Για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης (Ε.Π.Ε.) Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών, ανάλογα με τα τμήματα που επιθυμεί να σπουδάσει ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει, για το που θα εξεταστεί, ανάμεσα στην Χημεία και την Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισές περίπου σχολές του μηχανογραφικού ανήκουν σε αυτό το πεδίο, θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα διαχωρισμού του σε 2 διακριτά πεδία, Ε.Π.Ε. Θετικών και Ε.Π.Ε. Τεχνολογικών, στο πρώτο από τα οποία θα ήταν εξεταζόμενο η Χημεία και στο δεύτερο η Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο ένας μαθητής που επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να μην εξετάζεται στην Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός, όταν στην συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων της κατεύθυνσης Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών (εξαιρώντας ακόμα και όλα τα τμήματα Πληροφορικής) τα μαθήματα Αλγοριθμικής και Προγραμματισμού παρέχουν απαραίτητες γνώσεις και είναι στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλα μαθήματα, που περιέχονται στο σχέδιο νόμου ως εξεταζόμενα, δεν είναι.
Επισημαίνουμε για πολλοστή φορά ότι τα μαθήματα Πληροφορικής, ιδιαίτερα στη βαθμίδα του Λυκείου όπου οι μαθητές είναι σε μία πιο ώριμη μαθησιακά ηλικία, είναι:
1. Μαθήματα που αναπτύσσουν την αναλυτική, κριτική και δημιουργική σκέψη των μαθητών μέσα από τη μεθοδολογία ανάλυσης, σχεδίασης και επίλυσης προβλημάτων. Άλλωστε η γνωστική αξία της διδασκαλίας του προγραμματισμού σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι ευρύτερα αποδεκτή, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80.
2. Μαθήματα απαραίτητα για τη μετάβαση από το σχολείο της αποστήθισης και απομνημόνευσης στο σχολείο της δημιουργίας και ανάπτυξης.
3. Μαθήματα απαραίτητα για τη πληροφορική-ψηφιακή εγγραμματοσύνη–μόρφωση των μαθητών, δηλαδή τη πρακτική γνώση της τρέχουσας υψηλής τεχνολογίας και πως αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να είναι ικανοί να μαθαίνουν, να επικοινωνούν και να εργάζονται αποτελεσματικότερα στην Κοινωνία της Πληροφορίας.
Δηλαδή είναι μαθήματα, η παρουσία των οποίων διασφαλίζει τόσο την έννοια του Γενικού Λυκείου όσο και την επίτευξη των περισσότερων από τους σκοπούς του, όπως αυτοί καταγράφονται στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου.
Επίσης υπενθυμίζουμε την πλήρη αναντιστοιχία της κατάργησης των μαθημάτων Πληροφορικής τόσο με τις παραγωγικές και οικονομικές ανάγκες της χώρας μας, όσο και με τις ανάγκες και απαιτήσεις της ίδιας της κοινωνίας όπως αυτές καταγράφηκαν από μελέτη με θέμα «ΕΡΕΥΝΑ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΕΠΙ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ» που έκανε το ίδιο το Υπουργείο (http://1kesyp-v.thess.sch.gr/ereynes/110320_ereyna_gnwmhs_neo_lykeio.pdf). Στην εν λόγω έρευνα, στο ερώτημα «ποια μαθήματα πρέπει να είναι υποχρεωτικά και ποια επιλογής», η Πληροφορική επιλέγεται ως τέταρτη στην σειρά ως υποχρεωτικό μάθημα.
Για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Επιστημονικό Πεδίο Εξειδίκευσης (Ε.Π.Ε.) Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών, ανάλογα με τα τμήματα που επιθυμεί να σπουδάσει ο μαθητής να μπορεί να επιλέξει, για το που θα εξεταστεί, ανάμεσα στην Χημεία και την Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισές περίπου σχολές του μηχανογραφικού ανήκουν σε αυτό το πεδίο, θα μπορούσε να εξεταστεί η δυνατότητα διαχωρισμού του σε 2 διακριτά πεδία, Ε.Π.Ε. Θετικών και Ε.Π.Ε. Τεχνολογικών, στο πρώτο από τα οποία θα ήταν εξεταζόμενο η Χημεία και στο δεύτερο η Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός. Σε κάθε περίπτωση είναι αδιανόητο ένας μαθητής που επιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα τμήμα Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να μην εξετάζεται στην Επιστήμη Υπολογιστών/Ανάλυση και Σχεδίαση Αλγορίθμων, Προγραμματισμός, όταν στην συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων της κατεύθυνσης Θετικών και Τεχνολογικών σπουδών (εξαιρώντας ακόμα και όλα τα τμήματα Πληροφορικής) τα μαθήματα Αλγοριθμικής και Προγραμματισμού παρέχουν απαραίτητες γνώσεις και είναι στο βασικό πρόγραμμα σπουδών, ενώ άλλα μαθήματα, που περιέχονται στο σχέδιο νόμου ως εξεταζόμενα, δεν είναι. Επισημαίνουμε για πολλοστή φορά ότι τα μαθήματα Πληροφορικής, ιδιαίτερα στη βαθμίδα του Λυκείου όπου οι μαθητές είναι σε μία πιο ώριμη μαθησιακά ηλικία, είναι: 1. Μαθήματα που αναπτύσσουν την αναλυτική, κριτική και δημιουργική σκέψη των μαθητών μέσα από τη μεθοδολογία ανάλυσης, σχεδίασης και επίλυσης προβλημάτων. Άλλωστε η γνωστική αξία της διδασκαλίας του προγραμματισμού σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι ευρύτερα αποδεκτή, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. 2. Μαθήματα απαραίτητα για τη μετάβαση από το σχολείο της αποστήθισης και απομνημόνευσης στο σχολείο της δημιουργίας και ανάπτυξης. 3. Μαθήματα απαραίτητα για τη πληροφορική-ψηφιακή εγγραμματοσύνη–μόρφωση των μαθητών, δηλαδή τη πρακτική γνώση της τρέχουσας υψηλής τεχνολογίας και πως αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να είναι ικανοί να μαθαίνουν, να επικοινωνούν και να εργάζονται αποτελεσματικότερα στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Δηλαδή είναι μαθήματα, η παρουσία των οποίων διασφαλίζει τόσο την έννοια του Γενικού Λυκείου όσο και την επίτευξη των περισσότερων από τους σκοπούς του, όπως αυτοί καταγράφονται στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου. Επίσης υπενθυμίζουμε την πλήρη αναντιστοιχία της κατάργησης των μαθημάτων Πληροφορικής τόσο με τις παραγωγικές και οικονομικές ανάγκες της χώρας μας, όσο και με τις ανάγκες και απαιτήσεις της ίδιας της κοινωνίας όπως αυτές καταγράφηκαν από μελέτη με θέμα «ΕΡΕΥΝΑ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΕΠΙ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ» που έκανε το ίδιο το Υπουργείο (http://1kesyp-v.thess.sch.gr/ereynes/110320_ereyna_gnwmhs_neo_lykeio.pdf). Στην εν λόγω έρευνα, στο ερώτημα «ποια μαθήματα πρέπει να είναι υποχρεωτικά και ποια επιλογής», η Πληροφορική επιλέγεται ως τέταρτη στην σειρά ως υποχρεωτικό μάθημα.