Επί των εκλεκτορικών σωμάτων (παρ. 3 του παρόντος άρθρου και γενικά άρθρο 19 ν. 4009/2011).
Τα 7 μέλη, εάν συνυπολογισθούν και οι (τουλάχιστον) 4 αξιολογητές, οι οποίοι θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι απαιτείται να είναι του ιδίου ή συναφούς αντικειμένου, δεν είναι λίγα. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να αυξηθούν παρά μόνον οριακά, διότι αλλιώς, εάν ληφθούν υπ' όψιν και οι απαραίτητοι αναπληρωματικοί, θα πρέπει να ορίζονται καθηγητές πιο απομακρυσμένου γνωστικού αντικειμένου. Κατά την άποψή μου, καλύτερα λιγότεροι και σχετικοί, που θα κρίνουν μετά λόγου γνώσεως και όχι μόνον βασισμένοι στην αξιολόγηση (όπως παλαιότερα "συντάσσονταν με την εισηγητική").
Είναι, πράγματι, σκόπιμη η συνεδρίαση του εκλεκτορικού στο πλαίσιο της ΓΣ Τμήματος. Η διαδικασία "εν κρυπτώ και παραβύστω", δεν πληροί τις αξιώσεις διαφάνειας. Πρέπει να είναι προφανές στο Τμήμα γιατί λαμβάνεται η εκάστοτε απόφαση, δεν αρκεί η ex post κατάρτιση του πρακτικού.
Πρέπει να επανεξετασθεί η υποχρεωτική συμμετοχή ενός μέλους από Πανεπιστήμιο της αλλοδαπής. Είναι προφανές ότι σε πολλά γνωστικά αντικείμενα (θεωρητικές ή κοινωνικές επιστήμες) ένα μεγάλο μέρος των εργασιών των υποψηφίων θα έχει καταρτισθεί στα ελληνικά, επομένως είναι απαραίτητη η γνώση της ελληνικής γλώσσας. Αυτό, μέχρι σήμερα, έχει ως αποτέλεσμα να ανακυκλώνονται στα εκλεκτορικά σώματα όλων των ΑΕΙ της χώρας 2-3 συνάδελφοι ανά αντικείμενο, από ΑΕΙ του εξωτερικού, κατά κανόνα της Κύπρου. Αυτό, στην καλύτερη περίπτωση τους καθιστά υπέρ-εκλέκτορες, έχοντες λόγο για τους πάντες και τα πάντα, και στη χειρότερη θα οδηγήσει σε λίγο καιρό να μην ενδιαφέρονται ούτε αυτοί, γιατί δεν μπορεί να διαθέτουν το χρόνο τους για 4-5 εκλογές ή εξελίξεις κατ' έτος. Η τηλεδιάσκεψη δεν είναι πανάκεια, διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνον η μετακίνηση, αλλά ο χρόνος που απαιτείται να διαθέσουν, ο οποίος δεν επαρκεί.
Επί των εκλεκτορικών σωμάτων (παρ. 3 του παρόντος άρθρου και γενικά άρθρο 19 ν. 4009/2011). Τα 7 μέλη, εάν συνυπολογισθούν και οι (τουλάχιστον) 4 αξιολογητές, οι οποίοι θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι απαιτείται να είναι του ιδίου ή συναφούς αντικειμένου, δεν είναι λίγα. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να αυξηθούν παρά μόνον οριακά, διότι αλλιώς, εάν ληφθούν υπ' όψιν και οι απαραίτητοι αναπληρωματικοί, θα πρέπει να ορίζονται καθηγητές πιο απομακρυσμένου γνωστικού αντικειμένου. Κατά την άποψή μου, καλύτερα λιγότεροι και σχετικοί, που θα κρίνουν μετά λόγου γνώσεως και όχι μόνον βασισμένοι στην αξιολόγηση (όπως παλαιότερα "συντάσσονταν με την εισηγητική"). Είναι, πράγματι, σκόπιμη η συνεδρίαση του εκλεκτορικού στο πλαίσιο της ΓΣ Τμήματος. Η διαδικασία "εν κρυπτώ και παραβύστω", δεν πληροί τις αξιώσεις διαφάνειας. Πρέπει να είναι προφανές στο Τμήμα γιατί λαμβάνεται η εκάστοτε απόφαση, δεν αρκεί η ex post κατάρτιση του πρακτικού. Πρέπει να επανεξετασθεί η υποχρεωτική συμμετοχή ενός μέλους από Πανεπιστήμιο της αλλοδαπής. Είναι προφανές ότι σε πολλά γνωστικά αντικείμενα (θεωρητικές ή κοινωνικές επιστήμες) ένα μεγάλο μέρος των εργασιών των υποψηφίων θα έχει καταρτισθεί στα ελληνικά, επομένως είναι απαραίτητη η γνώση της ελληνικής γλώσσας. Αυτό, μέχρι σήμερα, έχει ως αποτέλεσμα να ανακυκλώνονται στα εκλεκτορικά σώματα όλων των ΑΕΙ της χώρας 2-3 συνάδελφοι ανά αντικείμενο, από ΑΕΙ του εξωτερικού, κατά κανόνα της Κύπρου. Αυτό, στην καλύτερη περίπτωση τους καθιστά υπέρ-εκλέκτορες, έχοντες λόγο για τους πάντες και τα πάντα, και στη χειρότερη θα οδηγήσει σε λίγο καιρό να μην ενδιαφέρονται ούτε αυτοί, γιατί δεν μπορεί να διαθέτουν το χρόνο τους για 4-5 εκλογές ή εξελίξεις κατ' έτος. Η τηλεδιάσκεψη δεν είναι πανάκεια, διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνον η μετακίνηση, αλλά ο χρόνος που απαιτείται να διαθέσουν, ο οποίος δεν επαρκεί.