Διαβάζοντας προσεκτικά τόσο το σχέδιο νόμου όσο και τα σχετικά σχόλια, αυτό που διέκρινα είναι μια προχειρότητα στο σχέδιο νόμου που γεννά ανασφάλεια στους εκπαιδευτικούς που θα το υλοποιήσουν.
Κατανοώ την ανασφάλεια των συναδέλφων (υπεραριθμίες-διαθεσιμότητα) αλλά δεν καταλαβαίνω τον σχεδιασμό του νέου σχολείου. Γιατί δεν ζητήθηκε η επιστημονική άποψη των εμπλεκόμενων φορέων; Γιατί οι συντεχνιακές πιέσεις θα πρέπει να καταστρέφουν κάτι πριν ακόμη αρχίσει; Γιατί όλοι αμφιβάλουν και αμφισβητούν;
Όλοι θεωρούμε ότι η ειδικότητά μας είναι απαραίτητη, ότι είμαστε οι καταλληλότεροι για το νέο σχολείο. Πού είναι οι μελέτες του υπουργείου που θα μας πείσουν;
Είμαι ηλεκτρονικός και υπερήφανος τόσο για τους συναδέλφους μου, που εκπαιδεύουμε τόσα χρόνια τεχνικούς Η/Υ και Δικτύων, όσο και για τους απόφοιτούς μας που στελεχώνουν τα τεχνικά τμήματα γνωστών εταιριών. Διαβάζοντας τα σχόλια κατάλαβα ότι κάποιοι θέλουν αυτό να αλλάξει. Πιστεύουν ότι δεν είμαστε ικανοί να εκπαιδεύσουμε πια τεχνικούς Η/Υ και Δικτύων, αν και διαθέτουμε τον εξοπλισμό, την τεχνογνωσία τόσων ετών, την επιμόρφωση (με την βοήθεια των συμβούλων μας) στις νέες τεχνολογίες.
Η προσέλευση των μαθητών αποδεικνύει το αντίθετο.
Τα μεγάλα ποσοστά επιτυχίας, αρκετών συναδέλφων, που πιστοποιήθηκαν από αξιόπιστο φορέα (CISCO) αποδεικνύουν την σύγχρονη τεχνική πληρότητα του κλάδου.
Πολλές σχολές του εξωτερικού που παρέχουν πιστοποίηση και εκπαίδευση τεχνικών Η/Υ και Δικτύων, θέτουν σαν βασική προϋπόθεση την κατοχή πιστοποίησης στα ηλεκτρονικά.
Κατά την γνώμη μου πρέπει να υπάρξει συνεργασία των δύο τομέων αναλαμβάνοντας διακριτούς ρόλους. Ο ένας το τεχνικό μέρος (επισκευές, πιστοποιημένες εγκαταστάσεις, τεχνική υποστήριξη κ.λ.π.) και ο άλλος την υποστήριξη λογισμικού (λειτουργικό περιβάλλον, πρωτόκολλα, ασφάλεια κ.λ.π.)
Αυτά όμως, όπως και τα περισσότερα σχόλια, είναι προσωπικές απόψεις και ίσως μεροληπτικές κατά άλλους.
Γιατί όμως ξαφνικά θα πρέπει να απολογούμαστε και να διεκδικούμε αυτό που τόσα χρόνια ήταν δεδομένο;
Το πρόβλημα θα είναι πάλι το πολιτικό κόστος; Οι πολλοί θα έχουν δίκιο; Όσο περισσότεροι εκφράσουν την άποψή τους από κάθε κλάδο, θα έχουν και περισσότερο δίκιο;
Το ζητούμενο τόσο από το ΥΠΑΙΘ όσο και από την εκπαιδευτική κοινότητα θα ήταν να σχεδιαστεί ένα σχολείο με κέντρο τον μαθητή. Ένα σωστά σχεδιασμένο σχολείο θα ήταν ελκυστικό και οι μαθητές αρκετοί, για καλύψουν την συντεχνιακή ανασφάλεια και να αποτρέψουν την «μαθητοθηρία».
Το νομοσχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί, να βελτιωθεί και αυτό που θα εφαρμοστεί τελικά να είναι το αδιαφιλονίκητο τεκμηριωμένο αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας και διαλόγου.
