Από τη διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ απλά να ξεχωρίσουν ποιοι είναι οι καλύτεροι μεταξύ των συμμετεχόντων αλλά θα πρέπει να διαπιστώνεται και το αν κατάφεραν να αποκτήσουν τις ελάχιστες γνώσεις στα μαθήματα γενικής παιδείας, οι οποίες θα τους επιτρέψουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των σπουδών τους προκειμένου να τις περαιώσουν στα χρονικά όρια που έχουν τεθεί. Για αυτό θεωρώ ότι ΟΡΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ οι ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ υπέρ των εξεταζόμενων μαθημάτων ειδικότητας (3,5 έναντι μόλις 1,5 των γενικών) και συνάμα προτείνω:
α) την ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του δεύτερου εξεταζόμενου μαθήματος ειδικότητας με το μάθημα της Φυσικής ή της Χημείας (ανάλογα με τον Τομέα), με εξαίρεση φυσικά τον Τομέα Διοίκησης και Οικονομίας,
β) τον καθορισμό ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΒΑΣΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (και μάλιστα πάνω από το 50%), όχι μόνο για τους μαθητές των ΕΠΑ.Λ. αλλά και των ΓΕ.Λ.,
γ) την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΘΕΣΕΩΝ στα Τ.Ε.Ι. που περιορίζει την πρόσβαση των μαθητών των ΕΠΑ.Λ. και αντίθετα, την ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ (έναντι των μαθητών των ΓΕ.Λ.) ΕΙΣΑΓΩΓΗ τους σε συναφή με την ειδικότητά τους Τμήματα, επιβραβεύοντας με τον παραπάνω τρόπο τις εξειδικευμένες γνώσεις που αποκτούν παρακολουθώντας τα μαθήματα του Τομέα τους. (Ασφαλώς γνωρίζουμε ότι η εξεταζόμενη ύλη των μαθημάτων γενικής παιδείας των ΓΕ.Λ. είναι εκτενέστερη σε σχέση με την αντίστοιχη των ΕΠΑ.Λ. αλλά αυτό προκύπτει από την ανάγκη να προετοιμαστούν οι μαθητές των ΓΕ.Λ. και για τις μεγαλύτερες απαιτήσεις των Πανεπιστημιακών και Πολυτεχνικών Σχολών, στις οποίες μόνο αυτοί έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους). Τέλος, προτείνω
δ) την επαναφορά της προαιρετικής ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ των μαθητών (ακόμη και των αποφοίτων της Γ΄ τάξης) με τη λειτουργία τμημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας (εκτός του τυπικού ωραρίου του σχολείου).
Θα μπορούσε δε, όπως συμβαίνει στο ΓΕ.Λ., τα μόρια των υποψηφίων σπουδαστών να καθορίζονται προσμετρώντας και το βαθμό του Επαγγελματικού Πτυχίου τους, ώστε να συνεκτιμηθεί και η συνολική επίδοσή τους στο σχολείο.
Σημείωση:
Αντιλαμβάνομαι ότι ο καθορισμός κατώτερης βάσης εισαγωγής ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΣ αλλά από προσωπική μου εμπειρία γνωρίζω ότι οι μαθητές που εισάγονται στα Τ.Ε.Ι. με ανεπαρκείς βασικές γνώσεις, συνεχίζουν ακόμη κι έπειτα από αρκετά εξάμηνα σπουδών, να μην εκτελούν σωστά αριθμητικές πράξεις με δυνάμεις, ούτε με το κομπιουτεράκι, να μη μπορούν να κάνουν απλές γραφικές παραστάσεις, να μη χρησιμοποιούν σωστά τις μονάδες μέτρησης φυσικών μεγεθών και να συντάσσουν φύλλα έργου κι εργασίες χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Έτσι, η εύκολη αρχική επιτυχία των παιδιών αυτών δυστυχώς συνοδεύεται στη συνέχεια από επαναλαμβανόμενες πικρές αποτυχίες και μεγάλους χρόνους απόκτησης των πτυχίων τους. Για αυτό θεωρώ ότι τελικά είναι προς το συμφέρον των μαθητών και των κηδεμόνων τους να καταβάλουν μεγαλύτερο κόπο πριν την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Ε. Τ.
Διδάσκων του Τομέα Ηλεκτρονικής των ΕΠΑ.Λ. και του Τμήματος Ηλεκτρονικής των Τ.Ε.Ι.
