• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος' | 28 Νοεμβρίου 2009, 16:32

    Πλησιάζοντας τα 35 χρόνια στην εκπαίδευση, αναρωτιέμαι γιατί όλα αυτά τα χρόνια ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΚΑΠΟΙΟΣ να ΄δει τί κάνω μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας! Είχα φιλότιμο,έχω συνείδηση και δούλεψα με την ψυχή μου, μαθαίνοντας γράμματα και διαπαιδαγωγώντας παιδιά, πολλές φορές ξεχασμένα και από μάνα και από πατέρα.Έτσι πράττουν νομίζω οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί, ΟΧΙ όμως όλοι. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, για να έχουμε ικανά στελέχη, αλλά σωστή αξιολόγηση με βάση τα δεδομένα σχολικής μονάδας και περιοχής και υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο (να επιβληθεί η τήρηση του 5/ωρου. Λίγα λόγια για τα στελέχη: Σχολικοί σύμβουλοι που παραμένουν κλειδωμένοι στα γραφεία τους και δεν περνάνε από τα σχολεία να βοηθήσουν, να συμβουλέψουν, να παραδειγματίσουν, να μεταδώσουν τις γνώσεις τους στους νέους συναδέλφους, ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ, όσα ντοκτορά και να έχουν! Διευθυντές Εκπαίδευσης που για λόγους πολιτικούς δεν ελέγχουν κανένα υφιστάμενο, αν τηρεί τα νόμιμα στο τρόπο άσκησης της διοίκησης, σπρώχνουν πιο βαθιά στο χάος τα χάλια της παιδείας. Ο διευθυντής σχολικής μονάδας ως υπεύθυνος για όλα που αφορούν το σχολείο του από τα κτίρια, τη καθαριότητα, τα WC, τα τζάμια που σπάνε, τα φώτα που δεν ανάβουν, τις μπογιές και τις συντηρήσεις, μέχρι το ανθρώπινο δυναμικό ( μαθητές & καθηγητές) και τον προγραμματισμό και τη προοπτική του σχολείου του, ΔΕ μπορεί να κρίνεται μόνο από τα μάστερ και ντοκτορά ή την αρχαιότητα που μπορεί να είναι και μόνον ...βιολογική, αλλά από ένα σωστό συγκερασμό όλων και με μια δοκιμασία - τεστ δεξιοτήτων για την ικανότητά του, στη πράξη, να ανταποκριθεί στα παραπάνω. Δε νοείται σήμερα διευθυντής χωρίς πιστοποιημένη γνώση Η/Υ, να μη μπορεί να αλληλογραφήσει ηλεκτρονικά μόνος του, ( να δώσει π.χ. τα στατιστικά της γρίπης ή να συμπληρώσει το survey), άρα αναγκαίο προσόν και όχι μοριοδοτούμενο και μάλιστα με 0,25 μόρια. Η συνέντευξη είναι απαραίτητη, όταν είναι αληθινή και περιστρέφεται γύρω από τα θέματα που αφορούν τη διοίκηση του σχολείου και την αντιμετώπιση καθημερινών πραγματικών καταστάσεων. Στα συμβούλια επιλογής προσωπικού (ΠΥΣΠΕ, ΠΥΣΔΕ) οι συμμετέχοντες αιρετοί εκπρόσωποι του κλάδου, αφού αρνούνται να αξιολογήσουν και για λόγους λαϊκισμού δίνουν σε όλους τους κρινόμενους τον ίδιο βαθμό, να μην έχουν δικαίωμα βαθμολογίας αλλά να παρίστανται ως εγγυητές της αδιάβλητης διαδικασίας.