Αρχική Νέο εκπαιδευτικό σύστημαΆρθρο 01: Έννοια και Σκοποί του Γενικού ΛυκείουΣχόλιο του χρήστη Αρχοντούλα Σαββιδάκη | 17 Αυγούστου 2013, 23:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αρχοντούλα Σαββιδάκη' | 17 Αυγούστου 2013, 23:08

    Προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και τους Εμπειρογνώμονες Επιστημονικής Εποπτείας και Εμπειρογνώμονες για την εκπόνηση των Προγραμμάτων σπουδών του Γενικού Λυκείου Γιατί δεν πρέπει να λείπει η επιστήμη της Πληροφορικής από το Λύκειο Είναι προφανές ότι η ραγδαία εξέλιξη των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ)* που χαρακτηρίζει την εποχή μας καθώς και η εξάπλωση των υπολογιστικών και δικτυακών τεχνολογιών σε όλους σχεδόν τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας επηρεάζουν σημαντικά τα κοινωνικά δεδομένα και διαμορφώνουν νέες τάσεις (ΔΕΠΠΣ-ΑΠΣ Πληροφορικής, 2001). Το σχολείο πρέπει να προσφέρει τα κατάλληλα εφόδια στους μαθητές για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις. Όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε στην ανακοίνωση της Ε.Τ.Π.Ε. «Η επιστημονική, τεχνολογική και παιδαγωγική γνώση της Πληροφορικής από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση προετοιμάζει για τη ραγδαία εξελισσόμενη κοινωνία, αναπτύσσει πνευματικές δεξιότητες υψηλού επιπέδου, ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα και την καινοτομία». Η τάση παγκοσμίως είναι η ενίσχυση της υπολογιστικής εκπαίδευσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αυτό διαπιστώνεται εύκολα από τις παρεμβάσεις στα προγράμματα σπουδών σε ΗΠΑ (2010), Γερμανία (2009), Καναδά (2008) και Ισραήλ (2008) και αν ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία που δίνονται για τη Διδασκαλία αντικειμένων Πληροφορικής στα σχολικά προγράμματα του Λυκείου στις χώρες της Ε.Ε.**(Δαβράζος & Γαλάνης 2008). Κατά συνέπεια από το «ψηφιακό σχολείο» που οραματίζεται η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, δεν μπορούν να λείπουν τα μαθήματα της Πληροφορικής. Εξάλλου η αναγκαιότητα αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 η), θ) και ι). Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πληροφορικό αναλφαβητισμό. Ο τεχνολογικός ή ψηφιακός αναλφαβητισμός είναι μία από τις μορφές αναλφαβητισμού (Φακιολάς, 2006). Ο τεχνολογικός αλφαβητισμός, η κατανόηση βασικών εννοιών της Πληροφορικής, και η ανάπτυξη σχετικών δεξιοτήτων θεωρούνται σήμερα τμήμα του πυρήνα των βασικών γνώσεων, αντίστοιχης σπουδαιότητας µε την ανάγνωση, τη γραφή, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες (ACM, 1997). Επομένως θα πρέπει η Πληροφορική να ενταχθεί σε κάθε βαθμίδα και όχι να απουσιάζει από το Λύκειο, όπως φαίνεται από το Νέο εκπαιδευτικό σύστημα στο Άρθρο 02: Διάρθρωση Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Σχεδίου Νόμου. Όπως γνωρίζουμε από την πλειονότητα των σχολών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απαιτείται οι μαθητές που εισάγονται να έχουν γνώσεις πληροφορικής και ειδικότερα οι σχολές της θετικής και τεχνολογικής κατεύθυνσης θεωρούν τη γνώση αυτή προαπαιτούμενη. Η