• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΡΤΣΙΔΗΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ' | 28 Νοεμβρίου 2009, 01:29

    Η σχέση ανάμεσα στο μαθητή και στον Εκπαιδευτικό είναι αμφίδρομη. Είχα μαθητές με ικανότητες, αλλά όταν ζητούσα από αυτούς το κάτι παραπάνω εισέπρατα άρνηση και αδιαφορία όπως και απαντήσεις: 1. Θα ακολουθήσω τη δουλειά του πατέρα μου. 2. Ο θείος μου θα με βάλει στην Τράπεζα ή κάποιος συγγενής θα με τακτοποιήσει σε κάποιο Δημόσιο Οργανισμό. Δώστε κίνητρα στους μαθητές να διαβάσουν. Ανοίξτε τα κλειστά επαγγέλματα. Κλείστε τις πόρτες (και τα παράθυρα) στους Δημόσιους Οργανισμούς. Αξιοκρατία σε όλη την κοινωνία. Έχετε προβληματιστεί γιατί οι μαθητές που όλα τα χρόνια γράφουν ικανοποιητικά στις ενδοσχολικές εξετάσεις, στις Πανελλήνιες γράφουν κάτω από τη βάση; Να καταργηθούν οι ενδοσχολικές εξετάσεις διότι ως σύστημα αξιολόγησης δεν προσφέρουν τίποτα. Η τεχνολογία προσφέρει τη δυνατότητα οι μαθητές να δίνουν εξετάσεις σε πανελλήνια κλίμακα. Εκεί θα αποκαλυφθούν οι αδυναμίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος που είναι ο πρώτος στόχος. Μόνο τότε ο εκπαιδευτικός θα μπορέσει να επιτελέσει ένα συγκεκριμένο ρόλο, που είναι η βοήθεια του μαθητή για την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου (επιτυχία σε εξετάσεις Πανελλαδικής Κλίμακας) που είναι μετρήσιμος και έμμεσα θα προκύψει και μία ένδειξη των ικανοτήτων του Εκπαιδευτικού (μόνο σε μεγάλο βάθος χρόνου μπορούν να αξιολογηθούν τέτοιοι δείκτες βέβαια). Δεν ευαγγελίζομαι στο να μεταβληθεί το Σχολείο σε ένα εξεταστικό κέντρο. Το Σχολείο οφείλει όμως να επιβραβεύει τον καλό μαθητή και ο βαθμός του Απολυτηρίου πρέπει να μετράει σε μεγαλύτερο βαθμό για την πρόσληψη στο Δημόσιο. Πως μπορώ να πείσω άλλωστε το μαθητή να διαβάσει, όταν ξέρει ότι παίρνει εύκολα βαθμό για να περάσει την τάξη και όταν τελειώσει το Σχολείο, όλο και κάποιος γνωστός θα τον κάνει συμβασιούχο ή σταζιέρ και θα αποκτήσει άκοπα μια θέση στο Δημόσιο; Είμαι Εκπαιδευτικός και όχι ο Μάγος Χουντίνι. Δώστε κίνητρα στους μαθητές και με Αριστεία που συνδυάζουν και κάποια υλική αμοιβή (γνωρίζουμε ότι η ηθική επιβράβευση δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα στα λαϊκότερα στρώματα, που η υλική αμοιβή έχει μεγαλύτερη αξία). Η εργασιακή ζωή του Εκπαιδευτικού είναι πραγματικά δύσκολη και έχει γίνει δύσκολη σκόπιμα. Κανένα στέλεχος της Διοίκησης δεν πρέπει να «χρωστάει» σε κανένα πρόσωπο ή κόμμα για τη θέση που κατέχει, κανένας εκπαιδευτικός δεν πρέπει να χρωστάει σε κανέναν για την απόσπαση ή τη μετάθεση που έχει πάρει, ή την οργανική θέση που κατέχει. Όταν πήγα στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, για να καταθέσω μιά Αίτηση Ακύρωσης για μια πράξη τις Διοίκησης που αφορά τη χορήγηση γονικής άδειας για το πρώτο μου τέκνο (www.gkartsi.blogspot.com), με έκπληξη άκουσα την υπάλληλο να μου λέει «και εσείς αίτηση για θέση Διευθυντή;». Γνωρίζω προσωπικά συνάδελφο που δικαιώθηκε μετά από πολύ καιρό σε αίτηση ακύρωσης που είχε καταθέσει για Διευθυντική θέση, αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα τη θέση Διευθυντή στο Σχολείο της επιλογής του την καταλάμβανε άλλος. Σε όλη την Ευρώπη, (στο www.gkartsi.blogspot.com δημοσιεύω τη σχετική απάντηση που έχω λάβει από το Τμήμα Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), τις Διοικητικές Διαφορές τις επιλύουν σύντομα και δωρεάν Ανεξάρτητες Αρχές όπως ο Συνήγορος του Πολίτη. Εδώ στην Ελλάδα την τοποθέτηση του Συνήγορου του Πολίτη (στην περίπτωση των γονικών αδειών τουλάχιστον) δεν την λαμβάνουν υπόψη: 1. Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου (ευτυχώς όχι όλοι, στο ιστολόγιό μου έχω αναρτήσει τις αντικρουόμενες τοποθετήσεις Βουλευτών, για το θέμα των γονικών αδειών, για το οποίο υπάρχουν πλέον καταδίκες των Διοικητικών Στελεχών του ΥΠΕΠΘ από τα Διοικητικά Δικαστήρια). 2. Το Υπουργείο Παιδείας. 3. Εισαγγελικές Αρχές. Και όλα αυτά νόμιμα, διότι δεν δεσμεύονται από κανένα νομικό πλαίσιο, οι Εισαγγελικές και Διοικητικές Αρχές της Ελλάδος, να λαμβάνουν υπόψιν τις τοποθετήσεις του Συνήγορου του Πολίτη. Η υλοποίηση της δέσμευσης του Πρωθυπουργού, για αναβάθμιση του ρόλου του ΣτΠ, πρέπει να γίνει σύντομα, δείχνοντας τις καλές προθέσεις της Κυβέρνησης. Όσο για τις αμοιβές του Εκπαιδευτικού, προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι θα πρέπει να είναι ικανοποιητικές, για να ζει αξιοπρεπώς και να του δίνεται η ικανότητα να χτίζει ένα σπίτι κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου (έχει καταργηθεί και η προίκα), χωρίς να φτάνει στο σημείο να ακούει από τα δεκαοχτάχρονα παιδιά του «μπαμπά τι είναι Θέατρο και τι σημαίνουν Διακοπές». Ευχαριστώ το Υπουργείο για τη δυνατότητα που δίνει να ακούγονται οι τοποθετήσεις μας και εύχομαι καλή επιτυχία στις προσπάθειες που οφείλει να καταβάλει για επίτευξη αξιοκρατίας στις μεταθέσεις, αποσπάσεις, στελέχωση Διοικητικών Θέσεων όπως και για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου με τέτοιο τρόπο που δε θα μας κάνει να νοιώσουμε υποψήφιους πελάτες ενός Πολιτικού Συστήματος που δοκιμάζεται από την ύπαρξη σταυρού (τη δεκαετία του '80, αν θυμάμαι καλά, χάθηκε η ευκαιρία και να τα αποτελέσματα).