Είναι λυπηρό και απορίας άξιο πως στην εποχή της ανάπτυξης της τεχνολογίας της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να την εξοβελίσει από γνωστικό αντικείμενο των νεοελλήνων μαθητών (διαπρεπόντων μέχρι τώρα σε όλες τις σχετικές Ολυμπιάδες Πληροφορικής), αφαιρώντας την Πληροφορική και κυρίως τον δομημένο προγραμματισμό, δηλαδή την οργάνωση και δόμηση της σκέψης (αλγόριθμος), από το αναλυτικό πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ του λεγόμενου νέου Λυκείου.
Είναι οξύμωρο να μιλάνε οι όποιοι ιθύνοντες, προφανώς άσχετα πολιτικά υποκείμενα όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, για νέο Λύκειο με σκοπούς:
«α) Η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου, που θα συμβάλλει στην ισόρροπη γνωστική συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών,
β) Η προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών.
………………………………………………………………………………………………………………………………………….
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.»
και να αφαιρούν το πιο σύγχρονο και διαρκώς ανανεωνόμενο γνωστικό αντικείμενο που βοηθά την προαγωγή την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας κλπ σε οποιοδήποτε γνωστικό τομέα και αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο σε οποιαδήποτε εργασία της εποχής μας.
Αντί να βελτιώσουν την παρουσία του μαθήματος και να το προσαυξήσουν με βασικές αρχές ρομποτικής, το καταργούν καταργώντας και μια ολόκληρη κατεύθυνση την Τεχνολογική.
Είναι όντως αξιοπερίεργο αν όχι ευθέως ύποπτο, ποιά συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή την ανόητη(;) απόφαση.
Η Ελλάδα είναι ίσως η ευρωπαϊκή χώρα με την μεγαλύτερη ανάπτυξη στον τομέα της παραγωγής λογισμικού, οι έλληνες πληροφορικάριοι όλων των βαθμίδων γίνονται ανάρπαστοι στις αγορές εργασίας της Γαλλίας και της Γερμανίας, διαπρέπουν σε εταιρικό αλλά και σε ακαδημαϊκό επίπεδο εντός και εκτός Ευρώπης.
Εκτός και αν επικράτησαν και πάλι οι κυρίαρχες συντεχνιακές σκέψεις ότι η Πληροφορική πρέπει να είναι υποενότητα άλλου μαθήματος όπως συμβαίνει με τη Βιοχημεία που ξαναεξαφανίστηκε από το προσκήνιο κυριαρχούμενη από γενικό ορισμό Βιολογία παρά το ότι είναι δυο τελείως διαφορετικά, συγγενικά όμως αντικείμενα.
Και να μιλήσουμε για πιο «πεζά» πράγματα: ένα από τα ελάχιστα σωστά προγράμματα που σχεδίασε υλοποίησε και συνεχίζει να υλοποιεί, έστω και με προβλήματα, το Υπουργείο Παιδείας κλπ, είναι η Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας Α΄ και Β΄ επιπέδου κατανοώντας την ανάγκη χρήσης του, σε μεγάλο βαθμό, εξαίρετου λογισμικού που αναπτύχθηκε κυρίως από Έλληνες τεχνικούς και εκπαιδευτικούς σε όλα σχεδόν τα γνωστικά αντικείμενα σαν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας με δεδομένο ότι τα εργαλεία που αναπτύχθηκαν με τη βοήθεια της Πληροφορικής είναι απαραίτητα για όλες τις επιστήμες.
Αφαιρούν όμως από τους μαθητές την δυνατότητα να αναπτύξουν τέτοια εργαλεία, τέτοια προγράμματα στην ηλικία που αναπτύσσουν την κριτική σκέψη για να το κάνουν.
Για να κατανοήσουμε το πόσο αναχρονιστικό είναι το «νέο» Λύκειο αρκεί να θυμηθούμε ότι το 1995 – 96 το Υπουργείο Παιδείας κλπ είχε προκηρύξει και βραβεύσει διαγωνισμό ανάπτυξης λογισμικού από μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου.
