Με αφορμή την ανακοίνωση των τομέων και ειδικοτήτων του Νέου Επαγγελματικού Λυκείου παρουσιάστηκε κάποιος προβληματισμός, σχετικά με τον τομέα στον οποίο πρέπει να ανήκει η ειδικότητα «Τεχνικός Δικτύων και Τηλεπικοινωνιών».
Πρέπει καταρχήν να υπενθυμίσουμε ότι, μέχρι τώρα, η συναφής ειδικότητα «Υπολογιστικών Συστημάτων και Δικτύων» λειτουργούσε απρόσκοπτα στα ΕΠΑ.Λ, (αλλά και προγενέστερα στα Τ.Ε.Ε.), ενταγμένη στον τομέα Ηλεκτρονικής. Και επειδή πιστεύω ότι κανένας από τους εκπαιδευτικούς των ΕΠΑ.Λ δεν είναι υποστηρικτής της λογικής «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», παραθέτω τις παρακάτω σκέψεις:
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα σχετικά με αυτούς συστήματα, αρχικά σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από ηλεκτρονικούς. Αναπόφευκτα και οι πρώτοι προγραμματιστές τους ήταν ηλεκτρονικοί. Με την εξέλιξη όμως της τεχνολογίας και λόγω της πολυπλοκότητας των δομών, τόσο σε επίπεδο «υλικού» όσο και σε επίπεδο «λογισμικού» διαπιστώθηκε ότι οι σχεδιαστές, κατασκευαστές ή οι τεχνικοί υπολογιστών δεν μπορεί (και δε χρειάζεται) να είναι συγχρόνως και οι προγραμματιστές τους. Έτσι δημιουργήθηκε ο κλάδος της Πληροφορικής. Φαίνεται όμως σαν, ορισμένοι, να επιδιώκουν την επιστροφή στο παρελθόν από την αντίστροφη λογική, δηλαδή αντί για Ηλεκτρονικούς - Προγραμματιστές να έχουμε Προγραμματιστές - Ηλεκτρονικούς. Σίγουρα η ειδικότητα του Πληροφορικού είναι ευρύτερη από αυτήν του Προγραμματιστή, με την παλιά της έννοια, αλλά δεν φθάνει στο σημείο να αντικαταστήσει την ειδικότητα του Ηλεκτρονικού. Το ότι οι ηλεκτρονικοί διδάσκονται προγραμματισμό δεν τους καθιστά Πληροφορικούς, ούτε και η διδασκαλία μαθημάτων ηλεκτρονικού περιεχομένου (π.χ. Τηλεπικοινωνίες) μπορεί να «μεταμορφώσει» τους Πληροφορικούς σε … Ηλεκτρονικούς. Η ικανότητα κάποιου να αντικαθιστά την κάρτα γραφικών του υπολογιστή του, δεν τον αναγορεύει αυτόματα σε τεχνικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, ούτε σημαίνει ότι μπορεί να κατανοήσει τη λειτουργία ενός διακοπτικού τροφοδοτικού, ώστε να εντοπίσει πιο σύνθετες βλάβες. Ο τεχνικός κάθε ειδικότητας, εκτός από τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες πρέπει να έχει αναπτύξει και την ανάλογη τεχνική αντίληψη, πράγμα που απαιτεί αρκετή τριβή κυρίως σε πρακτικό επίπεδο.
Σε ό,τι αφορά στο σχολικό περιβάλλον, τα εργαστήρια πληροφορικής αποτελούνται αμιγώς από υπολογιστές. Οι μαθητές του τομέα Πληροφορικής των ΕΠΑ.Λ δεν κάνουν χρήση εργαλείων, οργάνων μέτρησης, συσκευών κλπ, δεν έχουν καν τη δυνατότητα να δουν από κοντά και να χρησιμοποιήσουν μια απλή κεραία-δίπολο, για να κατανοήσουν τη λειτουργία της. Διερωτάται κανείς… τι είδους τεχνικοί δικτύων και τηλεπικοινωνιών μπορεί να προκύψουν μόνο από την πρακτική εκπαίδευση στα εργαστήρια πληροφορικής; Εκτός βέβαια και αν ορισμένοι σκέφτονται να εντάξουν τα εργαστήρια των Ηλεκτρονικών στον τομέα Πληροφορικής και να αρχίσει η διδασκαλία μαθημάτων ηλεκτρονικής στους μαθητές της Πληροφορικής.
