Διδάσκω Βιολογία στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο εδώ και είκοσι τρία χρόνια και είναι πραγματικά η πρώτη φορά που θεωρώ εγκληματικές τις αλλαγές που προβλέπονται με το νέο σχέδιο νόμου. Αλλαγές που προδίδουν την απόσταση που χωρίζει τους αποφασίζοντες από τη πραγματικότητα τόσο στον επιστημονικό, όσο και στον παιδαγωγικό και διδακτικό τομέα. Παραθέτω τις απόψεις μου όσον αφορά το μάθημα της βιολογίας και τις ώρες που προβλέπονται για τη διδασκαλία της, αν και πιστεύω πως οι αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες. Η βιολογία ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ, και ομολογώ ότι αυτό είναι αναντίστοιχο με την σπουδαιότητά και τη χρησιμότητά της.
Α. Το μάθημα της Βιολογίας πρέπει στην Α και στη Β λυκείου να είναι δίωρο.
Διότι η μια ώρα Βιολογία την εβδομάδα:
1. Προσχηματικά μόνο καλύπτει τις ανάγκες διδασκαλίας, ειδικά σε μια ηλικία που παγιώνονται στάσεις και συμπεριφορές που σχετίζονται με το σεβασμό της ετερότητας, την προστασία του περιβάλλοντος, την υιοθέτηση επιλογών που σχετίζονται με τη δημόσια και την ατομική υγεία, την αποφυγή πρόωρων εγκυμοσυνών, την πρόληψη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων κ.α΄.
2. Δεν επιτρέπει στον εκπαιδευτικό να οικοδομήσει ουσιαστική παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές του, πόσο μάλλον να εφαρμόσει καινοτόμες διδακτικές προσεγγίσεις στην ουσία τους και όχι μόνο κατ’ όνομα…
3. Δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες διδασκαλίας ενός αντικειμένου που δεσπόζει σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα διεθνώς, λόγω της εκρηκτικής ανόδου του και της διείσδυσής του σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Β. Το επιστημονικό πεδίο Επιστήμες Υγείας θα ήταν σωστό να μετονομαστεί σε Επιστήμες Ζωής και Περιβάλλοντος και να συμπεριλάβει και άλλες σχολές όπως Γεωπονίας, Δασοπονίας, Τμήματα Περιβάλλοντος και φυσικά τα παντός είδους Βιολογικά, όπως και τα νεοπαγή τμήματα (π.χ. Μοριακής Βιολογίας Θράκης) και αντίστοιχα τμήματα στα Τ.Ε.Ι. Διότι οι σχολές και τα τμήματα που δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο των Επιστημών Υγείας, όπως η Γεωπονική, τα Βιολογικά κ.λ.π., έχουν σαφές βιολογικό υπόβαθρο, όπως προκύπτει από το αντικείμενο και τα προγράμματα σπουδών τους.
Γ. Σα βιολόγος εκπαιδευτικός θεωρώ επίσης αυτονόητο ότι το μάθημα θα πρέπει διδάσκεται αδιαλείπτως και στο Γυμνάσιο με ώρες διδασκαλίας τουλάχιστον με τις αντίστοιχες του σημερινού προγράμματος του Γυμνασίου. Διότι έτσι μόνο αποκαθίσταται η εννοιολογική, παιδαγωγική και διδακτική συνέχεια στη διδασκαλία ενός μαθήματος, που πρέπει να παρακολουθεί βήμα-βήμα την σωματική, συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη του μαθητή σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του.
Θα πρέπει ακόμα οι προβλεπόμενες υποχρεωτικές εργαστηριακές ασκήσεις σε κάθε τάξη να πραγματοποιούνται σε ειδικές- χωριστές εργαστηριακές ώρες φυσικών επιστημών και να προβλέπεται αυτό στο ετήσιο αναλυτικό πρόγραμμα.
Θεωρώ επίσης ότι πρέπει να διδάσκεται η Βιολογία και στο Τεχνολογικό Λύκειο ως μάθημα Γενικής παιδείας, κάτι που μέχρι τώρα δεν γίνεται.
