Κατά τη γνώμη μου, το προταθέν σύστημα προαγωγικών εξετάσεων δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση ώστε να αναβαθμιστεί ο θεσμός του λυκείου. Η φύση αυτού του τύπου εξετάσεων είναι αρκετά προβληματική, καθώς πρόκειται για ένα περίεργο συνδυασμό του υπάρχοντος συστήματος με εκείνα του Αρσένη και της Διαμαντοπούλου. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Κατ' αρχάς, πώς ακριβώς θα προσδιορίζεται η ύλη με βάση θεματικές ενότητες; Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε μαθήματα όπως η έκθεση και η λογοτεχνία και ίσως, σε μικρότερο βαθμό όμως, τα αρχαία. Στα θετικά μαθήματα όμως κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο. Νομίζω πως γενικά η παράγραφος 2 είναι πολύ ασαφής, καθώς παρουσιάζει κάποιους γενικούς στόχους, χωρίς να αναφέρεται σε συγκεκριμένα μαθήματα.
Ας περάσουμε τώρα στο ζήτημα της επιλογής των θεμάτων. Το γεγονός ότι τα θέματα επιλέγονται σε κάποιο βαθμό με κλήρωση δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα όσον αφορά στη συνοχή των θεμάτων, αφού δεν θα υπάρχει ομοιογένεια ως προς το ύφος. Εξ' άλλου, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα θέματα θα εξετάζουν την ύλη στο σύνολό της, αξιολογώντας τόσο τις γνώσεις όσο και την κριτική ικανότητα των μαθητών, όταν η επιλογή τους γίνεται στην... τύχη. Και τέλος πάντων, ας πούμε πως στα θετικά μαθήματα επιλέγονται δύο ασκήσεις με πολλά και συνδυαστικά υποερωτήματα που καλύπτουν μεγάλο μέρος της ύλης. Μα στα θεωρητικά μαθήματα, πώς θα γίνεται η επιλογή; Θα μπαίνει το θέμα της έκθεσης στην τύχη; Το γεγονός ότι τα θέματα δεν θα επιλέγονται από ανθρώπους που βρίσκονται σε άμεση συνενόηση μεταξύ τους είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα, το οποίο θα παρουσιάζεται και στις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, εφόσον δεν γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις.
Επίσης, η αξιολόγηση των γραπτών από τον οικείο διδάσκοντα εύλογα θα μπορούσε να δημιουργήσει αμιφιβολίες ως προς την αντικειμενικότητα στην βαθμολόγηγη, και επειδή από τη φύση τους ορισμένα μαθήματα είναι υποκειμενικά, αλλά και επειδή θα μπορούσε κάλλιστα ο καθηγητής να δώσει όλες τις μονάδες στους μαθητές του στα δικά του θέματα και να τους αξιολογήσει επιεικώς στα υπόλοιπα. Η διάσταση του προβλήματος είναι τεράστια, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μη αντικειμενικοί αυτοί βαθμοί θα συνυπολογίζονται για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι διαφωνώ κάθετα με αυτόν τον τρόπο εξέτασης. Από τη μια μεριά καταβάλλεται προσπάθεια αντικειμενικότερης αξιολόγησης των μαθητών, από την άλλη όμως οι εξετάσεις παραμένουν σε ενδοσχολικό επίπεδο. Ας αποφασίσει το υπουργείο τι από τα δύο θέλει. Στην περίπτωση όμως που αποφασιστεί οι εξετάσεις να είναι εξ' ολοκλήρου σε πανελλαδικό επίπεδο, να ληφθεί υπ' όψιν τόσο η πίεση που θα δέχονται οι μαθητές, όσο και η αδυναμία αρκετών οικογενειών να διαθέσουν χρήματα για την προετοιμασία των παιδιών τους...
Κατά τη γνώμη μου, το προταθέν σύστημα προαγωγικών εξετάσεων δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση ώστε να αναβαθμιστεί ο θεσμός του λυκείου. Η φύση αυτού του τύπου εξετάσεων είναι αρκετά προβληματική, καθώς πρόκειται για ένα περίεργο συνδυασμό του υπάρχοντος συστήματος με εκείνα του Αρσένη και της Διαμαντοπούλου. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Κατ' αρχάς, πώς ακριβώς θα προσδιορίζεται η ύλη με βάση θεματικές ενότητες; Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε μαθήματα όπως η έκθεση και η λογοτεχνία και ίσως, σε μικρότερο βαθμό όμως, τα αρχαία. Στα θετικά μαθήματα όμως κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο. Νομίζω πως γενικά η παράγραφος 2 είναι πολύ ασαφής, καθώς παρουσιάζει κάποιους γενικούς στόχους, χωρίς να αναφέρεται σε συγκεκριμένα μαθήματα. Ας περάσουμε τώρα στο ζήτημα της επιλογής των θεμάτων. Το γεγονός ότι τα θέματα επιλέγονται σε κάποιο βαθμό με κλήρωση δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα όσον αφορά στη συνοχή των θεμάτων, αφού δεν θα υπάρχει ομοιογένεια ως προς το ύφος. Εξ' άλλου, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα θέματα θα εξετάζουν την ύλη στο σύνολό της, αξιολογώντας τόσο τις γνώσεις όσο και την κριτική ικανότητα των μαθητών, όταν η επιλογή τους γίνεται στην... τύχη. Και τέλος πάντων, ας πούμε πως στα θετικά μαθήματα επιλέγονται δύο ασκήσεις με πολλά και συνδυαστικά υποερωτήματα που καλύπτουν μεγάλο μέρος της ύλης. Μα στα θεωρητικά μαθήματα, πώς θα γίνεται η επιλογή; Θα μπαίνει το θέμα της έκθεσης στην τύχη; Το γεγονός ότι τα θέματα δεν θα επιλέγονται από ανθρώπους που βρίσκονται σε άμεση συνενόηση μεταξύ τους είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα, το οποίο θα παρουσιάζεται και στις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, εφόσον δεν γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις. Επίσης, η αξιολόγηση των γραπτών από τον οικείο διδάσκοντα εύλογα θα μπορούσε να δημιουργήσει αμιφιβολίες ως προς την αντικειμενικότητα στην βαθμολόγηγη, και επειδή από τη φύση τους ορισμένα μαθήματα είναι υποκειμενικά, αλλά και επειδή θα μπορούσε κάλλιστα ο καθηγητής να δώσει όλες τις μονάδες στους μαθητές του στα δικά του θέματα και να τους αξιολογήσει επιεικώς στα υπόλοιπα. Η διάσταση του προβλήματος είναι τεράστια, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μη αντικειμενικοί αυτοί βαθμοί θα συνυπολογίζονται για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι διαφωνώ κάθετα με αυτόν τον τρόπο εξέτασης. Από τη μια μεριά καταβάλλεται προσπάθεια αντικειμενικότερης αξιολόγησης των μαθητών, από την άλλη όμως οι εξετάσεις παραμένουν σε ενδοσχολικό επίπεδο. Ας αποφασίσει το υπουργείο τι από τα δύο θέλει. Στην περίπτωση όμως που αποφασιστεί οι εξετάσεις να είναι εξ' ολοκλήρου σε πανελλαδικό επίπεδο, να ληφθεί υπ' όψιν τόσο η πίεση που θα δέχονται οι μαθητές, όσο και η αδυναμία αρκετών οικογενειών να διαθέσουν χρήματα για την προετοιμασία των παιδιών τους...