Αρχική Νέο εκπαιδευτικό σύστημαΆρθρο 04: Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια ΕκπαίδευσηΣχόλιο του χρήστη Βερονίκης Κωνσταντίνος | 16 Αυγούστου 2013, 14:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βερονίκης Κωνσταντίνος' | 16 Αυγούστου 2013, 14:13

    Εγώ με τη σειρά μου, θα ήθελα να προτείνω ένα κάπως διαφορετικό σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Να πω πρώτα απ'όλα, ότι θεωρώ σωστό το να προσμετρούνται στο γενικό βαθμό πρόσβασης οι βαθμολογίες όλων των τάξεων των λυκείων. Γιατί δεν είναι δυνατόν μια τρίωρη εξέταση σε ένα μάθημα, υπό πίεση και άγχος, να είναι πάντα αντιπροσωπευτική των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων ενός μαθητή. Μια τρίχρονη πορεία όμως, είναι σαφώς ενδεικτικότερη και πιο αντικειμενική. Όμως, επειδή το ποσοστό 50% από τράπεζα θεμάτων και το 50% από τον καθηγητή, αφήνει πολλά περιθώρια διαβλιτώτητας και ανισονομίας ανάμεσα σε μαθητές διαφορετικών σχολείων, θα επιθυμούσα οι προαγωγικές εξετάσεις των λυκείων να γίνονται με θέματα 100% από τράπεζα θεμάτων, σε μορφή πολλαπλών επιλογών. Και φυσικά αυτό γίνεται ακόμη και στα φιλολογικά μαθήματα, όπως γίνεται στο εξωτερικό εδώ και δεκαετίες. Εξηγώ: Τρόποι διαβλιτότητας συστήματος α) Σε ένα σχολείο, δίνονται εύκολα θέματα από καθηγήτη/τες (είτε τα έχει ανακοινώσει και ξέρουμε πολύ καλά όλοι ότι κάτι τέτοιο γίνεται κλπ) και όλοι γράφουν 10 στα θέματα του καθηγητή. Σε άλλο σχολείο, καθηγητής/τες βάζειὄυν δύσκολα θέματα και ο μέσος όρος της τάξης είναι το 7. Αυτομάτως, τα παιδιά του πρώτου σχολείου, έχουν ένα πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων με κοινά, ταυτόχρονα θέματα, εφαρμόστηκε ακριβώς για να μην υπάρχουν τέτοια παραθυράκια. β) Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος, ο εκπαιδευτικός να εφαρμόσει τακτικές όπως "σου βάζω 12 στο τετράμηνο. Αν κάνεις ιδιαίτερο μαζί μου, θα σου ανεβάσω το βαθμό και θα σου πω και τα θέματα που θα βάλω". (Παρακαλώ, μην μου πείτε ότι, έστω από λίγους διευθαρμένους και με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, αυτό δεν γίνετε...) γ) Ένας εκπαιδευτικός, βαθμολογεί στο τέλος ελαστικότερα από έναν άλλο ακόμη και το ίδιο βαθμό. Ξέρουμε ότι γίνεται, γι'αυτό υπάρχουν και οι αποκλίσεις ακόμη και στις πανελλήνιες εξετάσεις. Άρα, η βαθμολόγηση για να είναι αντικειμενική, θα πρέπει να γίνεται είτε από άλλους καθηγητές και όχι από το διδάσκοντα, είτε με μορφή πολλαπλών επιλογών όπου είναι ταχύτατη (μέσω scanner) και αντικειμενικότατη. Ύστερα από αυτό, θα ήθελα να αναφερθώ στα μαθήματα των κατευθύνσεων. Δεν απασχολεί τόσο αν θα είναι 4 ή 5 ή 6, αυτό είναι ελάσσονος σημασίας. Επειδή πολύς λόγος γίνεται για την κατάργηση της πληροφορικής ή όχι. Προσωπικά πιστεύω ότι κάθε ομάδα σχολών (π.χ. ολες οι Ιατρικές, όλες οι σχολές πληροφορικής, όλες οι σχολές χημικών κλπ. να αποφασήσουν ποιά 4 (ή 5 ή 6) μαθήματα προσμετρούν και θέτουν ως προαπαιτούμενα για την εισαγωγή φοιτητών. Ο μαθητής, ανάλογα ποιές σχολές επιθυμεί να "ξεκλειδώσει" να εξετάζεται πανελλαδικά στα αντίστοιχα μαθήματα. παράδειγμα: Μαθητής, επιθυμεί σχολές Χημικών, Χημικών Μηχανικών, Βιολογίας και σχολές Πληροφορικής. Τότε εξετάζεται στα: Νεα Ελληνικά Μαθηματικά Φυσική Χημεία (για τις πρώτες δύο σχολές) +Βιολογία (για τις σχολές Βιολογίας) +Πληροφορική (για τις σχολές πληροφορικής που το έχουν θέσει σαν προαπαιτούμενο). Φυσικά, για κάθε ομάδα σχολών, θα μετράνε τα 4 μαθήματα που αυτή έχει θέσει σαν εξεταζόμενα. Έτσι, ο μαθητής ανοίγει όσες σχολές θέλει πραγματικά να περάσει και φυσικά, είναι πιο κατασταλαγμένος για τις επιλογές του και αποφεύγεται το φαινόμενα "δίνω σε αυτή την ομάδα, και όπου σκαλώσω, ακόμη και σε άσχετες σχολές).