Θα αναφερθώ ξεχωριστά σε καθένα από τα παραπάνω άρθρα.
1) Τα θέματα θα έπρεπε να επιλέγονται είτε κατά 100% από επιτροπή είτε κατά 100% από τον εθνικό οργανισμό εξετάσεων (κατά προτίμηση το πρώτο). Η φύση του εθνικού οργανισμού εξετάσεων είναι προβληματική, όπως και αυτή της όλης διαδικασίας της επιλογής με κλήρωση. Θέματα που επιλέγονται με τέτοιο τρόπο δεν γίνεται να έχουν καμιά συνοχή, αφού δεν έχουν επιλεγεί από ανθρώπους που είναι σε άμεση συνενόηση ο ένας με τον άλλο. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να προκύψουν θέματα προβληματικά λόγω αυτής της διαδικασίας επιλογής. Ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω αυτή την τάση υποβάθμισης του ρόλου της επιτροπής, όταν μάλιστα ο θεσμός με τον οποίο πρόκειται να αντικατασταθεί είναι διαβλητός (βλ. σχόλια στο ανάλογο άρθρο). Θα πρότεινα απλά να συγκροτηθούν επιτροπές λυτών που να ελέγχουν τα θέματα ώστε να εντοπίζονται τυχόν λάθη πριν οι μαθητές πάρουν στα χέρια τους τα θέματα. Αμφιβάλω αν μπορεί να γίνει κάτι άλλο προκειμένου να βελτιωθεί ο εν λόγω φορέας.
2) Δεν έχω να σχολιάσω κάτι σχετικά με αυτό το άρθρο.
3) Η επιλογή του υπουργείου παιδείας να μειώσει τα μαθήματα σε τέσσερα, εις βάρος των παρεχόμενων γνώσεων μόνο ως οπισθοδρομική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Για τα παιδαγωγικά και τα οικονομικά δεν θα πάρω θέση. Για τις υπόλοιπες σχολές όμως έχω να προτείνω:
1) να είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα για την πρώτη ομάδα προσανατολισμού η λογοτεχνία
2) να εξετάζονται πανελλαδικώς στο μάθημα των Μαθηματικών και Στοιχείων Στατιστικής οι υποψήφιοι της τρίτης ομάδας προσανατολισμού
3) να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα της δεύτερης ομάδας προσανατολισμού το μάθημα της ανάπτυξης εφαρμογών
4)Να μην συνυπολογίζεται ο βαθμός του απολυτηρίου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς είναι αμφίβολο κατά πόσο αυτός θα είναι αντικειμενικός, αν ληφθεί υπ' όψιν το γεγονός ότι τα γραπτά κατά τις προαγωγικές εξετάσεις θα διορθώνονται από τον οικείο διδάσκοντα.
Σαν γενικό σχόλιο επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στο εξής θέμα. Το γεγονός ότι έχουμε διαχωρισμό των εξετάσεων για το απολυτήριο από εκείνες για την τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι καθόλου καλό, καθώς αυτό σημαίνει ότι τα θέματα στις προαγωγικές εξετάσεις θα είναι γενικά βατά και θα προέρχονται από τα σχολικά βιβλία, όπως θα έπρεπε εξ' άλλου, ενώ εκείνα για τις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση μπορεί να είναι κτηνώδως δύσκολα. Αξίζει να σημειωθεί πως με το σύστημα του Αρσένη οι εξετάσεις στα μαθήματα κατεύθυνσης ήταν και απολυτήριες, οπότε επειδή οι μαθητές τα πρώτα χρόνια εξετάζονταν σε πολλά μαθήματα, τα θέματα στην κατεύθυνση ήταν βατά, αφού δεν υπήρχε δυνατότητα εμβάθυνσης σε μεμονωμένα μαθήματα. Ο διαχωρισμός που γίνεται με το σύστημα που προτείνετε αφηνεί περιθώρια να εκδηλωθεί το φαινόμενο που ανέφερα παραπάνω, δηλαδή να υπάρχει μεγάλο χάσμα στη δυσκολία ανάμεσα στα θέματα των μαθημάτων γενικής παιδείας και σε αυτών της κατεύθυνσης, πράγμα που πιθανόν να κάνει τις εξετάσεις απαγοραυτικά δύσκολες για όποιον δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει προετοιμασία εκτός σχολείου.
