1. Θεωρώ μεγάλη αδικία το γεγονός ότι έχω ένα πτυχίο (Ελληνικός Πολιτισμός) και δεν αναγνωρίζεται πουθενά. Έχω πληρώσει κοντά στα 8.500 ευρώ, χώρια τα χρήματα που έδωσα για τη βιβλιογραφία, προκειμένου να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να έχει μία πραγματική αξία το πτυχίο μου, ωστόσο για το ίδιο το κράτος το πτυχίο του Ελληνικού Πολιτισμού, είναι ένα κούφιο πτυχίο. Άρα επιβάλλεται η δημιουργία νέου ΠΕ για την αναγνώριση του επαγγελματικού δικαιώματος των αποφοίτων του Π.Σ. του ΕΑΠ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Οι σπουδές μου έχουν κύρος διότι μελέτησα βαθιά και πραγματικά το αντικείμενο που επέλεξα, ωστόσο το ΕΑΠ και αντίστοιχα και το πτυχίο μου δεν έχουν το ανάλογο κύρος που τους αξίζει.
2. Στην πραγματικότητα η αντιστοίχηση μιας ΘΕ δεν είναι τρία
μαθήματα αλλά τουλάχιστον τέσσερα.
3. Το γεγονός ότι το ΕΑΠ προσφέρει πτυχία για τον Ελληνικό ή Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, χωρίς να προσφέρει άλλα αντίστοιχα ή παρεμφερή μεταπτυχιακά προγράμματα, φανερώνει ότι τα πτυχία αυτά βολεύουν μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι θα γίνουν ΠΕ. Για εμάς όμως που μας ενδιαφέρει το αντικείμενο, δεν υπάρχει δυνατότητα διεύρυνσης των γνώσεών μας με ένα ΜΠΣ, παρά η επιλογή των ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
4. Το γεγονός που προανέφεραν άλλοι σχολιαστές για την απορρόφηση περισσότερων μελών ΔΕΠ και λιγότερων μελών ΣΕΠ έχει άσχημο αντίκτυπο στις σπουδές μας, διότι οι ΔΕΠ αντιμετωπίζουν τις υποχρεώσεις τους προς τους φοιτητές του ΕΑΠ, ως παρεπόμενο έργο, εισπράττοντας ένα επιπλέον μισθό. Αντίθετα, οι νέοι επιστήμονες αποκλείονται, παρά το ότι θα μας προσέφεραν πολλά περισσότερα από τους "δεινόσαυρους".
5. Όντως εργαζόμενη και οικογενειάρχης, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχουμε δικαιώματα μειωμένου εισιτηρίου σε όλα τα ΜΜΜ. Οι ελαφρύνσεις των μειωμένων εισιτηρίων αφορούν τους γονείς των φοιτητών, αλλά όχι εμάς που είμαστε και γονείς και φοιτητές και εργαζόμενοι και που αρκετές φορές έχουμε παιδιά που φοιτούν.
6. Εύχομαι τα παραπάνω σχόλιά μου, όσο και των υπολοίπων σχολιαστών να διαβαστούν και να μην αποτελεί στάχτη στα μάτια μας η παρούσα δημόσια διαβούλευση.
Επιλέξαμε να σπουδάσουμε, επιλέξαμε το αντικείμενο και απαιτούμε από εσάς να μας αναγνωρίσετε τον κόπο μας, γιατί κύριοι δεν παίζαμε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά επενδύσαμε στην σπουδή και την μελέτη. Μη μας εμπαίζετε, δεν μας αξίζει.
1. Θεωρώ μεγάλη αδικία το γεγονός ότι έχω ένα πτυχίο (Ελληνικός Πολιτισμός) και δεν αναγνωρίζεται πουθενά. Έχω πληρώσει κοντά στα 8.500 ευρώ, χώρια τα χρήματα που έδωσα για τη βιβλιογραφία, προκειμένου να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να έχει μία πραγματική αξία το πτυχίο μου, ωστόσο για το ίδιο το κράτος το πτυχίο του Ελληνικού Πολιτισμού, είναι ένα κούφιο πτυχίο. Άρα επιβάλλεται η δημιουργία νέου ΠΕ για την αναγνώριση του επαγγελματικού δικαιώματος των αποφοίτων του Π.Σ. του ΕΑΠ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Οι σπουδές μου έχουν κύρος διότι μελέτησα βαθιά και πραγματικά το αντικείμενο που επέλεξα, ωστόσο το ΕΑΠ και αντίστοιχα και το πτυχίο μου δεν έχουν το ανάλογο κύρος που τους αξίζει. 2. Στην πραγματικότητα η αντιστοίχηση μιας ΘΕ δεν είναι τρία μαθήματα αλλά τουλάχιστον τέσσερα. 3. Το γεγονός ότι το ΕΑΠ προσφέρει πτυχία για τον Ελληνικό ή Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, χωρίς να προσφέρει άλλα αντίστοιχα ή παρεμφερή μεταπτυχιακά προγράμματα, φανερώνει ότι τα πτυχία αυτά βολεύουν μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι θα γίνουν ΠΕ. Για εμάς όμως που μας ενδιαφέρει το αντικείμενο, δεν υπάρχει δυνατότητα διεύρυνσης των γνώσεών μας με ένα ΜΠΣ, παρά η επιλογή των ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. 4. Το γεγονός που προανέφεραν άλλοι σχολιαστές για την απορρόφηση περισσότερων μελών ΔΕΠ και λιγότερων μελών ΣΕΠ έχει άσχημο αντίκτυπο στις σπουδές μας, διότι οι ΔΕΠ αντιμετωπίζουν τις υποχρεώσεις τους προς τους φοιτητές του ΕΑΠ, ως παρεπόμενο έργο, εισπράττοντας ένα επιπλέον μισθό. Αντίθετα, οι νέοι επιστήμονες αποκλείονται, παρά το ότι θα μας προσέφεραν πολλά περισσότερα από τους "δεινόσαυρους". 5. Όντως εργαζόμενη και οικογενειάρχης, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχουμε δικαιώματα μειωμένου εισιτηρίου σε όλα τα ΜΜΜ. Οι ελαφρύνσεις των μειωμένων εισιτηρίων αφορούν τους γονείς των φοιτητών, αλλά όχι εμάς που είμαστε και γονείς και φοιτητές και εργαζόμενοι και που αρκετές φορές έχουμε παιδιά που φοιτούν. 6. Εύχομαι τα παραπάνω σχόλιά μου, όσο και των υπολοίπων σχολιαστών να διαβαστούν και να μην αποτελεί στάχτη στα μάτια μας η παρούσα δημόσια διαβούλευση. Επιλέξαμε να σπουδάσουμε, επιλέξαμε το αντικείμενο και απαιτούμε από εσάς να μας αναγνωρίσετε τον κόπο μας, γιατί κύριοι δεν παίζαμε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά επενδύσαμε στην σπουδή και την μελέτη. Μη μας εμπαίζετε, δεν μας αξίζει.