Τέλος να θυμήσουμε ότι η ειδικότητα υπάρχει στους ηλεκτρονικούς από τα ΤΕΛ, υπάρχει εμπειρία, υπάρχουν θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα στην ειδικότητα, στο ΕΠΑΛ χρησιμοποιείται το δικό μας βιβλίο από όλους τους τομείς, στα ΑΕΙ οι ηλεκτρονικοί διδάσκονται τα σχετικά αντικείμενα (κανένα τμήμα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ δεν ανήκει σε τομέα πληροφορικής
Με αφορμή την ανακοίνωση των τομέων και ειδικοτήτων του Νέου Επαγγελματικού Λυκείου παρουσιάστηκε κάποιος προβληματισμός, σχετικά με τον τομέα στον οποίο πρέπει να ανήκει η ειδικότητα «Τεχνικός Δικτύων και Τηλεπικοινωνιών». Πρέπει καταρχήν να υπενθυμίσουμε ότι, μέχρι τώρα, η συναφής ειδικότητα «Υπολογιστικών Συστημάτων και Δικτύων» λειτουργούσε απρόσκοπτα στα ΕΠΑ.Λ, (αλλά και προγενέστερα στα Τ.Ε.Ε.), ενταγμένη στον τομέα Ηλεκτρονικής. Και επειδή πιστεύω ότι κανένας από τους εκπαιδευτικούς των ΕΠΑ.Λ δεν είναι υποστηρικτής της λογικής «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», παραθέτω τις παρακάτω σκέψεις: Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα σχετικά με αυτούς συστήματα, αρχικά σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από ηλεκτρονικούς. Αναπόφευκτα και οι πρώτοι προγραμματιστές τους ήταν ηλεκτρονικοί. Με την εξέλιξη όμως της τεχνολογίας και λόγω της πολυπλοκότητας των δομών, τόσο σε επίπεδο «υλικού» όσο και σε επίπεδο «λογισμικού» διαπιστώθηκε ότι οι σχεδιαστές, κατασκευαστές ή οι τεχνικοί υπολογιστών δεν μπορεί (και δε χρειάζεται) να είναι συγχρόνως και οι προγραμματιστές τους. Έτσι δημιουργήθηκε ο κλάδος της Πληροφορικής. Φαίνεται όμως σαν, ορισμένοι, να επιδιώκουν την επιστροφή στο παρελθόν από την αντίστροφη λογική, δηλαδή αντί για Ηλεκτρονικούς - Προγραμματιστές να έχουμε Προγραμματιστές - Ηλεκτρονικούς. Σίγουρα η ειδικότητα του Πληροφορικού είναι ευρύτερη από αυτήν του Προγραμματιστή, με την παλιά της έννοια, αλλά δεν φθάνει στο σημείο να αντικαταστήσει την ειδικότητα του Ηλεκτρονικού. Το ότι οι ηλεκτρονικοί διδάσκονται προγραμματισμό δεν τους καθιστά Πληροφορικούς, ούτε και η διδασκαλία μαθημάτων ηλεκτρονικού περιεχομένου (π.χ. Τηλεπικοινωνίες) μπορεί να «μεταμορφώσει» τους Πληροφορικούς σε … Ηλεκτρονικούς. Η ικανότητα κάποιου να αντικαθιστά την κάρτα γραφικών του υπολογιστή του, δεν τον αναγορεύει αυτόματα σε τεχνικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, ούτε σημαίνει ότι μπορεί να κατανοήσει τη λειτουργία ενός διακοπτικού τροφοδοτικού, ώστε να εντοπίσει πιο σύνθετες βλάβες. Ο τεχνικός κάθε ειδικότητας, εκτός από τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες πρέπει να έχει αναπτύξει και την ανάλογη τεχνική αντίληψη, πράγμα που απαιτεί αρκετή τριβή κυρίως σε πρακτικό επίπεδο. Σε ό,τι αφορά στο σχολικό περιβάλλον, τα εργαστήρια πληροφορικής αποτελούνται αμιγώς από υπολογιστές. Οι μαθητές του τομέα Πληροφορικής των ΕΠΑ.Λ δεν κάνουν χρήση εργαλείων, οργάνων μέτρησης, συσκευών κλπ, δεν έχουν καν τη δυνατότητα να δουν από κοντά και να χρησιμοποιήσουν μια απλή κεραία-δίπολο, για να κατανοήσουν τη λειτουργία της. Διερωτάται κανείς… τι είδους τεχνικοί δικτύων και τηλεπικοινωνιών μπορεί να προκύψουν μόνο από την πρακτική εκπαίδευση στα εργαστήρια πληροφορικής; Εκτός βέβαια και αν ορισμένοι σκέφτονται να εντάξουν τα εργαστήρια των Ηλεκτρονικών στον τομέα Πληροφορικής και να αρχίσει η διδασκαλία μαθημάτων ηλεκτρονικής στους μαθητές της Πληροφορικής. Τέλος να θυμήσουμε ότι η ειδικότητα υπάρχει στους ηλεκτρονικούς από τα ΤΕΛ, υπάρχει εμπειρία, υπάρχουν θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα στην ειδικότητα, στο ΕΠΑΛ χρησιμοποιείται το δικό μας βιβλίο από όλους τους τομείς, στα ΑΕΙ οι ηλεκτρονικοί διδάσκονται τα σχετικά αντικείμενα (κανένα τμήμα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ δεν ανήκει σε τομέα πληροφορικής