Διαβάζοντας την πρόταση νόμου και σε ότι αφορα στην πληροφορική, με λύπη μου και έκπληξη διαπιστώνω πως κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Κατά την γνώμη μου η εξαφάνιση της διδασκαλίας της πληροφορικής από το λύκειο και από τις διαδικασίες εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα λάθος που θα φανεί πολύ σύντομα στους χώρους εργασίας και ιδιαίτερα στην αγορά πληροφορικής.
Σαν στέλεχος επιχείρησης πληροφορικής με πολλά χρόνια εμπειρίας και έχοντας συνεργασία, τόσο με Έλληνες όσο και ξένους επιστήμονες πληροφορικής, έχω να κάνω κάποιες διαπιστώσεις:
- Η πληροφορική είναι ένας χώρος που πάει στην ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων και μπορεί να αναπτυχθεί στην χώρα μας με σχετικά μικρή επένδυση και να δώσει θεαματικά αποτελέσματα τόσο σε υπηρεσίες όσο και σε προϊόντα και πάντα με στόχο την παγκόσμια αγορά (εξωστρέφια).
- Το ανθρώπινο δυναμικό σε τεχνικούς / επιστήμονες είναι από τα καλύτερα διεθνώς (προερχόμενο τόσο από τις ελληνικές σχολές, που τελευταία βάλλονται συνεχώς, όσο και από πανεπιστήμια του εξωτερικού). Και είναι λογικό αφού οι σχολές πληροφορικής κάθε χρόνο δέχονται τους καλύτερους μαθητές (υψηλή ζήτηση) και τους εκπαιδεύουν και πάρα πολύ ικανοποιητικά. Μάλιστα τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, οι σπουδές τους στην πληροφορική είναι η πρώτη τους συνειδητή επιλογή (αυτό που κάνουν το αγαπάνε). Σε αυτή την συνειδητή επιλογή συμβάλλουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα προς κατάργηση μαθήματα πληροφορικής.
- Η στροφή της διδασκαλίας της πληροφορικής στην απόκτηση δεξιοτήτων και μόνο είναι μια εξαιρετικά δαπανηρή επένδυση (9 χρόνια σε δημοτικό και γυμνάσιο) η οποία πιθανόν να πάει και χαμένη αφού οι τρόποι χρήσης της τεχνολογίας αλλάζουν ραγδαία (tablet, κινητά κ.α.). Αυτή η ικανότητα αποκτιέται πολύ εύκολα, πλέον και τα 4χρονα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν υπολογιστές χωρίς κανένας να τους δείξει, αλλά και οι παλιότερες γενιές έμαθαν μόνες τους.
- Αντίθετα, η αλγοριθική και οι αρχές προγραμματισμού προσφέρουν πολύ πιο ουσιαστικά εφόδια και αποτελούν μια υψηλής απόδοσης επένδυση, αφού είναι απαραίτητα για τις σχολές πληροφορικής και όλες τις πολυτεχνικές και για αυτό θα έπρεπε να είναι όχι μόνο μάθημα πανελληνίων αλλά και με αυξημένη βαρύτητα για τις συγκεκριμένες σχολές (ενδεχομένως περισσότερο από τη χημεία και τη φυσική).
- Επίσης τα συγκεκριμένα μαθήματα του λυκείου (πιθανόν σε μια πιο απλοποιημένη εκδοχή τους) θα πρέπει να διδάσκονται και σε όλους τους μαθητές σαν μάθημα γενικής παιδείας, αφού μαθαίνουν σε όλους να σπάνε ένα σύνθετο πρόβλημα - στόχο σε απλούστερα και να προσδιορίζουν απλά βήματα με συγκεκριμένη σειρά για την επίλυση του. Αυτή η αναλυτική σκέψη με την διαδικασίες της ανάλυσης, σύνθεσης, ιεράρχισης, μεθοδικής σκέψης λείπει από το εκπαιδευτικό σύστημα και θα έπρεπε είναι ένα μέρος της γενικής παιδείας, ιδιαίτερα στην εποχή μας και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
- Μάλιστα αυτά τα μαθήματα δεν μπορούν να διδαχθούν πριν το λύκεια γιατί θα πρέπει να υπάρχει από τους μαθητές η απαραίτητη ωριμότητα.
Πιστεύω πως η ηγεσία του υπουργείου θα πρέπει να ξανασκεφτεί τις συγκεκριμένες αλλαγές σε σχέση με την διδασκαλία της πληροφορικής στο λύκειο. Θα έπρεπε όχι μόνο να παραμείνει η ισχύουσα κατάσταση, αλλά τα μαθήματα προγραμματισμού να ενισχυθούν:
(α) να υπάρχουν και σαν υποχρεωτικά μαθήματα γενική παιδείας προς όλους
(β) σαν μαθήματα πανελληνίων εξετάσεων να είναι προαπαιτούμενο και μάλιστα με αυξημένη μοριοδότηση για την εισαγωγή σε συγκεκριμένες σχολές.
Με εκτίμηση
Γιώργος Μανιουδάκης
Αντιπρόεδρος και
Τεχνικός Διευθυντής
της Neurosoft Α.Ε.
