Η μετατροπή του Λυκείου σε εξεταστικό κέντρο διαρκείας και ιδιαίτερα η σύνδεσή του με τις εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με όλα τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν όλα τα χρόνια που προηγήθηκαν (συναλλασσόμενους καθηγητές- μαθητές- γονείς για τη βαθμολογία στα πανελλαδικά εξεταζόμενα και όχι μόνο μαθήματα, απαξίωση του σχολείου και της γνώσης που παρέχεται μέσα σ' αυτό και προσήλωση στο πρόγραμμα των φροντιστηρίων, στεγνός ανταγωνισμός με σκοπό τη βαθμοθηρία, κ.ά.)το έχει στραγγίσει από ζωντάνια, δημιουργικότητα κι ελευθερία.
Έχει μετατρέψει το Λύκειο σε χώρο υποχρεωτικής συνεύρεσης των μαθητών και το γεγονός αυτό τα τελευταία χρόνια είναι όλο και πιο έντονο. Πόσες ελπίδες έχει ένας μαθητής να αναπτύξει και να καλλιεργήσει μέσα σε ένα τέτοιο σχολείο τις όποιες δημιουργικές του κλίσεις και δυνατότητες;
Τι δυνατότητα έχει ο /η εκπαιδευτικός να εφαρμόσει καινοτόμες διδακτικές και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις στο μάθημά που διδάσκει και να διευρύνει τη σκέψη, και την κριτική ικανότητα των μαθητών του αξιοποιώντας ταυτόχρονα και τις δεξιότητές τους, όταν έχει να διανύσει ένα αγώνα δρόμου που μόνο τελικό προορισμό έχει τις εξετάσεις στις πολυπόθητες σχολές των ΑΕΙ-ΤΕΙ;
Η πραγματικότητα που εμείς, οι ενεργοί εκπαιδευτικοί, αλλά και τα παιδιά μας – οι μαθητές μας, βιώνουμε είναι σε απόσταση από τις «καινοτόμες αλλαγές» που προωθούνται με το νέο σχέδιο νόμου.
Πρέπει το Λύκειο να αποδεσμευτεί από τις εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να αποκτήσει ένα διευρυμένο πρόγραμμα σπουδών που θα οδηγεί σε εθνικό απολυτήριο με βαθμό ανάλογο των επιδόσεων των σε όλους τους τομείς σπουδών. Στο αναλυτικό πρόγραμμα και των τριών τάξεων, θα πρέπει να δίνεται ισοδύναμη βαρύτητα τόσο στα θεωρητικά, τεχνολογικά και θετικά μαθήματα, όσο και στα μαθήματα που αφορούν τον αθλητισμό την τέχνη και τον πολιτισμό, καθώς και την εκμάθηση ξένων γλωσσών και την πληροφορική (στις οποίες επιτέλους θα πρέπει να δίνεται και κρατικό πιστοποιητικό επάρκειας) . Οι επιδόσεις των μαθητών θα αξιολογούνται τόσο σε προφορικό, όσο και σε γραπτό επίπεδο (εξετάσεις αλλά και εργασίες ατομικές και ομαδικές, συμμετοχή στις δραστηριότητες του σχολείου-πολιτιστικές, αθλητικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές, κ. άλλες).-
Μόνο έτσι το Λύκειο θα «ανασάνει» και θα επιτελέσει το μορφωτικό και παιδαγωγικό του ρόλο. Μόνο έτσι το απολυτήριο του λυκείου θα αποτελέσει εφόδιο για το νέο άνθρωπο.
Μπορεί να βρεθεί ένας άλλος τρόπος για είσοδο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Προπαρασκευαστικό έτος στα ίδια τα ιδρύματα ή οτιδήποτε άλλο εκτός Λυκείων. Έχουν γίνει και συγκεκριμένες προτάσεις από πανεπιστημιακούς στο παρελθόν, μέχρι και πρόταση για την είσοδο στις σχολές χωρίς εξετάσεις( πολλά, καλά κρατικά πανεπιστήμια της Ευρώπης δέχονται μαθητές με μόνο το Εθνικό απολυτήριο της χώρας τους, είναι πολλά τα ελληνόπουλα που φεύγουν για να σπουδάσουν σ’ αυτά). Το παρόν σχέδιο, όπως και το προηγούμενο της κ. Διαμαντοπούλου, που συνεχίζει να χρησιμοποιεί τη βαθμολογία των μαθητών για την είσοδό τους στην Γ/θμια εκπ/ση, κινείται σε λάθος δρόμο.