Από τη διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ απλά να ξεχωρίσουν ποιοι είναι οι καλύτεροι μεταξύ των συμμετεχόντων αλλά θα πρέπει να διαπιστώνεται και το αν κατάφεραν να αποκτήσουν τις ελάχιστες γνώσεις στα μαθήματα γενικής παιδείας, οι οποίες θα τους επιτρέψουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των σπουδών τους προκειμένου να τις περαιώσουν στα χρονικά όρια που έχουν τεθεί. Για αυτό θεωρώ ότι ΟΡΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ οι ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ υπέρ των εξεταζόμενων μαθημάτων ειδικότητας (3,5 έναντι μόλις 1,5 των γενικών) και συνάμα προτείνω: α) την ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του δεύτερου εξεταζόμενου μαθήματος ειδικότητας με το μάθημα της Φυσικής ή της Χημείας (ανάλογα με τον Τομέα), με εξαίρεση φυσικά τον Τομέα Διοίκησης και Οικονομίας, β) τον καθορισμό ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΒΑΣΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (και μάλιστα πάνω από το 50%), όχι μόνο για τους μαθητές των ΕΠΑ.Λ. αλλά και των ΓΕ.Λ., γ) την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΘΕΣΕΩΝ στα Τ.Ε.Ι. που περιορίζει την πρόσβαση των μαθητών των ΕΠΑ.Λ. και αντίθετα, την ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ (έναντι των μαθητών των ΓΕ.Λ.) ΕΙΣΑΓΩΓΗ τους σε συναφή με την ειδικότητά τους Τμήματα, επιβραβεύοντας με τον παραπάνω τρόπο τις εξειδικευμένες γνώσεις που αποκτούν παρακολουθώντας τα μαθήματα του Τομέα τους. (Ασφαλώς γνωρίζουμε ότι η εξεταζόμενη ύλη των μαθημάτων γενικής παιδείας των ΓΕ.Λ. είναι εκτενέστερη σε σχέση με την αντίστοιχη των ΕΠΑ.Λ. αλλά αυτό προκύπτει από την ανάγκη να προετοιμαστούν οι μαθητές των ΓΕ.Λ. και για τις μεγαλύτερες απαιτήσεις των Πανεπιστημιακών και Πολυτεχνικών Σχολών, στις οποίες μόνο αυτοί έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους). Τέλος, προτείνω δ) την επαναφορά της προαιρετικής ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ των μαθητών (ακόμη και των αποφοίτων της Γ΄ τάξης) με τη λειτουργία τμημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας (εκτός του τυπικού ωραρίου του σχολείου). Θα μπορούσε δε, όπως συμβαίνει στο ΓΕ.Λ., τα μόρια των υποψηφίων σπουδαστών να καθορίζονται προσμετρώντας και το βαθμό του Επαγγελματικού Πτυχίου τους, ώστε να συνεκτιμηθεί και η συνολική επίδοσή τους στο σχολείο. Σημείωση: Αντιλαμβάνομαι ότι ο καθορισμός κατώτερης βάσης εισαγωγής ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΣ αλλά από προσωπική μου εμπειρία γνωρίζω ότι οι μαθητές που εισάγονται στα Τ.Ε.Ι. με ανεπαρκείς βασικές γνώσεις, συνεχίζουν ακόμη κι έπειτα από αρκετά εξάμηνα σπουδών, να μην εκτελούν σωστά αριθμητικές πράξεις με δυνάμεις, ούτε με το κομπιουτεράκι, να μη μπορούν να κάνουν απλές γραφικές παραστάσεις, να μη χρησιμοποιούν σωστά τις μονάδες μέτρησης φυσικών μεγεθών και να συντάσσουν φύλλα έργου κι εργασίες χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Έτσι, η εύκολη αρχική επιτυχία των παιδιών αυτών δυστυχώς συνοδεύεται στη συνέχεια από επαναλαμβανόμενες πικρές αποτυχίες και μεγάλους χρόνους απόκτησης των πτυχίων τους. Για αυτό θεωρώ ότι τελικά είναι προς το συμφέρον των μαθητών και των κηδεμόνων τους να καταβάλουν μεγαλύτερο κόπο πριν την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Με εκτίμηση, Ιωάννης Ε. Τ. Διδάσκων του Τομέα Ηλεκτρονικής των ΕΠΑ.Λ. και του Τμήματος Ηλεκτρονικής των Τ.Ε.Ι.