Διαβάζοντας την πρόταση νόμου και σε ότι αφορα στην πληροφορική, με λύπη μου και έκπληξη διαπιστώνω πως κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Κατά την γνώμη μου η εξαφάνιση της διδασκαλίας της πληροφορικής από το λύκειο και από τις διαδικασίες εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα λάθος που θα φανεί πολύ σύντομα στους χώρους εργασίας και ιδιαίτερα στην αγορά πληροφορικής. Σαν στέλεχος επιχείρησης πληροφορικής με πολλά χρόνια εμπειρίας και έχοντας συνεργασία, τόσο με Έλληνες όσο και ξένους επιστήμονες πληροφορικής, έχω να κάνω κάποιες διαπιστώσεις: - Η πληροφορική είναι ένας χώρος που πάει στην ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων και μπορεί να αναπτυχθεί στην χώρα μας με σχετικά μικρή επένδυση και να δώσει θεαματικά αποτελέσματα τόσο σε υπηρεσίες όσο και σε προϊόντα και πάντα με στόχο την παγκόσμια αγορά (εξωστρέφια). - Το ανθρώπινο δυναμικό σε τεχνικούς / επιστήμονες είναι από τα καλύτερα διεθνώς (προερχόμενο τόσο από τις ελληνικές σχολές, που τελευταία βάλλονται συνεχώς, όσο και από πανεπιστήμια του εξωτερικού). Και είναι λογικό αφού οι σχολές πληροφορικής κάθε χρόνο δέχονται τους καλύτερους μαθητές (υψηλή ζήτηση) και τους εκπαιδεύουν και πάρα πολύ ικανοποιητικά. Μάλιστα τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, οι σπουδές τους στην πληροφορική είναι η πρώτη τους συνειδητή επιλογή (αυτό που κάνουν το αγαπάνε). Σε αυτή την συνειδητή επιλογή συμβάλλουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα προς κατάργηση μαθήματα πληροφορικής. - Η στροφή της διδασκαλίας της πληροφορικής στην απόκτηση δεξιοτήτων και μόνο είναι μια εξαιρετικά δαπανηρή επένδυση (9 χρόνια σε δημοτικό και γυμνάσιο) η οποία πιθανόν να πάει και χαμένη αφού οι τρόποι χρήσης της τεχνολογίας αλλάζουν ραγδαία (tablet, κινητά κ.α.). Αυτή η ικανότητα αποκτιέται πολύ εύκολα, πλέον και τα 4χρονα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν υπολογιστές χωρίς κανένας να τους δείξει, αλλά και οι παλιότερες γενιές έμαθαν μόνες τους. - Αντίθετα, η αλγοριθική και οι αρχές προγραμματισμού προσφέρουν πολύ πιο ουσιαστικά εφόδια και αποτελούν μια υψηλής απόδοσης επένδυση, αφού είναι απαραίτητα για τις σχολές πληροφορικής και όλες τις πολυτεχνικές και για αυτό θα έπρεπε να είναι όχι μόνο μάθημα πανελληνίων αλλά και με αυξημένη βαρύτητα για τις συγκεκριμένες σχολές (ενδεχομένως περισσότερο από τη χημεία και τη φυσική). - Επίσης τα συγκεκριμένα μαθήματα του λυκείου (πιθανόν σε μια πιο απλοποιημένη εκδοχή τους) θα πρέπει να διδάσκονται και σε όλους τους μαθητές σαν μάθημα γενικής παιδείας, αφού μαθαίνουν σε όλους να σπάνε ένα σύνθετο πρόβλημα - στόχο σε απλούστερα και να προσδιορίζουν απλά βήματα με συγκεκριμένη σειρά για την επίλυση του. Αυτή η αναλυτική σκέψη με την διαδικασίες της ανάλυσης, σύνθεσης, ιεράρχισης, μεθοδικής σκέψης λείπει από το εκπαιδευτικό σύστημα και θα έπρεπε είναι ένα μέρος της γενικής παιδείας, ιδιαίτερα στην εποχή μας και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. - Μάλιστα αυτά τα μαθήματα δεν μπορούν να διδαχθούν πριν το λύκεια γιατί θα πρέπει να υπάρχει από τους μαθητές η απαραίτητη ωριμότητα. Πιστεύω πως η ηγεσία του υπουργείου θα πρέπει να ξανασκεφτεί τις συγκεκριμένες αλλαγές σε σχέση με την διδασκαλία της πληροφορικής στο λύκειο. Θα έπρεπε όχι μόνο να παραμείνει η ισχύουσα κατάσταση, αλλά τα μαθήματα προγραμματισμού να ενισχυθούν: (α) να υπάρχουν και σαν υποχρεωτικά μαθήματα γενική παιδείας προς όλους (β) σαν μαθήματα πανελληνίων εξετάσεων να είναι προαπαιτούμενο και μάλιστα με αυξημένη μοριοδότηση για την εισαγωγή σε συγκεκριμένες σχολές. Με εκτίμηση Γιώργος Μανιουδάκης Αντιπρόεδρος και Τεχνικός Διευθυντής της Neurosoft Α.Ε.