Κάθε προσπάθεια διαχείρισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων μέσω πολιτικών και νομοθετικών παρεμβάσεων αποδεικνύονται ανεπαρκείς και συχνά αναποτελεσματικές. Γίνεται φανερό πλέον ότι καμία σχεδιαζόμενη περιβαλλοντική πολιτική δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, χωρίς την επαρκή και συνειδητή συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο κατά την εφαρμογή αναγκαίων δράσεων. Η εκπαίδευση και η περιβαλλοντική αγωγή αναδεικνύεται ως ένα δραστικό μέσο για την επίτευξη της αφύπνισης και την αλλαγή του μονοδιάστατου τρόπου σκέψης του σημερινού ανθρώπου.
Συνεπώς, η δημιουργία τομέα Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων στα Επαγγελματικά Λύκεια αποτελεί μία θετική εξέλιξη. Πλέον εκτός από τον ανώτατη εκπαίδευση (Πανεπιστήμια & Τ.Ε.Ι.) που παράγουν Μηχανικούς, Περιβαλλοντολόγους, κ.α. και η δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση θα έχει την δυνατότητα να εκπαιδεύσει τεχνικούς (συνεργάτες των Μηχανικών, Περιβαλλοντολόγων κ.α.), που σε πρακτικό επίπεδο θα εργάζονται καθημερινά για την μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και της αειφορικής ανάπτυξης. Οι προτεινόμενες ειδικότητες του τομέα, δεν αντιμετωπίζουν όμως το ζήτημα σφαιρικά της περιβαλλοντικής προστασίας, διότι περιορίζονται στο Φυσικό Περιβάλλον (Τεχνικός Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος) ή στην αποκατάσταση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης με τη χρήση τεχνολογίας και τεχνικών ανακύκλωσης (Τεχνικός Διαχείρισης και Ανακύκλωσης - Τεχνικός Ελέγχου Ρύπανσης και Εγκαταστάσεων Αντιρύπανσης).
Τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα παράγονται στο ανθρωπογενές περιβάλλον και ιδιαίτερα στο αστικό περιβάλλον. Η έννοια της αειφορίας και της αειφορικής ανάπτυξης πρέπει να χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές και τις λειτουργίες των πόλεων και πρωτίστως όλων των κατασκευών. Αν θέλουμε να κινηθούμε στο επίπεδο της πρόληψης και της προστασίας του περιβάλλοντος, έχουμε υποχρέωση να προσθέσουμε μία ακόμα ειδικότητα στο τομέα του Περιβάλλοντος, αυτή του:
Τεχνικός Βιοκλιματικών Κτιριακών Έργων (οικολογικής δόμησης). Με στόχο την παραγωγή τεχνικών που θα είναι σε θέση να εφαρμόζουν στην πράξη τις αρχές της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής, της θερμομόνωσης των υφιστάμενων κτιριακών έργων, σύγχρονες εφαρμογές οικολογικών μεθόδων & δομικών υλικών, κ.α.
Περισσότερα στοιχεία για την αναγκαιότητα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο αστικό Περιβάλλον (καθώς και της τεκμηρίωσης της προσθήκης της ανωτέρω ειδικότητας) μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου που απευθύνεται σ’ εκπαιδευτικούς ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (ISBN : 960-631-605- Χ). Αποθετήριο Καλών πρακτικών: Κατηγορία έργου ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - Φορέας Βράβευσης ΑΡΙΣΤΕΙΑ 2011. Διαθέσιμο σ’ επίσημο site του Υπουργείου Παιδείας :
http://excellence.sch.gr/index.php?option=com_chronocontact&Itemid=85
Κάθε προσπάθεια διαχείρισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων μέσω πολιτικών και νομοθετικών παρεμβάσεων αποδεικνύονται ανεπαρκείς και συχνά αναποτελεσματικές. Γίνεται φανερό πλέον ότι καμία σχεδιαζόμενη περιβαλλοντική πολιτική δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, χωρίς την επαρκή και συνειδητή συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο κατά την εφαρμογή αναγκαίων δράσεων. Η εκπαίδευση και η περιβαλλοντική αγωγή αναδεικνύεται ως ένα δραστικό μέσο για την επίτευξη της αφύπνισης και την αλλαγή του μονοδιάστατου τρόπου σκέψης του σημερινού ανθρώπου. Συνεπώς, η δημιουργία τομέα Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων στα Επαγγελματικά Λύκεια αποτελεί μία θετική εξέλιξη. Πλέον εκτός από τον ανώτατη εκπαίδευση (Πανεπιστήμια & Τ.Ε.Ι.) που παράγουν Μηχανικούς, Περιβαλλοντολόγους, κ.α. και η δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση θα έχει την δυνατότητα να εκπαιδεύσει τεχνικούς (συνεργάτες των Μηχανικών, Περιβαλλοντολόγων κ.α.), που σε πρακτικό επίπεδο θα εργάζονται καθημερινά για την μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και της αειφορικής ανάπτυξης. Οι προτεινόμενες ειδικότητες του τομέα, δεν αντιμετωπίζουν όμως το ζήτημα σφαιρικά της περιβαλλοντικής προστασίας, διότι περιορίζονται στο Φυσικό Περιβάλλον (Τεχνικός Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος) ή στην αποκατάσταση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης με τη χρήση τεχνολογίας και τεχνικών ανακύκλωσης (Τεχνικός Διαχείρισης και Ανακύκλωσης - Τεχνικός Ελέγχου Ρύπανσης και Εγκαταστάσεων Αντιρύπανσης). Τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα παράγονται στο ανθρωπογενές περιβάλλον και ιδιαίτερα στο αστικό περιβάλλον. Η έννοια της αειφορίας και της αειφορικής ανάπτυξης πρέπει να χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές και τις λειτουργίες των πόλεων και πρωτίστως όλων των κατασκευών. Αν θέλουμε να κινηθούμε στο επίπεδο της πρόληψης και της προστασίας του περιβάλλοντος, έχουμε υποχρέωση να προσθέσουμε μία ακόμα ειδικότητα στο τομέα του Περιβάλλοντος, αυτή του: Τεχνικός Βιοκλιματικών Κτιριακών Έργων (οικολογικής δόμησης). Με στόχο την παραγωγή τεχνικών που θα είναι σε θέση να εφαρμόζουν στην πράξη τις αρχές της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής, της θερμομόνωσης των υφιστάμενων κτιριακών έργων, σύγχρονες εφαρμογές οικολογικών μεθόδων & δομικών υλικών, κ.α. Περισσότερα στοιχεία για την αναγκαιότητα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο αστικό Περιβάλλον (καθώς και της τεκμηρίωσης της προσθήκης της ανωτέρω ειδικότητας) μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου που απευθύνεται σ’ εκπαιδευτικούς ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (ISBN : 960-631-605- Χ). Αποθετήριο Καλών πρακτικών: Κατηγορία έργου ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - Φορέας Βράβευσης ΑΡΙΣΤΕΙΑ 2011. Διαθέσιμο σ’ επίσημο site του Υπουργείου Παιδείας : http://excellence.sch.gr/index.php?option=com_chronocontact&Itemid=85