Στους σκοπούς του Γενικού Λυκείου αναφέρεται η ισόρροπη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, κτλ.
Παρόλα αυτά σημαντικές προϋποθέσεις για την επίτευξη του στόχου δεν υπάρχουν στο παρουσιαζόμενο κείμενο. Το προτεινόμενο «Νέο Λύκειο» φαίνεται να επιστρέφει κυρίως σε παραδοσιακές, ξεκομμένες από τη ζωή θεωρητικές γνώσεις.
Αντικείμενα που σχετίζονται με τη ζωή και τα ενδιαφέροντα των σημερινών εφήβων μοιάζει να αγνοούνται παντελώς. Για παράδειγμα, λείπει εντελώς η Αγωγή Υγείας ένα αντικείμενο που σχετίζεται άμεσα με την καθημερινότητα και θα μπορούσε να συνεισφέρει άμεσα και ουσιαστικά στη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, τη στιγμή που μαθαίνει στον/στην έφηβο/η να κάνει σωστές επιλογές.
Η έλλειψη γίνεται ακατανόητη όταν κανείς γνωρίζει ότι η χώρα μας έχει, δυστυχώς, τα πρωτεία στο (νεανικό) κάπνισμα, αλλά και στις αμβλώσεις, στην έξαρση σοβαρών μεταδοτικών ασθενειών όπως το AIDS και οι ηπατίτιδες, στη παχυσαρκία, στο αλκοολισμό κ.λ.π.
Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Παιδείας όχι να αδιαφορεί για τις σύγχρονες ανάγκες των εφήβων της χώρας μας αλλά να ηγείται της σχετικής προσπάθειας. Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Παιδείας να εγγυάται την παροχή σταθερής και μόνιμης Αγωγή Υγείας στους νέους μας, σε όλες τις τάξεις του Λυκείου (γενικού και τεχνικού).
Στους σκοπούς του Γενικού Λυκείου αναφέρεται η ισόρροπη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, κτλ. Παρόλα αυτά σημαντικές προϋποθέσεις για την επίτευξη του στόχου δεν υπάρχουν στο παρουσιαζόμενο κείμενο. Το προτεινόμενο «Νέο Λύκειο» φαίνεται να επιστρέφει κυρίως σε παραδοσιακές, ξεκομμένες από τη ζωή θεωρητικές γνώσεις. Αντικείμενα που σχετίζονται με τη ζωή και τα ενδιαφέροντα των σημερινών εφήβων μοιάζει να αγνοούνται παντελώς. Για παράδειγμα, λείπει εντελώς η Αγωγή Υγείας ένα αντικείμενο που σχετίζεται άμεσα με την καθημερινότητα και θα μπορούσε να συνεισφέρει άμεσα και ουσιαστικά στη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, τη στιγμή που μαθαίνει στον/στην έφηβο/η να κάνει σωστές επιλογές. Η έλλειψη γίνεται ακατανόητη όταν κανείς γνωρίζει ότι η χώρα μας έχει, δυστυχώς, τα πρωτεία στο (νεανικό) κάπνισμα, αλλά και στις αμβλώσεις, στην έξαρση σοβαρών μεταδοτικών ασθενειών όπως το AIDS και οι ηπατίτιδες, στη παχυσαρκία, στο αλκοολισμό κ.λ.π. Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Παιδείας όχι να αδιαφορεί για τις σύγχρονες ανάγκες των εφήβων της χώρας μας αλλά να ηγείται της σχετικής προσπάθειας. Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Παιδείας να εγγυάται την παροχή σταθερής και μόνιμης Αγωγή Υγείας στους νέους μας, σε όλες τις τάξεις του Λυκείου (γενικού και τεχνικού).