Διδάσκω Βιολογία στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο εδώ και είκοσι τρία χρόνια και είναι πραγματικά η πρώτη φορά που θεωρώ εγκληματικές τις αλλαγές που προβλέπονται με το νέο σχέδιο νόμου. Αλλαγές που προδίδουν την απόσταση που χωρίζει τους αποφασίζοντες από τη πραγματικότητα τόσο στον επιστημονικό, όσο και στον παιδαγωγικό και διδακτικό τομέα. Παραθέτω τις απόψεις μου όσον αφορά το μάθημα της βιολογίας και τις ώρες που προβλέπονται για τη διδασκαλία της, αν και πιστεύω πως οι αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες. Η βιολογία ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ, και ομολογώ ότι αυτό είναι αναντίστοιχο με την σπουδαιότητά και τη χρησιμότητά της. Α. Το μάθημα της Βιολογίας πρέπει στην Α και στη Β λυκείου να είναι δίωρο. Διότι η μια ώρα Βιολογία την εβδομάδα: 1. Προσχηματικά μόνο καλύπτει τις ανάγκες διδασκαλίας, ειδικά σε μια ηλικία που παγιώνονται στάσεις και συμπεριφορές που σχετίζονται με το σεβασμό της ετερότητας, την προστασία του περιβάλλοντος, την υιοθέτηση επιλογών που σχετίζονται με τη δημόσια και την ατομική υγεία, την αποφυγή πρόωρων εγκυμοσυνών, την πρόληψη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων κ.α΄. 2. Δεν επιτρέπει στον εκπαιδευτικό να οικοδομήσει ουσιαστική παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές του, πόσο μάλλον να εφαρμόσει καινοτόμες διδακτικές προσεγγίσεις στην ουσία τους και όχι μόνο κατ’ όνομα… 3. Δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες διδασκαλίας ενός αντικειμένου που δεσπόζει σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα διεθνώς, λόγω της εκρηκτικής ανόδου του και της διείσδυσής του σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Β. Το επιστημονικό πεδίο Επιστήμες Υγείας θα ήταν σωστό να μετονομαστεί σε Επιστήμες Ζωής και Περιβάλλοντος και να συμπεριλάβει και άλλες σχολές όπως Γεωπονίας, Δασοπονίας, Τμήματα Περιβάλλοντος και φυσικά τα παντός είδους Βιολογικά, όπως και τα νεοπαγή τμήματα (π.χ. Μοριακής Βιολογίας Θράκης) και αντίστοιχα τμήματα στα Τ.Ε.Ι. Διότι οι σχολές και τα τμήματα που δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο των Επιστημών Υγείας, όπως η Γεωπονική, τα Βιολογικά κ.λ.π., έχουν σαφές βιολογικό υπόβαθρο, όπως προκύπτει από το αντικείμενο και τα προγράμματα σπουδών τους. Γ. Σα βιολόγος εκπαιδευτικός θεωρώ επίσης αυτονόητο ότι το μάθημα θα πρέπει διδάσκεται αδιαλείπτως και στο Γυμνάσιο με ώρες διδασκαλίας τουλάχιστον με τις αντίστοιχες του σημερινού προγράμματος του Γυμνασίου. Διότι έτσι μόνο αποκαθίσταται η εννοιολογική, παιδαγωγική και διδακτική συνέχεια στη διδασκαλία ενός μαθήματος, που πρέπει να παρακολουθεί βήμα-βήμα την σωματική, συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη του μαθητή σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του. Θα πρέπει ακόμα οι προβλεπόμενες υποχρεωτικές εργαστηριακές ασκήσεις σε κάθε τάξη να πραγματοποιούνται σε ειδικές- χωριστές εργαστηριακές ώρες φυσικών επιστημών και να προβλέπεται αυτό στο ετήσιο αναλυτικό πρόγραμμα. Θεωρώ επίσης ότι πρέπει να διδάσκεται η Βιολογία και στο Τεχνολογικό Λύκειο ως μάθημα Γενικής παιδείας, κάτι που μέχρι τώρα δεν γίνεται.