Αυτό επαναλήφθηκε μέχρι το 2000. Ταυτόχρονα στα σχολεία μας διδάσκονταν και η Αστρονομία επίσης μια επιστήμη στην οποία οι Έλληνες μαθητές διαπρέπουν διεθνώς. «Κόπηκε» και αυτή από καιρό.
Εμφανώς οι «φωστήρες» του Υπουργείου που κανοναρχούν την διδασκαλία των Θρησκευτικών σαν κύριο μάθημα επί 2ωρο την Α΄ και Β΄ Λυκείου και 1ωρο την Γ΄ Λυκείου (χρήσιμα και αυτά οπωσδήποτε αλλά θα μπορούσε να κοπεί έστω 1 και 1 ώρα) έχουν ξεχάσει τη ρήση του Κοσμά του Αιτωλού «όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή» και προωθούν μέσα από τις αλόγιστες πράξεις τους την μείωση του εκπαιδευτικού δυναμικού που τους περίσσευε μετά τη «συγχώνευση» σχολικών μονάδων.
Και επειδή πάλι περίσσευαν εκπαιδευτικοί αποφάσισαν και την περικοπή της Μουσικής – καλλιτεχνικών και της Τεχνολογίας, την οποία ήδη είχαν εκμαυλίσει σε στείρα επιχειρηματικότητα. Άσχετο αν η Μουσική εξημερώνει τα ήθη.
Για να ολοκληρωθεί η εικόνα της μεθόδευσης αλλά και να επιβεβαιωθεί η άμετρη προχειρότητα (στην καλύτερη περίπτωση) ή η προφανής σκοπιμότητα υποβάθμισης των γενικών γνωστικών δεδομένων των νέων μας (ταιριαστό με τη λογική δημιουργίας κράτους – θερέτρου διακοπών και πληθυσμού παρόχου φτηνών υπηρεσιών) το συγκεριμμένο σχέδιο νόμου δόθηκε προς διαβούλευση στα μέσα των διακοπών (12 – 20/8) μόλις 20 ημέρες πριν την έναρξη του σχολικού έτους.
Αιδώς Αργείοι.
Αντώνης Μαρκόπουλος
Βιοχημικός – Πληροφορικός,
Επιμορφωτής Α΄ επιπέδου ΤΠΕ
Είναι λυπηρό και απορίας άξιο πως στην εποχή της ανάπτυξης της τεχνολογίας της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να την εξοβελίσει από γνωστικό αντικείμενο των νεοελλήνων μαθητών (διαπρεπόντων μέχρι τώρα σε όλες τις σχετικές Ολυμπιάδες Πληροφορικής), αφαιρώντας την Πληροφορική και κυρίως τον δομημένο προγραμματισμό, δηλαδή την οργάνωση και δόμηση της σκέψης (αλγόριθμος), από το αναλυτικό πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ του λεγόμενου νέου Λυκείου. Είναι οξύμωρο να μιλάνε οι όποιοι ιθύνοντες, προφανώς άσχετα πολιτικά υποκείμενα όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, για νέο Λύκειο με σκοπούς: «α) Η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου, που θα συμβάλλει στην ισόρροπη γνωστική συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, β) Η προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών. …………………………………………………………………………………………………………………………………………. θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.» και να αφαιρούν το πιο σύγχρονο και διαρκώς ανανεωνόμενο γνωστικό αντικείμενο που βοηθά την προαγωγή την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας κλπ σε οποιοδήποτε γνωστικό τομέα και αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο σε οποιαδήποτε εργασία της εποχής μας. Αντί να βελτιώσουν την παρουσία του μαθήματος και να το προσαυξήσουν με βασικές αρχές ρομποτικής, το καταργούν καταργώντας και μια ολόκληρη κατεύθυνση την Τεχνολογική. Είναι όντως αξιοπερίεργο αν όχι ευθέως ύποπτο, ποιά συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή την ανόητη(;) απόφαση. Η Ελλάδα είναι ίσως η ευρωπαϊκή χώρα με την μεγαλύτερη ανάπτυξη στον τομέα της παραγωγής λογισμικού, οι έλληνες πληροφορικάριοι όλων των βαθμίδων γίνονται ανάρπαστοι στις αγορές εργασίας της Γαλλίας και της Γερμανίας, διαπρέπουν σε εταιρικό αλλά και σε ακαδημαϊκό επίπεδο εντός και εκτός Ευρώπης. Εκτός και αν επικράτησαν και πάλι οι κυρίαρχες συντεχνιακές σκέψεις ότι η Πληροφορική πρέπει να είναι υποενότητα άλλου μαθήματος όπως συμβαίνει με τη Βιοχημεία που ξαναεξαφανίστηκε από το προσκήνιο κυριαρχούμενη από γενικό ορισμό Βιολογία παρά το ότι είναι δυο τελείως διαφορετικά, συγγενικά όμως αντικείμενα. Και να μιλήσουμε για πιο «πεζά» πράγματα: ένα από τα ελάχιστα σωστά προγράμματα που σχεδίασε υλοποίησε και συνεχίζει να υλοποιεί, έστω και με προβλήματα, το Υπουργείο Παιδείας κλπ, είναι η Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας Α΄ και Β΄ επιπέδου κατανοώντας την ανάγκη χρήσης του, σε μεγάλο βαθμό, εξαίρετου λογισμικού που αναπτύχθηκε κυρίως από Έλληνες τεχνικούς και εκπαιδευτικούς σε όλα σχεδόν τα γνωστικά αντικείμενα σαν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας με δεδομένο ότι τα εργαλεία που αναπτύχθηκαν με τη βοήθεια της Πληροφορικής είναι απαραίτητα για όλες τις επιστήμες. Αφαιρούν όμως από τους μαθητές την δυνατότητα να αναπτύξουν τέτοια εργαλεία, τέτοια προγράμματα στην ηλικία που αναπτύσσουν την κριτική σκέψη για να το κάνουν. Για να κατανοήσουμε το πόσο αναχρονιστικό είναι το «νέο» Λύκειο αρκεί να θυμηθούμε ότι το 1995 – 96 το Υπουργείο Παιδείας κλπ είχε προκηρύξει και βραβεύσει διαγωνισμό ανάπτυξης λογισμικού από μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Αυτό επαναλήφθηκε μέχρι το 2000. Ταυτόχρονα στα σχολεία μας διδάσκονταν και η Αστρονομία επίσης μια επιστήμη στην οποία οι Έλληνες μαθητές διαπρέπουν διεθνώς. «Κόπηκε» και αυτή από καιρό. Εμφανώς οι «φωστήρες» του Υπουργείου που κανοναρχούν την διδασκαλία των Θρησκευτικών σαν κύριο μάθημα επί 2ωρο την Α΄ και Β΄ Λυκείου και 1ωρο την Γ΄ Λυκείου (χρήσιμα και αυτά οπωσδήποτε αλλά θα μπορούσε να κοπεί έστω 1 και 1 ώρα) έχουν ξεχάσει τη ρήση του Κοσμά του Αιτωλού «όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή» και προωθούν μέσα από τις αλόγιστες πράξεις τους την μείωση του εκπαιδευτικού δυναμικού που τους περίσσευε μετά τη «συγχώνευση» σχολικών μονάδων. Και επειδή πάλι περίσσευαν εκπαιδευτικοί αποφάσισαν και την περικοπή της Μουσικής – καλλιτεχνικών και της Τεχνολογίας, την οποία ήδη είχαν εκμαυλίσει σε στείρα επιχειρηματικότητα. Άσχετο αν η Μουσική εξημερώνει τα ήθη. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα της μεθόδευσης αλλά και να επιβεβαιωθεί η άμετρη προχειρότητα (στην καλύτερη περίπτωση) ή η προφανής σκοπιμότητα υποβάθμισης των γενικών γνωστικών δεδομένων των νέων μας (ταιριαστό με τη λογική δημιουργίας κράτους – θερέτρου διακοπών και πληθυσμού παρόχου φτηνών υπηρεσιών) το συγκεριμμένο σχέδιο νόμου δόθηκε προς διαβούλευση στα μέσα των διακοπών (12 – 20/8) μόλις 20 ημέρες πριν την έναρξη του σχολικού έτους. Αιδώς Αργείοι. Αντώνης Μαρκόπουλος Βιοχημικός – Πληροφορικός, Επιμορφωτής Α΄ επιπέδου ΤΠΕ