επιστήμη της πληροφορικής διδάσκεται κατά κόρον στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και θεωρείται με τη σειρά της προαπαιτούμενο στην αγορά εργασίας. Την εποχή που αναπτύσσεται η επιστήμη της ρομποτικής, που αποτελεί συνδυασμό πολλών κλάδων άλλων επιστημών, το μάθημα της επιστήμης της Πληροφορικής πρέπει να διδάσκεται ως αυτοτελές, υποχρεωτικό, εξεταζόμενο διδακτικό αντικείμενό σε κάθε τάξη και σε κάθε τύπο Λυκείου και ο βαθμός του μαθήματος να υπολογίζεται στο μέσο όρο της βαθμολογίας για την προαγωγή και την απόλυση των μαθητών. Αυτό θα αποτελέσει και το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη Δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με εκτίμηση Αρχοντούλα Σαββιδάκη Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης * Στο παρόν κείμενο, καθώς και σε όλα τα σχετικά, αποδεχόμαστε την απόδοση των όρων Informatics, Informatics technology και Information technology όπως αυτοί αποδίδονται στο: Informatics for secondary education – A curriculum for schools, UNESCO, Paris 1994 (Produced by a working party of the International Federation for Information Processing (IFIP) under the auspices of UNESCO 1994). Informatics – Πληροφορική: Η επιστήμη η οποία ασχολείται με το σχεδιασμό, την υλοποίηση, την αξιολόγηση, τη χρήση και τη διαχείριση συστημάτων επεξεργασίας πληροφοριών, λαμβάνοντας υπόψη το υλικό (hardware), το λογισμικό (software), τις απόψεις ατόμων και οργανισμών και τις συνέπειες στη βιομηχανία, το εμπόριο, την πολιτική και τη διακυβέρνηση. Informatics technology – Πληροφορική Τεχνολογία (ΠΤ): Οι εφαρμογές της Πληροφορικής. Information technology – Τεχνολογία της Πληροφορίας (ΤΠ): Ο συνδυασμός της ΠΤ με άλλες σχετικές τεχνολογίες. {Τον όρο Informa-tion and Communication Technology, που χρησιμοποιείται τελευταία, τον αποδίδουμε ως Τεχνολογία της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ)}. ** Διδασκαλία αντικειμένων Πληροφορικής στα σχολικά προγράμματα του Λυκείου στις χώρες της Ε.Ε. (ΒΕΛΓΙΟ, ΔΑΝΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΙΣΠΑΝΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙΑ, ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ, ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ, ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΙΣΛΑΝΔΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ, ΤΣΕΧΙΑ, ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ, ΛΕΤΟΝΙΑ, ΟΥΓΓΑΡΙΑ, ΜΑΛΤΑ, ΠΟΛΩΝΙΑ, ΡΟΥΜΑΝΙΑ, ΣΛΟΒΕΝΙΑ, ΣΛOΒΑΚΙΑ) Εκμάθηση Επεξεργασίας κειμένου, Λογιστικών φύλλων, κ.λπ - Σε όλες τις χώρες εκτός Μάλτας Εκμάθηση αναζήτησης πληροφοριών σε CD-RΟM ή στο INTERNET - Σε όλες τις χώρες εκτός Μάλτας Επικοινωνία μέσω δικτύων - Σε όλες τις χώρες εκτός Μάλτας Χρήση ΤΠΕ για την επέκταση των γνώσεων σε συγκεκριμένο αντικείμενο - Σε όλες τις χώρες εκτός Σουηδίας, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας και Ρουμανίας Ανάπτυξη ικανοτήτων προγραμματισμού* - Σε όλες τις χώρες εκτός Βέλγιο, Ισπανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ολλανδία, και Ισλανδία Η ανάπτυξη των ικανοτήτων προγραμματισμού μπορεί να περιλαμβάνει την κατανόηση της λογικής στην οποία βασίζονται οι υπολογιστές και/ή την απόκτηση βασικών δεξιοτήτων που απαιτούνται για τη δημιουργία απλών προγραμμάτων •Βέλγιο: ισχύει το ίδιο και στις 3 κοινότητες: Γαλλόφωνη, Γερμανόφωνη, Φλαμανδική. •Φινλανδία: τα προγράμματα διδασκαλίας σχεδιάζονται σε τοπικό επίπεδο και βασίζονται στο βασικό εθνικό πρόγραμμα.