Η κατάργηση των μαθημάτων πληροφορικής από το Γενικό Λύκειο αποτελεί φοβερό αναχρονισμό και οπισθοδρόμηση για το Ελληνικό Σχολείο. Δε θα αναφερθώ ξανά στα ήδη γνωστά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα για την αξία της αλγοριθμικής σκέψης, της εκμάθησης του προγραμματισμού, της ανάλυσης και επίλυσης προβλημάτων, της λογικής κτλ. Θα αναφερθώ σε κάποια επιπλέον σημεία που νομίζω αξίζει να τονιστούν:
1. Η πληροφορική είναι ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο. Δεν εννοώ το εκπαιδευτικό λογισμικό ή την εκπαιδευτική αξία της επιστήμης (αλγοριθμική σκέψη, λογική κτλ) αλλά το πόσο καλά η επιστήμη αυτή ταιριάζει με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους. Τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Παιδείας, μέσα από τα προγράμματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, προωθεί σύγχρονές διδακτικές μεθόδους και προσεγγίσεις όπως η ομαδοσυνεργατική μάθηση, ο εποικοδομισμός κ.α. Πραγματικά δύσκολα μπορώ να βρω εκπαιδευτικό αντικείμενο που να ταιριάζει καλύτερα με αυτές τις διδακτικές μεθόδους από την πληροφορική! Επιπλέον στην πληροφορική ο μαθητής έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να δοκιμάσει να φτιάξει ο ίδιος τη λύση ενός προβλήματος στον Η/Υ, να τη δει να λειτουργεί στην πράξη, να τη διορθώσει, να την αλλάξει, να τη βελτιώσει και να τη συνδυάσει με λύσεις άλλων προβλημάτων για να επιλύσει ένα πιο σύνθετο πρόβλημα!
2. Σε μια χώρα με υποβαθμισμένο πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, η πληροφορική, με μικρή οικονομική επένδυση, είναι αναμφίβολα ένας τομέας που θα συμβάλει ποικιλότροπα στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Και το κράτος τι κάνει; Αντί να επενδύσει σε αυτό καταργεί το μάθημα από το Λύκειο ενώ όπου παραμένουν μαθήματα πληροφορικής υποβαθμίζονται σε μαθήματα χρήσης Η/Υ…
Αναφορικά με το νέο πρόγραμμα στο Γενικό Λύκειο, θα πρέπει να υπάρχουν μαθήματα πληροφορικής γενικής παιδείας και στις τρεις τάξεις ενώ θα πρέπει να διατηρηθεί και το πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (ΑΕΠΠ) τουλάχιστον ως εναλλακτική επιλογή με τη Χημεία στην Ομάδα Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών.
Η κατάργηση των μαθημάτων πληροφορικής από το Γενικό Λύκειο αποτελεί φοβερό αναχρονισμό και οπισθοδρόμηση για το Ελληνικό Σχολείο. Δε θα αναφερθώ ξανά στα ήδη γνωστά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα για την αξία της αλγοριθμικής σκέψης, της εκμάθησης του προγραμματισμού, της ανάλυσης και επίλυσης προβλημάτων, της λογικής κτλ. Θα αναφερθώ σε κάποια επιπλέον σημεία που νομίζω αξίζει να τονιστούν: 1. Η πληροφορική είναι ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο. Δεν εννοώ το εκπαιδευτικό λογισμικό ή την εκπαιδευτική αξία της επιστήμης (αλγοριθμική σκέψη, λογική κτλ) αλλά το πόσο καλά η επιστήμη αυτή ταιριάζει με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους. Τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Παιδείας, μέσα από τα προγράμματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, προωθεί σύγχρονές διδακτικές μεθόδους και προσεγγίσεις όπως η ομαδοσυνεργατική μάθηση, ο εποικοδομισμός κ.α. Πραγματικά δύσκολα μπορώ να βρω εκπαιδευτικό αντικείμενο που να ταιριάζει καλύτερα με αυτές τις διδακτικές μεθόδους από την πληροφορική! Επιπλέον στην πληροφορική ο μαθητής έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να δοκιμάσει να φτιάξει ο ίδιος τη λύση ενός προβλήματος στον Η/Υ, να τη δει να λειτουργεί στην πράξη, να τη διορθώσει, να την αλλάξει, να τη βελτιώσει και να τη συνδυάσει με λύσεις άλλων προβλημάτων για να επιλύσει ένα πιο σύνθετο πρόβλημα! 2. Σε μια χώρα με υποβαθμισμένο πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, η πληροφορική, με μικρή οικονομική επένδυση, είναι αναμφίβολα ένας τομέας που θα συμβάλει ποικιλότροπα στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Και το κράτος τι κάνει; Αντί να επενδύσει σε αυτό καταργεί το μάθημα από το Λύκειο ενώ όπου παραμένουν μαθήματα πληροφορικής υποβαθμίζονται σε μαθήματα χρήσης Η/Υ… Αναφορικά με το νέο πρόγραμμα στο Γενικό Λύκειο, θα πρέπει να υπάρχουν μαθήματα πληροφορικής γενικής παιδείας και στις τρεις τάξεις ενώ θα πρέπει να διατηρηθεί και το πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (ΑΕΠΠ) τουλάχιστον ως εναλλακτική επιλογή με τη Χημεία στην Ομάδα Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών.