Σχόλιο 1.
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να αναρωτηθούμε, είναι εν θέλουμε επαγγελματική - τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Στις περισσότερες χώρες η τεχνική εκπαίδευση είναι η κυρίαρχη εκπαίδευση, ενώ σε μας κάθε υπουργός κάνει και μια μεταρύθμιση ( τα τελευταία 30 χρόνια έγιναν 5-6 μεταρυθμίσεις) και η κατάσταση σχεδόν είναι η ίδια.
Αν πραγματικά θέλουμε κάτι να γίνει θα πρέπει πρωτα από όλα να δώσουμε επαγγελματικά κίνητρα στους μαθητές.
Γιατί να επιλέξει ένας γονιός ή και θέλει σπουδάσει ένας μαθητής στα ΕΠΑΛ, αφού συνήθως το πτυχίο του δεν εχει καμιά αξία; Θα μπορέσει να βρει δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασε ή την θέση του θα την καταλάβει ένας ανειδίκευτος ή και με μέσο;
Αν δεν δωθούν ξεκάθαρα και κατοχυρωμένα ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, που σε πολλούς τομείς και ειδικότητες είναι ανύπαρκτα, τότε μάλλον θα γίνει μια από τα ίδια. Σύντομα κάποιος άλλος θα κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις για την κακόμοιρη την τεχνική και επαγγελματική εκπάιδευση.
Σχόλιο 2.
Θεωρώ ότι είναι λάθος για τους 15χρονους μαθητές, που δεν θα εχουν και ξεκάθαρη εικόνα για την επαγγελματική εκπαίδευση να επιλέγουν από το πρώτο έτος τομέα.
Το πρώτο έτος να είναι κοινό ειασγωγικό για όλους τους τομείς και να υπάρχουν εισαγωγικά μαθήματατα μαθήματα προσανατολισμού που να να αφορούν τον κάθε τομέα, ώστε οι μαθητές να επίλέγουν πιο ώριμα τον τομέα που θα ταιριάζει στα ενδιαφέροντα τους και επίσης θα έχουν πιό κάθαρη γνώμη και άποψη για αυτό που θα θέλουν να σπουδάσουν.
Σχόλιο 3
Οι μαθητές αν επιλέξουν ένα τομέα στη πρώτη τάξη, συνεχίζουν υποχρεωτικά στον τομέα που επέλεξαν ( έστω και αν δεν τους αρέσει) ή μπορούν να επιλέξουν άλλο τομέα. Άλλωστε οι μαθητές που θα προέλθουν από την Α΄ τάξη του ΓΕΛ και θα συνεχίσουν στην Β΄τάξη του ΕΠΑΛ, δεν θα έχουν διδαχθεί μαθήματα προσανοατολισμού.
Σχόλιο 1. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να αναρωτηθούμε, είναι εν θέλουμε επαγγελματική - τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Στις περισσότερες χώρες η τεχνική εκπαίδευση είναι η κυρίαρχη εκπαίδευση, ενώ σε μας κάθε υπουργός κάνει και μια μεταρύθμιση ( τα τελευταία 30 χρόνια έγιναν 5-6 μεταρυθμίσεις) και η κατάσταση σχεδόν είναι η ίδια. Αν πραγματικά θέλουμε κάτι να γίνει θα πρέπει πρωτα από όλα να δώσουμε επαγγελματικά κίνητρα στους μαθητές. Γιατί να επιλέξει ένας γονιός ή και θέλει σπουδάσει ένας μαθητής στα ΕΠΑΛ, αφού συνήθως το πτυχίο του δεν εχει καμιά αξία; Θα μπορέσει να βρει δουλειά στο αντικείμενο που σπούδασε ή την θέση του θα την καταλάβει ένας ανειδίκευτος ή και με μέσο; Αν δεν δωθούν ξεκάθαρα και κατοχυρωμένα ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, που σε πολλούς τομείς και ειδικότητες είναι ανύπαρκτα, τότε μάλλον θα γίνει μια από τα ίδια. Σύντομα κάποιος άλλος θα κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις για την κακόμοιρη την τεχνική και επαγγελματική εκπάιδευση. Σχόλιο 2. Θεωρώ ότι είναι λάθος για τους 15χρονους μαθητές, που δεν θα εχουν και ξεκάθαρη εικόνα για την επαγγελματική εκπαίδευση να επιλέγουν από το πρώτο έτος τομέα. Το πρώτο έτος να είναι κοινό ειασγωγικό για όλους τους τομείς και να υπάρχουν εισαγωγικά μαθήματατα μαθήματα προσανατολισμού που να να αφορούν τον κάθε τομέα, ώστε οι μαθητές να επίλέγουν πιο ώριμα τον τομέα που θα ταιριάζει στα ενδιαφέροντα τους και επίσης θα έχουν πιό κάθαρη γνώμη και άποψη για αυτό που θα θέλουν να σπουδάσουν. Σχόλιο 3 Οι μαθητές αν επιλέξουν ένα τομέα στη πρώτη τάξη, συνεχίζουν υποχρεωτικά στον τομέα που επέλεξαν ( έστω και αν δεν τους αρέσει) ή μπορούν να επιλέξουν άλλο τομέα. Άλλωστε οι μαθητές που θα προέλθουν από την Α΄ τάξη του ΓΕΛ και θα συνεχίσουν στην Β΄τάξη του ΕΠΑΛ, δεν θα έχουν διδαχθεί μαθήματα προσανοατολισμού.