Θα αναφερθώ ξεχωριστά σε καθένα από τα παραπάνω άρθρα. 1) Τα θέματα θα έπρεπε να επιλέγονται είτε κατά 100% από επιτροπή είτε κατά 100% από τον εθνικό οργανισμό εξετάσεων (κατά προτίμηση το πρώτο). Η φύση του εθνικού οργανισμού εξετάσεων είναι προβληματική, όπως και αυτή της όλης διαδικασίας της επιλογής με κλήρωση. Θέματα που επιλέγονται με τέτοιο τρόπο δεν γίνεται να έχουν καμιά συνοχή, αφού δεν έχουν επιλεγεί από ανθρώπους που είναι σε άμεση συνενόηση ο ένας με τον άλλο. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να προκύψουν θέματα προβληματικά λόγω αυτής της διαδικασίας επιλογής. Ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω αυτή την τάση υποβάθμισης του ρόλου της επιτροπής, όταν μάλιστα ο θεσμός με τον οποίο πρόκειται να αντικατασταθεί είναι διαβλητός (βλ. σχόλια στο ανάλογο άρθρο). Θα πρότεινα απλά να συγκροτηθούν επιτροπές λυτών που να ελέγχουν τα θέματα ώστε να εντοπίζονται τυχόν λάθη πριν οι μαθητές πάρουν στα χέρια τους τα θέματα. Αμφιβάλω αν μπορεί να γίνει κάτι άλλο προκειμένου να βελτιωθεί ο εν λόγω φορέας. 2) Δεν έχω να σχολιάσω κάτι σχετικά με αυτό το άρθρο. 3) Η επιλογή του υπουργείου παιδείας να μειώσει τα μαθήματα σε τέσσερα, εις βάρος των παρεχόμενων γνώσεων μόνο ως οπισθοδρομική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Για τα παιδαγωγικά και τα οικονομικά δεν θα πάρω θέση. Για τις υπόλοιπες σχολές όμως έχω να προτείνω: 1) να είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα για την πρώτη ομάδα προσανατολισμού η λογοτεχνία 2) να εξετάζονται πανελλαδικώς στο μάθημα των Μαθηματικών και Στοιχείων Στατιστικής οι υποψήφιοι της τρίτης ομάδας προσανατολισμού 3) να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα της δεύτερης ομάδας προσανατολισμού το μάθημα της ανάπτυξης εφαρμογών 4)Να μην συνυπολογίζεται ο βαθμός του απολυτηρίου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς είναι αμφίβολο κατά πόσο αυτός θα είναι αντικειμενικός, αν ληφθεί υπ' όψιν το γεγονός ότι τα γραπτά κατά τις προαγωγικές εξετάσεις θα διορθώνονται από τον οικείο διδάσκοντα. Σαν γενικό σχόλιο επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στο εξής θέμα. Το γεγονός ότι έχουμε διαχωρισμό των εξετάσεων για το απολυτήριο από εκείνες για την τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν είναι καθόλου καλό, καθώς αυτό σημαίνει ότι τα θέματα στις προαγωγικές εξετάσεις θα είναι γενικά βατά και θα προέρχονται από τα σχολικά βιβλία, όπως θα έπρεπε εξ' άλλου, ενώ εκείνα για τις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση μπορεί να είναι κτηνώδως δύσκολα. Αξίζει να σημειωθεί πως με το σύστημα του Αρσένη οι εξετάσεις στα μαθήματα κατεύθυνσης ήταν και απολυτήριες, οπότε επειδή οι μαθητές τα πρώτα χρόνια εξετάζονταν σε πολλά μαθήματα, τα θέματα στην κατεύθυνση ήταν βατά, αφού δεν υπήρχε δυνατότητα εμβάθυνσης σε μεμονωμένα μαθήματα. Ο διαχωρισμός που γίνεται με το σύστημα που προτείνετε αφηνεί περιθώρια να εκδηλωθεί το φαινόμενο που ανέφερα παραπάνω, δηλαδή να υπάρχει μεγάλο χάσμα στη δυσκολία ανάμεσα στα θέματα των μαθημάτων γενικής παιδείας και σε αυτών της κατεύθυνσης, πράγμα που πιθανόν να κάνει τις εξετάσεις απαγοραυτικά δύσκολες για όποιον δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει προετοιμασία εκτός σχολείου.