Τα σχολεία καθορίζουν τα διδακτικά αντικείμενα, βασισμένα στον εθνικό σχεδιασμό. •Σουηδία: Οι δεξιότητες που πρέπει να αποκτηθούν δεν αναλύονται διεξοδικά στο αναλυτικό πρόγραμμα, αλλά περιλαμβάνουν τα προαναφερόμενα πεδία. •Σουηδία και Μάλτα: Υπάρχει η δυνατότητα προαιρετικών μαθημάτων για την ανάπτυξη προγραμματιστικών δεξιοτήτων. •Ηνωμένο Βασίλειο: Στο στάδιο 4, δηλαδή κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Λυκείου, η Πληροφορική αποτελεί ένα ξεχωριστό υποχρεωτικό αντικείμενο μόνο στην Αγγλία, αλλά διδάσκεται ευρέως και στην Ουαλία. Στη Βόρεια Ιρλανδία, το αναλυτικό πρόγραμμα, το οποίο δεν κάνει ειδική αναφορά στην επικοινωνία μέσω διαδικτύου, τελεί υπό αναθεώρηση. Στη μετα-υποχρεωτική εκπαίδευση, δεν υπάρχει υποχρεωτικό αναλυτικό πρόγραμμα πουθενά στην Αγγλία, Ουαλία και Β.Ιρλανδία. •Ιταλία: Η Πληροφορική δεν περιλαμβάνεται στο υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών του Λυκείου •Λιχνενστάιν, Εσθονία, Κύπρος: δεν υπάρχουν στοιχεία Στοιχεία για την Κύπρο: Το Α.Π.Σ. Πληροφορικής στις δυο πρώτες τάξεις του Λυκείου περιλαμβάνει τη γλώσσα προγραμματισμού Visual Basic, όπου οι μαθητές καλούνται να εξοικειωθούν με τις βασικές δομές προγραμματισμού και να γράφουν απλά προγράμματα σε Visual Basic, το περιβάλλον δημιουργίας βάσεων δεδομένων Access, την αρχιτεκτονική του υπολογιστή και την αντιμετώπιση βλαβών - προβλημάτων του υπολογιστή. Στην Γ’ Λυκείου, σύμφωνα με το κυπριακό Α.Π.Σ., διδάσκεται ο προγραμματισμός με χρήση της γλώσσας Pascal. Δηλαδή, στους Κύπριους μαθητές προσφέρεται η δυνατότητα να αποκτήσουν εξοικείωση με τον προγραμματισμό σε πραγματική γλώσσα. Πηγές: 1. ACM, (1997). ACM model high school computer science curriculum. Ανακτήθηκε 25/2/2013, από τη διεύθυνση http://www.acm.org/education /hscur/index.html 2. EURYDICE «Key Data on Information and Communication Technology in Schools in Europe», 2004 Edition http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/key_data_series/048EN.pdf 3. ΔΕΠΠΣ-ΑΠΣ Πληροφορικής, (2001). ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΝΙΑΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΔΕΠΠΣ). Ανακτήθηκε 15/1/2013, από τη διεύθυνση http://www.pi-schools.gr/programs/depps/ 4. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου http://www.sepdem.gr/Z_Arxeia/didPlhrLyk.pdf 5. Δαβράζος, Γρ. & Γαλάνης, Β. (2008). Σύγκριση Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ελλάδος και Κύπρου. 4ο Συνέδριο Διδακτική Πληροφορικής. Ανακτήθηκε 12/8/2013, από τη διεύθυνση http://www.etpe.eu/new/custom/pdf/etpe1049.pdf 6. Φακιολάς, Ν. (2006). ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΥ. Ανακτήθηκε 25/2/2013, από τη διεύθυνση http://www.grsr.gr/preview.php?c_id=226