Με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω την ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζεται το θέμα της εκπαιδευτικής μεταρύθμισης.Ένα άνευρο πρόγραμμα, χωρίς ριζοσπαστικοποίηση, χωρίς εναρμονισμό με τις σύγχρονες επιταγές της καθημερινότητας, της αγοράς εργασίας και της ηλεκτρονικής μας εποχής. Κλασσικός κορμός και παρωχημένη λογική σε ένα λύκειο όπου τα παιδιά δεν θα "παιδευτούν" αλλά θα πηγαίνουν σε ένα στερεότυπο μή ευέλικτο σχολείο με πρόγραμμα που έχει διαμορφωθεί εκ των προτέρων σε ένα στυγνό πρότυπο προ δεκαετιών αντλούμενο...
Που βρίσκεται η εξέλιξη και η παρακολούθηση των νέων τεχνολογιών όπως θεωρούσαμε απαραίτητο και ο κύριος υπουργός είχε αναφέρει προεκλογικά; Στα δημοτικά κάνουμε όμιλους αριστείας και διαγωνισμούς ρομποτικής και στα λύκεια η βασικότερη επιστήμη της εποχής μας η Πληροφορική απουσιάζει. Πώς θα εντρυφήσει ο μαθητής στις βαθύτερες έννοιες που του προσφέρει η επιστήμη της Πληροφορικής και πότε θα διώξουμε από του υπουργείο τα διάφορα τρωκτικά που πνίγουν τον εκάστοτε υπουργό και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους θεωρόντας ότι η Πληροφορική περιορίζεται στη χρήση υπολογιστών; Η Ελλάδα όπως είπε και ο πρωθυπουργός χρειάζεται νέα δυναμική, όχι μιζέρια και παρακμή.
Πώς διατρανώνουμε την αμυντική μας βιομηχανία; Τον πολιτισμό δηλαδή. Πώς και με ποιές δραστηριότητες έρχεται σε επαφή ο μαθητής με τον πολιτισμό μας; Πώς εντρυφεί σε αυτόν; Μέσα από την ιστορία και τις ανεκδοτολογικού επιπέδου σχολικές γιορτές; Πώς φτιάχνουμε πολίτες πολιτισμένους; Μέσα από ποιά δομή; Γιατί να μην υπάρχει ένας σύνδεσμος μεταξύ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ; Γιατί δεν έχουμε εντάξει τις τέχνες, το θέατρο, τα εικαστικά, την ιστορία της τέχνης, τη μουσική; Έτσι θα βγάλουμε άλλους πολίτες, πολίτες πολιτιστικά γνωρίζοντες την ιστορία του τόπου μας και δεύτερον ανταγωνιστικά προς τα άλλα κράτη.
Με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω την ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζεται το θέμα της εκπαιδευτικής μεταρύθμισης.Ένα άνευρο πρόγραμμα, χωρίς ριζοσπαστικοποίηση, χωρίς εναρμονισμό με τις σύγχρονες επιταγές της καθημερινότητας, της αγοράς εργασίας και της ηλεκτρονικής μας εποχής. Κλασσικός κορμός και παρωχημένη λογική σε ένα λύκειο όπου τα παιδιά δεν θα "παιδευτούν" αλλά θα πηγαίνουν σε ένα στερεότυπο μή ευέλικτο σχολείο με πρόγραμμα που έχει διαμορφωθεί εκ των προτέρων σε ένα στυγνό πρότυπο προ δεκαετιών αντλούμενο... Που βρίσκεται η εξέλιξη και η παρακολούθηση των νέων τεχνολογιών όπως θεωρούσαμε απαραίτητο και ο κύριος υπουργός είχε αναφέρει προεκλογικά; Στα δημοτικά κάνουμε όμιλους αριστείας και διαγωνισμούς ρομποτικής και στα λύκεια η βασικότερη επιστήμη της εποχής μας η Πληροφορική απουσιάζει. Πώς θα εντρυφήσει ο μαθητής στις βαθύτερες έννοιες που του προσφέρει η επιστήμη της Πληροφορικής και πότε θα διώξουμε από του υπουργείο τα διάφορα τρωκτικά που πνίγουν τον εκάστοτε υπουργό και δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους θεωρόντας ότι η Πληροφορική περιορίζεται στη χρήση υπολογιστών; Η Ελλάδα όπως είπε και ο πρωθυπουργός χρειάζεται νέα δυναμική, όχι μιζέρια και παρακμή. Πώς διατρανώνουμε την αμυντική μας βιομηχανία; Τον πολιτισμό δηλαδή. Πώς και με ποιές δραστηριότητες έρχεται σε επαφή ο μαθητής με τον πολιτισμό μας; Πώς εντρυφεί σε αυτόν; Μέσα από την ιστορία και τις ανεκδοτολογικού επιπέδου σχολικές γιορτές; Πώς φτιάχνουμε πολίτες πολιτισμένους; Μέσα από ποιά δομή; Γιατί να μην υπάρχει ένας σύνδεσμος μεταξύ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ; Γιατί δεν έχουμε εντάξει τις τέχνες, το θέατρο, τα εικαστικά, την ιστορία της τέχνης, τη μουσική; Έτσι θα βγάλουμε άλλους πολίτες, πολίτες πολιτιστικά γνωρίζοντες την ιστορία του τόπου μας και δεύτερον ανταγωνιστικά προς τα άλλα κράτη.