Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Θ.Π.' | 17 Αυγούστου 2013, 10:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ξεκινώντας από το Δημοτικό Νομίζω ότι η Πληροφορική εκεί έπρεπε να είναι μόνο στην ΣΤ τάξη. Το παιδί στις ηλικίες αυτές πρέπει να κινείται, να παίξει, να γνωρίσει βασικές έννοιες και να εξασκηθεί στη γραφή και ανάγνωση (πάνω από το 50 % των παιδιών που έρχονται στο Γ/σιο είναι σαν να μην πήγαν ποτέ σχολείο από πλευράς γραφής/ανάγνωσης). Εμείς που γεμίζαμε τετράδια με καλλιγραφία και αντιγραφή κειμένου και μαθαίναμε μικρά κειμενάκια τόσο απέξω όσο και το νόημά τους και να τα γράφουμε και να τα διαβάζουμε μόνο καλά έχουμε να θυμόμαστε. Το παιδί σε αυτές τις ηλικίες είναι πολύ ανώριμο και κατά 99% βλέπει τον υπολογιστή σαν παιχνίδι, εθίζεται. Αφιερώνει όλο και περισσότερες ώρες στον υπολογιστή στο σχολείο και στο σπίτι με αποτέλεσμα να είναι ένα παχύσαρκο, εθισμένο στο ιντερνέτ και τα παιχνίδια παιδί φτάνοντς στο Γυμνάσιο, που στο μυαλό του ο υπολογιστής είναι ένα παιχνίδι. Και ερχόμαστε στο Λύκειο. Άρα λοιπόν ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει η ύπαρξη της Πληροφορικής στο Λύκειο και ιδιαίτερα ο προγραμματισμός, καθώς και το μυαλό του εφήβου έχει «πήξει» περισσότερο και έχει περισσότερες γνώσεις στα μαθηματικά, φυσική και σε άλλες γνώσεις ώστε να καταλάβει την αξία του υπολογιστή και να μάθει να τον χρησιμοποιεί σαν εργαλείο αλλά και να αναζητήσει να φτιάξει τα δικά του μικρά προγράμματα που τον βοηθούν να δίνει λύση σε δικά του προβλήματα. Ο υπολογιστής στα μάτια του παύει να είναι ένα παιχνίδι και γίνεται ένα μαγικό εργαλείο με το οποίο κατανοεί την πρόοδο των επιστημών και μπορεί να το εξερευνήσει καλύτερα κάνοντάς του συνεργάτη στην επίλυση προβλημάτων που ήδη αντιμετωπίζει (μαθηματικά, φυσική και αλλού). Άρα κατ’ εμέ μεγαλύτερη αξία έχουν τα μαθήματα Πληροφορικής στο Γυμνάσιο και ακόμα περισσότερο στο Λύκειο παρά στο Δημοτικό. Σκεφτείτε το. Ρωτήσατε άραγε τη γενιά που πήρε το φορητό υπολογιστή σαν δώρο με τα ηλεκτρονικά βιβλία στον υπολογιστή πόσο χρήσιμο τους φάνηκε; Από πείρα (γνωρίζω πολλούς καθηγητές Γ/σίου και γονείς αυτής της περιόδου) τα παιδιά χρησιμοποίησαν τον υπολογιστή ως εξής: Α) Σχεδόν κανένα δεν διάβαζε τα ηλεκτρονικά βιβλία από τον υπολογιστή αφού μετά από λίγο επικαλούνταν ότι πονάνε τα μάτια τους από τη μικρή 10 ίντσες οθόνη (ενώ για τα παιχνίδια και τα βίντεο δεν πόναγαν τα μάτια τους) Β) τα περισσότερα έσβησαν τα εκπαιδευτικά λογισμικά από τον Η/Υ και εγκατέστησαν παιχνίδια κάνοντας επίδειξη κα