Διαβάζοντας προσεκτικά τόσο το σχέδιο νόμου όσο και τα σχετικά σχόλια, αυτό που διέκρινα είναι μια προχειρότητα στο σχέδιο νόμου που γεννά ανασφάλεια στους εκπαιδευτικούς που θα το υλοποιήσουν. Κατανοώ την ανασφάλεια των συναδέλφων (υπεραριθμίες-διαθεσιμότητα) αλλά δεν καταλαβαίνω τον σχεδιασμό του νέου σχολείου. Γιατί δεν ζητήθηκε η επιστημονική άποψη των εμπλεκόμενων φορέων; Γιατί οι συντεχνιακές πιέσεις θα πρέπει να καταστρέφουν κάτι πριν ακόμη αρχίσει; Γιατί όλοι αμφιβάλουν και αμφισβητούν; Όλοι θεωρούμε ότι η ειδικότητά μας είναι απαραίτητη, ότι είμαστε οι καταλληλότεροι για το νέο σχολείο. Πού είναι οι μελέτες του υπουργείου που θα μας πείσουν; Είμαι ηλεκτρονικός και υπερήφανος τόσο για τους συναδέλφους μου, που εκπαιδεύουμε τόσα χρόνια τεχνικούς Η/Υ και Δικτύων, όσο και για τους απόφοιτούς μας που στελεχώνουν τα τεχνικά τμήματα γνωστών εταιριών. Διαβάζοντας τα σχόλια κατάλαβα ότι κάποιοι θέλουν αυτό να αλλάξει. Πιστεύουν ότι δεν είμαστε ικανοί να εκπαιδεύσουμε πια τεχνικούς Η/Υ και Δικτύων, αν και διαθέτουμε τον εξοπλισμό, την τεχνογνωσία τόσων ετών, την επιμόρφωση (με την βοήθεια των συμβούλων μας) στις νέες τεχνολογίες. Η προσέλευση των μαθητών αποδεικνύει το αντίθετο. Τα μεγάλα ποσοστά επιτυχίας, αρκετών συναδέλφων, που πιστοποιήθηκαν από αξιόπιστο φορέα (CISCO) αποδεικνύουν την σύγχρονη τεχνική πληρότητα του κλάδου. Πολλές σχολές του εξωτερικού που παρέχουν πιστοποίηση και εκπαίδευση τεχνικών Η/Υ και Δικτύων, θέτουν σαν βασική προϋπόθεση την κατοχή πιστοποίησης στα ηλεκτρονικά. Κατά την γνώμη μου πρέπει να υπάρξει συνεργασία των δύο τομέων αναλαμβάνοντας διακριτούς ρόλους. Ο ένας το τεχνικό μέρος (επισκευές, πιστοποιημένες εγκαταστάσεις, τεχνική υποστήριξη κ.λ.π.) και ο άλλος την υποστήριξη λογισμικού (λειτουργικό περιβάλλον, πρωτόκολλα, ασφάλεια κ.λ.π.) Αυτά όμως, όπως και τα περισσότερα σχόλια, είναι προσωπικές απόψεις και ίσως μεροληπτικές κατά άλλους. Γιατί όμως ξαφνικά θα πρέπει να απολογούμαστε και να διεκδικούμε αυτό που τόσα χρόνια ήταν δεδομένο; Το πρόβλημα θα είναι πάλι το πολιτικό κόστος; Οι πολλοί θα έχουν δίκιο; Όσο περισσότεροι εκφράσουν την άποψή τους από κάθε κλάδο, θα έχουν και περισσότερο δίκιο; Το ζητούμενο τόσο από το ΥΠΑΙΘ όσο και από την εκπαιδευτική κοινότητα θα ήταν να σχεδιαστεί ένα σχολείο με κέντρο τον μαθητή. Ένα σωστά σχεδιασμένο σχολείο θα ήταν ελκυστικό και οι μαθητές αρκετοί, για καλύψουν την συντεχνιακή ανασφάλεια και να αποτρέψουν την «μαθητοθηρία». Το νομοσχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί, να βελτιωθεί και αυτό που θα εφαρμοστεί τελικά να είναι το αδιαφιλονίκητο τεκμηριωμένο αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας και διαλόγου.