Κατ' αρχήν να εκφράσω τη λύπη μου για το εκπαιδευτικό σύστημα της πατρίδας μας το οποίο μονίμως ταλαιπωρείται απίστευτα. Κάθε κυβέρνηση χρόνια τώρα το αλλάζει ξανά και ξανά κάνοντας αλλαγές οι οποίες δεν έχουν ουσία. Η παιδεία μας έχει διαλυθεί. Θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχει γίνει ένας δημιουργικός διάλογος και να σχεδιαστεί από την αρχή μέχρι το τέλος το εκπαιδευτικό σύστημα για να έχει ακολουθία και συνέπεια. Η μόρφωση των παιδιών θα πρέπει να είναι πλούσια στην αρχή και λίγο πιο εξειδικευμένη προς το τέλος. Όλοι οι τομείς εκπαίδευσης είναι σημαντικοί: πληροφορική, ξένες γλώσσες, καλλιτεχνικά, θρησκευτικά, μαθηματικά, φιλολογικά, φυσική, όλα τέλος πάντων. Θα πρέπει όμως η κατανομή να γίνει με βάση τις ανάγκες του μαθητή και όχι όπως βολεύει τον κάθε κλάδο των εκπαιδευτικών. Δεν γίνεται λοιπόν να έχουμε 2 ώρες θρησκευτικά και πληροφορική καθόλου. Δεν μπορεί να διδάσκονται 3 ώρες Πολιτική παιδεία, 2 ώρες φιλοσοφία και πολλά άλλα παράλογα που είναι προφανές ότι οι ώρες που έχουν αποδοθεί είναι χωρίς λόγο αυξημένες. Δε ζούμε στην ψηφιακή εποχή; Δεν είναι γεγονός ότι βγάζουμε μυαλά που δυστυχώς και αυτά τα εξάγουμε; Πού θα στηριχθεί το μέλλον της Ελλάδας; Για ποια ανταγωνιστικότητα μιλάμε όταν οι υπουργοί πιστεύουν ότι η πληροφορική είναι πάτημα πλήκτρων; Θέλουμε μαθητές που να ξέρουν να χειρίζονται έναν υπολογιστή ή μαθητές που θα χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για να επεξεργαστούν τα δεδομένα και να παράγουν πληροφορίες; Πού είναι η αλγοριθμική σκέψη; Θα γίνουν επιστήμονες ή θα μείνουν αμόρφωτοι δουλευτάδες των ισχυρών;
Κατ' αρχήν να εκφράσω τη λύπη μου για το εκπαιδευτικό σύστημα της πατρίδας μας το οποίο μονίμως ταλαιπωρείται απίστευτα. Κάθε κυβέρνηση χρόνια τώρα το αλλάζει ξανά και ξανά κάνοντας αλλαγές οι οποίες δεν έχουν ουσία. Η παιδεία μας έχει διαλυθεί. Θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχει γίνει ένας δημιουργικός διάλογος και να σχεδιαστεί από την αρχή μέχρι το τέλος το εκπαιδευτικό σύστημα για να έχει ακολουθία και συνέπεια. Η μόρφωση των παιδιών θα πρέπει να είναι πλούσια στην αρχή και λίγο πιο εξειδικευμένη προς το τέλος. Όλοι οι τομείς εκπαίδευσης είναι σημαντικοί: πληροφορική, ξένες γλώσσες, καλλιτεχνικά, θρησκευτικά, μαθηματικά, φιλολογικά, φυσική, όλα τέλος πάντων. Θα πρέπει όμως η κατανομή να γίνει με βάση τις ανάγκες του μαθητή και όχι όπως βολεύει τον κάθε κλάδο των εκπαιδευτικών. Δεν γίνεται λοιπόν να έχουμε 2 ώρες θρησκευτικά και πληροφορική καθόλου. Δεν μπορεί να διδάσκονται 3 ώρες Πολιτική παιδεία, 2 ώρες φιλοσοφία και πολλά άλλα παράλογα που είναι προφανές ότι οι ώρες που έχουν αποδοθεί είναι χωρίς λόγο αυξημένες. Δε ζούμε στην ψηφιακή εποχή; Δεν είναι γεγονός ότι βγάζουμε μυαλά που δυστυχώς και αυτά τα εξάγουμε; Πού θα στηριχθεί το μέλλον της Ελλάδας; Για ποια ανταγωνιστικότητα μιλάμε όταν οι υπουργοί πιστεύουν ότι η πληροφορική είναι πάτημα πλήκτρων; Θέλουμε μαθητές που να ξέρουν να χειρίζονται έναν υπολογιστή ή μαθητές που θα χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για να επεξεργαστούν τα δεδομένα και να παράγουν πληροφορίες; Πού είναι η αλγοριθμική σκέψη; Θα γίνουν επιστήμονες ή θα μείνουν αμόρφωτοι δουλευτάδες των ισχυρών;