Το ερώτημα είναι: θέλουμε μορφωμένους ανθρώπους και σκεπτόμενους νέους πολίτες ή εικονικά και κατ’ όνομα σπουδασμένους, με πολλά χαρτιά στα χέρια τους, αμόρφωτους, ακοινώνητους και χειραγωγημένους νέους δούλους;
Σκώττη Καλοτίνα
Εκπαιδευτικός, Βιολόγος
Η μετατροπή του Λυκείου σε εξεταστικό κέντρο διαρκείας και ιδιαίτερα η σύνδεσή του με τις εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με όλα τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν όλα τα χρόνια που προηγήθηκαν (συναλλασσόμενους καθηγητές- μαθητές- γονείς για τη βαθμολογία στα πανελλαδικά εξεταζόμενα και όχι μόνο μαθήματα, απαξίωση του σχολείου και της γνώσης που παρέχεται μέσα σ' αυτό και προσήλωση στο πρόγραμμα των φροντιστηρίων, στεγνός ανταγωνισμός με σκοπό τη βαθμοθηρία, κ.ά.)το έχει στραγγίσει από ζωντάνια, δημιουργικότητα κι ελευθερία. Έχει μετατρέψει το Λύκειο σε χώρο υποχρεωτικής συνεύρεσης των μαθητών και το γεγονός αυτό τα τελευταία χρόνια είναι όλο και πιο έντονο. Πόσες ελπίδες έχει ένας μαθητής να αναπτύξει και να καλλιεργήσει μέσα σε ένα τέτοιο σχολείο τις όποιες δημιουργικές του κλίσεις και δυνατότητες; Τι δυνατότητα έχει ο /η εκπαιδευτικός να εφαρμόσει καινοτόμες διδακτικές και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις στο μάθημά που διδάσκει και να διευρύνει τη σκέψη, και την κριτική ικανότητα των μαθητών του αξιοποιώντας ταυτόχρονα και τις δεξιότητές τους, όταν έχει να διανύσει ένα αγώνα δρόμου που μόνο τελικό προορισμό έχει τις εξετάσεις στις πολυπόθητες σχολές των ΑΕΙ-ΤΕΙ; Η πραγματικότητα που εμείς, οι ενεργοί εκπαιδευτικοί, αλλά και τα παιδιά μας – οι μαθητές μας, βιώνουμε είναι σε απόσταση από τις «καινοτόμες αλλαγές» που προωθούνται με το νέο σχέδιο νόμου. Πρέπει το Λύκειο να αποδεσμευτεί από τις εισαγωγικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να αποκτήσει ένα διευρυμένο πρόγραμμα σπουδών που θα οδηγεί σε εθνικό απολυτήριο με βαθμό ανάλογο των επιδόσεων των σε όλους τους τομείς σπουδών. Στο αναλυτικό πρόγραμμα και των τριών τάξεων, θα πρέπει να δίνεται ισοδύναμη βαρύτητα τόσο στα θεωρητικά, τεχνολογικά και θετικά μαθήματα, όσο και στα μαθήματα που αφορούν τον αθλητισμό την τέχνη και τον πολιτισμό, καθώς και την εκμάθηση ξένων γλωσσών και την πληροφορική (στις οποίες επιτέλους θα πρέπει να δίνεται και κρατικό πιστοποιητικό επάρκειας) . Οι επιδόσεις των μαθητών θα αξιολογούνται τόσο σε προφορικό, όσο και σε γραπτό επίπεδο (εξετάσεις αλλά και εργασίες ατομικές και ομαδικές, συμμετοχή στις δραστηριότητες του σχολείου-πολιτιστικές, αθλητικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές, κ. άλλες).- Μόνο έτσι το Λύκειο θα «ανασάνει» και θα επιτελέσει το μορφωτικό και παιδαγωγικό του ρόλο. Μόνο έτσι το απολυτήριο του λυκείου θα αποτελέσει εφόδιο για το νέο άνθρωπο. Μπορεί να βρεθεί ένας άλλος τρόπος για είσοδο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Προπαρασκευαστικό έτος στα ίδια τα ιδρύματα ή οτιδήποτε άλλο εκτός Λυκείων. Έχουν γίνει και συγκεκριμένες προτάσεις από πανεπιστημιακούς στο παρελθόν, μέχρι και πρόταση για την είσοδο στις σχολές χωρίς εξετάσεις( πολλά, καλά κρατικά πανεπιστήμια της Ευρώπης δέχονται μαθητές με μόνο το Εθνικό απολυτήριο της χώρας τους, είναι πολλά τα ελληνόπουλα που φεύγουν για να σπουδάσουν σ’ αυτά). Το παρόν σχέδιο, όπως και το προηγούμενο της κ. Διαμαντοπούλου, που συνεχίζει να χρησιμοποιεί τη βαθμολογία των μαθητών για την είσοδό τους στην Γ/θμια εκπ/ση, κινείται σε λάθος δρόμο. Το ερώτημα είναι: θέλουμε μορφωμένους ανθρώπους και σκεπτόμενους νέους πολίτες ή εικονικά και κατ’ όνομα σπουδασμένους, με πολλά χαρτιά στα χέρια τους, αμόρφωτους, ακοινώνητους και χειραγωγημένους νέους δούλους; Σκώττη Καλοτίνα Εκπαιδευτικός, Βιολόγος