Πριν ξεκινήσω να γράφω τις σκέψεις μου διάβασα προσεκτικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.....και έπειτα ξεκίνησα να διαβάζω σχόλια.....Απογοήτευση.....Μα τόσο μένος λοιπόν με τη χημεία.....
Ω κορωνίδα των Επιστημών, θαυματουργή Χημεία,
που μέσα από τα σκύβαλα στολίδια βγάζεις και πετράδια,
μπορείς τα τίμια να τα πλάσεις από την ατιμία,
να βρεις ερωτικούς παλμούς και στην καρδιά την άδεια;
Έτσι την αποκάλεσε ο Κωστής Παλαμάς, κορωνίδα των Επιστημών.....και όχι τυχαία.....
Ίσως όσοι υβρίζουν τόσο πολύ τη χημεία δε διάβασαν ποτέ Παλαμά.....αλλά ας αφήσουμε τις γενικεύσεις και ας έρθουμε στο προκείμενο.....
Επιτέλους μετά από αρκετά χρόνια μια παραμελημένη από το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα επιστήμη βρίσκει ξανά τη θέση της. Μια παραμελημένη επιστήμη, η οποία εμπλέκεται σχεδόν στο σύνολο των σχολών θετικών, γεωπονικών και ιατρικών επιστημών. Αλλά έχει αλήθεια σημασία σε πόσες σχολές εμπλέκεται η χημεία αφού χημεία είναι η ίδια η ζωή; Αν δεν υπήρχε η χημεία κύριοι δεν θα υπήρχε η ζωή και αυτό οι μαθητές που τελειώνουν το ελληνικό σχολείο πρέπει να το ξέρουν......και να το ξέρουν καλά.....
Με έκπληξη διαπιστώνω επίσης ότι οι επικριτές της Χημείας, σχεδόν στο σύνολό τους προέρχονται από τον κλάδο της πληροφορικής.....Καταλαβαίνω ότι υποβαθμίζεται το μάθημα της πληροφορικής και την αγωνία του κλάδου. Είμαι υπέρμαχος της πληροφορικής και του μαθήματος στο Λύκειο σε όλες τις τάξεις......αλλά μήπως αντί να στοχοποιείται η Χημεία θα έπρεπε να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο πρόγραμμα και να διαπιστώσουμε ότι:
Στην Α λυκείου τα Θρησκευτικά (2h) και η Πολιτική Παιδεία (3h) αναλώνουν 5 από τις 33 ώρες του ωραρίου.
Στην Β λυκείου τα Θρησκευτικά (2h) και η Πολιτική Παιδεία (2h) αναλώνουν 4 από τις 30 ώρες του ωραρίου.
Ακόμα και στην Γ λυκείου τα Θρησκευτικά καταφέρνουν να "επιβιώσουν"......
Επειδή όμως τα Θρησκευτικά χρήζουν μια ιδιότυπης πολιτικής προστασίας ας βρούμε ένα άλλο εύκολο στόχο να τα βάλουμε μαζί του.....Σε καμιά περίπτωση αυτός δεν πρέπει να είναι η Χημεία.....
Η πρότασή μου είναι σαφής:
Εισαγωγή του μαθήματος της Πληροφορικής στη ΔΕ ως μάθημα γενικού ενδιαφέροντος και όχι επιλογής. Περιορισμός των ωρών των θρησκευτικών και της πολιτικής παιδείας τουλάχιστον κατά 1 ώρα στην Α Λυκείου. Περιορισμός των ωρών των θρησκευτικών και της πολιτικής παιδείας κατά μία ώρα στη Β Λυκείου. Κατάργηση της διδασκαλίας των θρησκευτικών στην Γ Λυκείου.
Ταυτόχρονα θα μπορούσε να εισαχθεί ένα μάθημα επιλογής προέκταση των μαθηματικών στην πληροφορική (1h). Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να εφαρμοστεί τόσο στην Α όσο και στη Β λυκείου.
Επίσης στη Β λυκείου στην επιλογή μαθημάτων κατεύθυνσης θα έπρεπε να εισαχθεί και μια ώρα χημείας αντί για τρεις ώρες φυσικής. Δλδ να γίνει φυσική 2 και χημεία 1 προετοιμάζοντας σε όλες τις περιπτώσεις τους μαθητές με βασικές γνώσεις χημείας που απαιτούνται σε βασικό επίπεδο σε όλα τα ακαδημαϊκά τμήματα θετικών και τεχνολογικών επιστημών.
Οι ισορροπίες του τρόμου σίγουρα δε χωρούν στο σχολειό του μέλλοντος και δεν πρέπει να λογίζονται ως τέτοιες. Ας σκεφτούμε τα παιδιά μας, τους αυριανούς πολίτες τι είδους σχέση θέλουμε να έχουν με το περιβάλλον, την κοινωνία και τον υπόλοιπο κόσμο γενικότερα και ας χτίσουμε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που να ικανοποιεί τις επιθυμίες αυτές και όχι μικρόψυχες συντεχνιακές λογικές.
