Αρχική Νέο εκπαιδευτικό σύστημαΆρθρο 26: Διοίκηση Δημοσίων Φορέων Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων Σ.Ε.Κ. και Ι.Ε.Κ.Σχόλιο του χρήστη Δαμοράκης Γιώργος | 18 Αυγούστου 2013, 11:40
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα ήθελα να αναφερθώ στα εργαστήρια των διαφόρων ειδικοτήτων που τώρα στεγάζονται στα Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα. Επειδή δεν γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης και των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων (ίδια συντομογραφία!!), Επειδή στη παράγραφο 10 του άρθρου 26 γίνεται κάποια ασαφής αναφορά για εργαστήρια, Επειδή για πολλά χρόνια υπάρχει η φημολογία κατάργησης των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων (πιθανότατα λόγω του μεγαλύτερου κόστους λειτουργίας τους συγκρινόμενα με άλλες σχολικές μονάδες). Νομίζω ότι πρέπει να τεθεί το εξής βασικό ερώτημα: Θέλουμε Τεχνική Εκπαίδευση στην Ελλάδα; Εαν θέλουμε Τεχνική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, πρέπει να έχουμε και τα αντίστοιχα εργαστήρια, τα οποία να είναι πλήρως ενταγμένα στο πρόγραμμα εκπαίδευσης της κάθε ειδικότητας. Τα εργαστήρια, όμως, περιέχουν εξοπλισμό και χρειάζονται αναλώσιμα για να επιτελέσουν το σκοπό τους. Ετσι η κάθε εργαστηριακή αίθουσα, εξ ορισμού, κοστίζει πολύ περισσότερο από μια σχολική αίθουσα που περιέχει μόνο θρανία και καρέκλες. Δίνω ιδιαίτερη έμφαση στην προηγούμενη παράγραφο γιατί υποπτεύομαι ότι γίνεται προσπάθεια αντικατάστασης της εκπαίδευσης στα εργαστήρια με την πολύ φθηνότερη (και όχι μόνο) μαθητεία. Διευκρινίζω ότι είμαι υπέρ της μαθητείας. Η μαθητεία, όμως, αυτό που προσφέρει στον μαθητή είναι πρωτίστως η γνωριμία του με τη δομή και λειτουργία του συγκεκριμένου εργασιακού/επαγγελματικού χώρου και σίγουρα δεν προσφέρει συστηματική μετάδοση γνώσεων (ο ορισμός της Εκπαίδευσης) όπως γίνεται στα εργαστήρια. Απο την εμπειρία μου ως Υπευθύνου Εργαστηρίου σε Σχολικό Εργαστηριακό Κέντρο σας γνωρίζω ότι η διατήρηση ενός εργαστηρίου σε καλή λειτουργική κατάσταση προκειμένου να εκπληρώνει τον εκπαιδευτικό του σκοπό απαιτεί τέτοια ενασχόληση που με κανένα τρόπο δεν ανταποκρίνεται στη μείωση του εκπαιδευτικού ωραρίου κατά δύο ώρες. Ενα εργαστήριο για να είναι πλήρως λειτουργικό δεν αρκεί μόνο να λειτουργεί καλά ο εξοπλισμός του, αλλά για να υποστηρίζεται πλήρως η μαθησιακή διαδικασία απαιτείται να εξασφαλίζεται η συσκότιση/φωτισμός, η εγκατάσταση/συντήρηση/επέκταση των οπτικοακουστικών συστημάτων προβολής, η εγκατάσταση/επέκταση των δικτύων Η/Υ, η εγκατάσταση/επέκταση των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, η εγκατάσταση/επέκταση των δικτύων συναγερμού και πυρόσβεσης. Ολα αυτά γίνονται ΑΝΑΡΜΟΔΙΩΣ από αυτούς που ενδιαφέρονται για τα εργαστήρια (από τους υπευθύνους εργαστηρίων, τους τομεάρχες έως τους υποδιευθυντές και διευθυντές των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων). Τυπικώς τα παραπάνω θα έπρεπε να επιτελούνται από τις τεχνικές υπηρεσίες των δήμων, όμως η σκληρή πραγματικότητα της δικής μου εμπειρίας διαπιστώνει ότι δεν θέλουν/δεν μπορούν/δεν ξέρουν να ανταποκριθούν. Για προφανείς οικονομικούς λόγους δεν μπορούμε να απευθυνθούμε σε ιδιώτες επαγγελματίες. Για να λειτουργήσουν όλα τα παραπάνω εκτός από την παρουσία της συγκεκριμένης διοικητικής δομής που να καταλαβαίνει τις ανάγκες και τη λειτουργία των εργαστηρίων απαιτείται ένα ενιαίο και υποστηρικτικό περιβάλλον όπου τα εργαστήρια θα είναι σχεδιασμένα εξ αρχής ως τέτοια και όχι απλές τροποποιημένες σχολικές αίθουσες. Δηλαδή απαιτείται ένα διοικητικό και κτηριακό περιβάλλον Σχολικού Εργαστηριακού Κέντρου. Προκαλώ τον οποιονδήποτε να συγκρίνει τη λειτουργική κατάσταση των εργαστηρίων των σχολικών μονάδων με την αντίστοιχη αυτών των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων. Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτούς που εναντιώνονται στα Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα. Πρόκειται για συναδέλφους κυρίως που δεν έχουν εργασθεί σε αυτά και δεν γνωρίζουν το έργο που επιτελείται εκεί, και για άλλους οι οποίοι εργάσθηκαν εκεί αλλά δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις συγκεκριμένες απαιτήσεις των πρακτικών γνώσεων και των ενεργειών που πρέπει να γίνονται σε πραγματικό χρόνο καθώς τα μηχανήματα λειτουργούν.