Η τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος του Ιωάννη Καποδίστρια, για τον οποίο αποτέλεσε βασικό μέλημα της πολιτικής του, μάλιστα από τα πρώτα ακόμη χρόνια της δημιουργίας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Δυστυχώς το έργο του έμεινε ημιτελές. Η εξέλιξη της τεχνικής εκπαίδευσης (κατώτερης και ανώτερης) υπήρξε αποτέλεσμα προσωπικών και συντεχνιακών συμφερόντων με κανένα όραμα και σχεδιασμό για το μέλλον της χώρας. Το μόνο που ενδιέφερε και ενδιαφέρει τους διάφορους ιθύνοντες είναι η θεωρητική κατάρτιση.
Στον παρόν νομοσχέδιο παρατηρείται η ίδια προχειρότητα του σχεδιασμού ( τι ακριβώς πολίτες θέλουμε να έχει η κοινωνία μας και με ποια προσόντα και σε τι βάθος χρόνου) και η παντελής έλλειψη οράματος και προοπτικής. Ο τρόπος με τον οποίο καταργήθηκε ο τομέας Υγείας και Πρόνοιας – έτσι απλά γιατί δεν μας άρεσε, χωρίς καμία σοβαρή αιτιολόγηση – είναι η απόδειξη της έλλειψης σχεδιασμού και η ύπαρξη ¨συμφερόντων¨.
Ένα «ενδιαφέρον» σημείο στο καινούργιο αυτό νομοσχέδιο είναι εμπλοκή και άλλων υπουργείων και φορέων (Υπουργείο Εργασίας – ΟΑΕΔ), σε μια εποχή όπου όλοι ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την καταργηση ή μείωση της γραφειοκρατίας και την απλούστευση των διαδικασιών. Είναι απίστευτο το πόσο πολύπλοκη και δυσκίνητη φαίνεται η εφαρμογή του τέταρτου έτους και της μαθητείας και πόσο άσχετα είναι μεταξύ τους το Τεχνικό Λύκειο του Υπουργείου Παιδείας και η μαθητεία του ΟΑΕΔ. Θα χρειαστούν περισσότερο ώρες εργασίας και έξτρα επιτροπές και φυσικά περισσότερο προσωπικό και μεγαλύτερη γραφειοκρατία (και κατ’ επέκταση γίνετασι πιο δαπανηρό το όλο εγχείρημα), καθώς εμπλέκονται πολλοί φορείς. Είναι φανερό ότι θα αποτύχει στην εφαρμογή του και θα καταργηθεί πριν καλά- καλά ξεκινήσει. Θα χάσει πάλι η νεολαία μια ευκαιρία να αποκτήσει πραγματική εργασιακή εμπειρία και την επαφή με την αγορά εργασίας.
Η τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος του Ιωάννη Καποδίστρια, για τον οποίο αποτέλεσε βασικό μέλημα της πολιτικής του, μάλιστα από τα πρώτα ακόμη χρόνια της δημιουργίας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Δυστυχώς το έργο του έμεινε ημιτελές. Η εξέλιξη της τεχνικής εκπαίδευσης (κατώτερης και ανώτερης) υπήρξε αποτέλεσμα προσωπικών και συντεχνιακών συμφερόντων με κανένα όραμα και σχεδιασμό για το μέλλον της χώρας. Το μόνο που ενδιέφερε και ενδιαφέρει τους διάφορους ιθύνοντες είναι η θεωρητική κατάρτιση. Στον παρόν νομοσχέδιο παρατηρείται η ίδια προχειρότητα του σχεδιασμού ( τι ακριβώς πολίτες θέλουμε να έχει η κοινωνία μας και με ποια προσόντα και σε τι βάθος χρόνου) και η παντελής έλλειψη οράματος και προοπτικής. Ο τρόπος με τον οποίο καταργήθηκε ο τομέας Υγείας και Πρόνοιας – έτσι απλά γιατί δεν μας άρεσε, χωρίς καμία σοβαρή αιτιολόγηση – είναι η απόδειξη της έλλειψης σχεδιασμού και η ύπαρξη ¨συμφερόντων¨. Ένα «ενδιαφέρον» σημείο στο καινούργιο αυτό νομοσχέδιο είναι εμπλοκή και άλλων υπουργείων και φορέων (Υπουργείο Εργασίας – ΟΑΕΔ), σε μια εποχή όπου όλοι ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την καταργηση ή μείωση της γραφειοκρατίας και την απλούστευση των διαδικασιών. Είναι απίστευτο το πόσο πολύπλοκη και δυσκίνητη φαίνεται η εφαρμογή του τέταρτου έτους και της μαθητείας και πόσο άσχετα είναι μεταξύ τους το Τεχνικό Λύκειο του Υπουργείου Παιδείας και η μαθητεία του ΟΑΕΔ. Θα χρειαστούν περισσότερο ώρες εργασίας και έξτρα επιτροπές και φυσικά περισσότερο προσωπικό και μεγαλύτερη γραφειοκρατία (και κατ’ επέκταση γίνετασι πιο δαπανηρό το όλο εγχείρημα), καθώς εμπλέκονται πολλοί φορείς. Είναι φανερό ότι θα αποτύχει στην εφαρμογή του και θα καταργηθεί πριν καλά- καλά ξεκινήσει. Θα χάσει πάλι η νεολαία μια ευκαιρία να αποκτήσει πραγματική εργασιακή εμπειρία και την επαφή με την αγορά εργασίας.