Πριν ξεκινήσω να γράφω τις σκέψεις μου διάβασα προσεκτικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.....και έπειτα ξεκίνησα να διαβάζω σχόλια.....Απογοήτευση.....Μα τόσο μένος λοιπόν με τη χημεία..... Ω κορωνίδα των Επιστημών, θαυματουργή Χημεία, που μέσα από τα σκύβαλα στολίδια βγάζεις και πετράδια, μπορείς τα τίμια να τα πλάσεις από την ατιμία, να βρεις ερωτικούς παλμούς και στην καρδιά την άδεια; Έτσι την αποκάλεσε ο Κωστής Παλαμάς, κορωνίδα των Επιστημών.....και όχι τυχαία..... Ίσως όσοι υβρίζουν τόσο πολύ τη χημεία δε διάβασαν ποτέ Παλαμά.....αλλά ας αφήσουμε τις γενικεύσεις και ας έρθουμε στο προκείμενο..... Επιτέλους μετά από αρκετά χρόνια μια παραμελημένη από το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα επιστήμη βρίσκει ξανά τη θέση της. Μια παραμελημένη επιστήμη, η οποία εμπλέκεται σχεδόν στο σύνολο των σχολών θετικών, γεωπονικών και ιατρικών επιστημών. Αλλά έχει αλήθεια σημασία σε πόσες σχολές εμπλέκεται η χημεία αφού χημεία είναι η ίδια η ζωή; Αν δεν υπήρχε η χημεία κύριοι δεν θα υπήρχε η ζωή και αυτό οι μαθητές που τελειώνουν το ελληνικό σχολείο πρέπει να το ξέρουν......και να το ξέρουν καλά..... Με έκπληξη διαπιστώνω επίσης ότι οι επικριτές της Χημείας, σχεδόν στο σύνολό τους προέρχονται από τον κλάδο της πληροφορικής.....Καταλαβαίνω ότι υποβαθμίζεται το μάθημα της πληροφορικής και την αγωνία του κλάδου. Είμαι υπέρμαχος της πληροφορικής και του μαθήματος στο Λύκειο σε όλες τις τάξεις......αλλά μήπως αντί να στοχοποιείται η Χημεία θα έπρεπε να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο πρόγραμμα και να διαπιστώσουμε ότι: Στην Α λυκείου τα Θρησκευτικά (2h) και η Πολιτική Παιδεία (3h) αναλώνουν 5 από τις 33 ώρες του ωραρίου. Στην Β λυκείου τα Θρησκευτικά (2h) και η Πολιτική Παιδεία (2h) αναλώνουν 4 από τις 30 ώρες του ωραρίου. Ακόμα και στην Γ λυκείου τα Θρησκευτικά καταφέρνουν να "επιβιώσουν"...... Επειδή όμως τα Θρησκευτικά χρήζουν μια ιδιότυπης πολιτικής προστασίας ας βρούμε ένα άλλο εύκολο στόχο να τα βάλουμε μαζί του.....Σε καμιά περίπτωση αυτός δεν πρέπει να είναι η Χημεία..... Η πρότασή μου είναι σαφής: Εισαγωγή του μαθήματος της Πληροφορικής στη ΔΕ ως μάθημα γενικού ενδιαφέροντος και όχι επιλογής. Περιορισμός των ωρών των θρησκευτικών και της πολιτικής παιδείας τουλάχιστον κατά 1 ώρα στην Α Λυκείου. Περιορισμός των ωρών των θρησκευτικών και της πολιτικής παιδείας κατά μία ώρα στη Β Λυκείου. Κατάργηση της διδασκαλίας των θρησκευτικών στην Γ Λυκείου. Ταυτόχρονα θα μπορούσε να εισαχθεί ένα μάθημα επιλογής προέκταση των μαθηματικών στην πληροφορική (1h). Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να εφαρμοστεί τόσο στην Α όσο και στη Β λυκείου. Επίσης στη Β λυκείου στην επιλογή μαθημάτων κατεύθυνσης θα έπρεπε να εισαχθεί και μια ώρα χημείας αντί για τρεις ώρες φυσικής. Δλδ να γίνει φυσική 2 και χημεία 1 προετοιμάζοντας σε όλες τις περιπτώσεις τους μαθητές με βασικές γνώσεις χημείας που απαιτούνται σε βασικό επίπεδο σε όλα τα ακαδημαϊκά τμήματα θετικών και τεχνολογικών επιστημών. Οι ισορροπίες του τρόμου σίγουρα δε χωρούν στο σχολειό του μέλλοντος και δεν πρέπει να λογίζονται ως τέτοιες. Ας σκεφτούμε τα παιδιά μας, τους αυριανούς πολίτες τι είδους σχέση θέλουμε να έχουν με το περιβάλλον, την κοινωνία και τον υπόλοιπο κόσμο γενικότερα και ας χτίσουμε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που να ικανοποιεί τις επιθυμίες αυτές και όχι μικρόψυχες συντεχνιακές λογικές.