στους φίλους τους, «το έχεις εσύ αυτό; Είναι παιχνιδάρα» ενώ έπαιζαν σχεδόν σε όλες τις ώρες μαθήματος μέσα στην τάξη ή μιλούσαν μεταξύ τους με εφαρμογές ασύρματης δικτύωσης ή Bluetooth. Δεν υπήρχαν διαθέσιμες πρίζες στην τάξη να φορτίζουν τους φορητούς των οποίων η μπαταρία άδειαζε γρήγορα από τα παιχνίδια που έτρεχαν στο μάθημα κα στο διάλλειμα και όταν ο καθηγητής τους έλεγε «ανοίξτε το βιβλίο πχ φυσικής στη σελίδα…» αμέσως ομάδες παιδιών του φώναζαν «κύριε κύριε ο υπολογιστής έσβησε…» μπλοκάροντας την εκαπιδευτική διαδικασία. Γ) Χρησιμοποιούσαν τη δικαιολογία ότι όλα είναι μέσα στον υπολογιστή και δεν έφερναν στο σχολείο κανένα βιβλίο τετράδιο ή άσκηση ενώ στα περισσότερα μαθήματα έδιναν τις ασκήσεις σε τυπωμένο αρχείο του Word και κατά σύμπτωση ακριβώς ίδια άσκηση το 90% της τάξης. Άραγε έγινε ποτέ σοβαρή αναζήτηση από το Υπουργείο όχι για τα θετικά αλλά για τα αρνητικά σημεία που παρατηρήθηκαν; Και Φυσικά οι καθηγητές θα ήταν «κουμπωμένοι» να πούνε την αλήθεια γιατί θα φοβότανε ότι πάνε κόντρα στο «Ψηφιακό σχολείο» του Υπουργού οπότε θα έπαιρναν και αρνητικές αξιολογήσεις. Συμπεράσματα: Α) Οι κύριοι κύριοι Σύμβουλοι που εισηγούνται διάφορα καλό θα είναι να πάνε μια τριετία να διδάξουν οι ίδιοι και εφαρμόσουν αυτό που εισηγούνται και να δουν από κοντά την εφαρμογή του σε ένα Δημόσιο μέσο σχολείο (όχι πειραματικό με επιλεγμένα παιδιά) και μετά να εισηγηθούν. Όχι να αναφέρουν 100 βιβλιογραφίες από πού πήραν τις ιδέες τους και να αγνοούν τις συνθήκες του Ελληνικού Σχολείου. Β) Η Πληροφορική χρειάζεται παιδεία για να εφαρμοστεί σωστά. Απαραίτητο είναι οι καθηγητές Πληροφορικής που τόσα χρόνια έχουν αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα και έχουν βρει τρόπους να χρησιμοποιείται ο υπολογιστής δημιουργικά στο μάθημά τους πρέπει να υπάρχουν στο Δημόσιο σχολείο. Από τα παραπάνω αποδείχτηκε ότι τόσα χρόνια στα εργαστήρια Πληροφορικής Γυμνασίου-Λυκείου γίνονταν δουλειά με τον καθηγητή να επιβλέπει τις συνθήκες και να έχει διαμορφώσει κατάλληλα το εργαστηριακό περιβάλλον (η θέση των μαθητών στο εργαστήριο είναι τέτοια που με μια ματιά ο καθηγητής βλέπει τι κάνει ο μαθητής), ενώ στην τάξη όπου κα΄θε μαθητής έιχε το φορητό υπολογιστή επικράτησαν χαώδεις καταστάσεις με τον κάθε μαθητή να έχει τον υπολογιστή του στο θρανίο του και τον καθηγητή να κάνει μάθημα στον πίνακα. Γ) Η αξία της Πληροφορικής στο Λύκειο είναι τεράστια. Καθώς το παιδί έχει αποκτήσει βασικές γνώσεις μπορεί να καταλάβει και αξιοποιήσει τον υπολογιστή διαφορετικά από ότι στις προηγούμενες ηλικίες.