1. Το μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών της Α΄ΕΠΑΛ να χαρακτηριστεί ως εργαστηριακό. Αλλιώς θα διδάσκεται στην τάξη ως θεωρία.
2. Το μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών της Α΄ΕΠΑΛ θα πρέπει να διδάσκεται και αυτό ένα 4ωρο στην ομάδα Τεχνικών Εφαρμογών όπως θα συμβαίνει και στις άλλες ομάδες. Δεν έχει σημασία αν ακολουθήσει ο μαθητής μετά ειδικότητα πληροφορικής. Να διδάσκονται όλοι οι μαθητές την ίδια ύλη σε αυτό το μάθημα και να εξετάζονται έτσι δίκαια όλοι στην ίδια ύλη στο τέλος για την προαγωγή τους στην επόμενη τάξη.
3. Στη Β΄ και Γ' ΕΠΑΛ τα μαθήματα ειδικότητας να είναι κατά ένα ποσοστό μεγαλύτερο το εργαστηριακό μέρος π.χ. 60%. Αυτό για τους εξής λόγους: ο μαθητής στο ΕΠΑΛ ενδιαφέρεται περισσότερο για εργαστηριακά μαθήματα και δεν συμπαθούν πολύ τα θεωρητικά. Επίσης, όταν έχουν να κάνουν π.χ. με προγραμματισμό Η/Υ δεν καταλαβαίνω το 50% - 50%. Τόση θεωρία σε μια γλώσσα προγραμματισμού; ΑΤΟΠΟ. Αυτό το υποστηρίζω μετά από μια 7χρονη θητεία σε ΕΠΑΛ.
4. Στο 4ο έτος να μην εμπλέκονται καθηγητές του ΟΑΕΔ στη διδασκαλία των 7 ωρών διδασκαλίας. Να είναι καθαρά του ΕΠΑΛ η εκπαίδευση των μαθητών του. Από την αρχή ως το τέλος και να γίνεται αξιολόγηση για αυτό.
5. Απαραίτητο ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ είναι στα εργαστήρια μαθήματα να υπάρχουν σε κάποιο βιβλίο φύλλα εργασίας για κάθε εργαστηριακή άσκηση. Εννοώ την εργαστηριακή άσκηση που θα πρέπει να διδαχθεί κάθε φορά ο μαθητής. Στόχους...αποτελέσματα. Να είναι έτσι αυτό κοινό σε όλα τα σχολεία και να μην αφήνεται αυτό το κομμάτι στον εκπαιδευτικό. Δηλαδή να ετοιμάσει κάθε φορά ότι θέλει. Να υπάρχει δηλαδή ενιαία γραμμή και να δίνονται έτσι και ασκήσεις που θα έχουν ελέγχει και για την ορθότητα τους.
6. Να υπάρχουν βιβλία, ειδικά για τις νέες ειδικότητες. Όχι βιβλία που διδάσκονταν μαθητές πριν 15 χρόνια των πρώην ΤΕΕ μιας και έχουν ξεπεραστεί τεχνολογικά. Νέες εκδόσεις που να είναι τεχνολογικά στο παρών ώστε να ενθαρρύνουν και το μαθητή στη μάθηση και να μπορεί ο μαθητής να σταθεί στην αγορά όταν τελειώσει το σχολείο.
7. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ είναι ο εφοδιασμός των εργαστηρίων με υλικά. Ειδικά για τις νέες ειδικότητες ώστε να μπορεί ο εκπαιδευτικός να υποστηρίξει το έργο του. Επειδή είναι και δύσκολες οι οικονομικές συγκυρίες θα πρότεινα να επιτρέπονται χωρίς κάποιο θέμα οι χορηγίες π.χ εταιρείες.
1. Το μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών της Α΄ΕΠΑΛ να χαρακτηριστεί ως εργαστηριακό. Αλλιώς θα διδάσκεται στην τάξη ως θεωρία. 2. Το μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών της Α΄ΕΠΑΛ θα πρέπει να διδάσκεται και αυτό ένα 4ωρο στην ομάδα Τεχνικών Εφαρμογών όπως θα συμβαίνει και στις άλλες ομάδες. Δεν έχει σημασία αν ακολουθήσει ο μαθητής μετά ειδικότητα πληροφορικής. Να διδάσκονται όλοι οι μαθητές την ίδια ύλη σε αυτό το μάθημα και να εξετάζονται έτσι δίκαια όλοι στην ίδια ύλη στο τέλος για την προαγωγή τους στην επόμενη τάξη. 3. Στη Β΄ και Γ' ΕΠΑΛ τα μαθήματα ειδικότητας να είναι κατά ένα ποσοστό μεγαλύτερο το εργαστηριακό μέρος π.χ. 60%. Αυτό για τους εξής λόγους: ο μαθητής στο ΕΠΑΛ ενδιαφέρεται περισσότερο για εργαστηριακά μαθήματα και δεν συμπαθούν πολύ τα θεωρητικά. Επίσης, όταν έχουν να κάνουν π.χ. με προγραμματισμό Η/Υ δεν καταλαβαίνω το 50% - 50%. Τόση θεωρία σε μια γλώσσα προγραμματισμού; ΑΤΟΠΟ. Αυτό το υποστηρίζω μετά από μια 7χρονη θητεία σε ΕΠΑΛ. 4. Στο 4ο έτος να μην εμπλέκονται καθηγητές του ΟΑΕΔ στη διδασκαλία των 7 ωρών διδασκαλίας. Να είναι καθαρά του ΕΠΑΛ η εκπαίδευση των μαθητών του. Από την αρχή ως το τέλος και να γίνεται αξιολόγηση για αυτό. 5. Απαραίτητο ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ είναι στα εργαστήρια μαθήματα να υπάρχουν σε κάποιο βιβλίο φύλλα εργασίας για κάθε εργαστηριακή άσκηση. Εννοώ την εργαστηριακή άσκηση που θα πρέπει να διδαχθεί κάθε φορά ο μαθητής. Στόχους...αποτελέσματα. Να είναι έτσι αυτό κοινό σε όλα τα σχολεία και να μην αφήνεται αυτό το κομμάτι στον εκπαιδευτικό. Δηλαδή να ετοιμάσει κάθε φορά ότι θέλει. Να υπάρχει δηλαδή ενιαία γραμμή και να δίνονται έτσι και ασκήσεις που θα έχουν ελέγχει και για την ορθότητα τους. 6. Να υπάρχουν βιβλία, ειδικά για τις νέες ειδικότητες. Όχι βιβλία που διδάσκονταν μαθητές πριν 15 χρόνια των πρώην ΤΕΕ μιας και έχουν ξεπεραστεί τεχνολογικά. Νέες εκδόσεις που να είναι τεχνολογικά στο παρών ώστε να ενθαρρύνουν και το μαθητή στη μάθηση και να μπορεί ο μαθητής να σταθεί στην αγορά όταν τελειώσει το σχολείο. 7. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ είναι ο εφοδιασμός των εργαστηρίων με υλικά. Ειδικά για τις νέες ειδικότητες ώστε να μπορεί ο εκπαιδευτικός να υποστηρίξει το έργο του. Επειδή είναι και δύσκολες οι οικονομικές συγκυρίες θα πρότεινα να επιτρέπονται χωρίς κάποιο θέμα οι χορηγίες π.χ εταιρείες.