Η υλοποίηση των ορισμών των Άρθρων 5Α και 16 του Συντάγματος, σύμφωνα με τα οποία «… η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες, η δε ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελούν υποχρέωση του Kράτoυς ».
[Το σύνταγμα μπορεί να το γράφει αλλά στη πραγματικότητα η τέχνη, η επιστήμη η έρευνα και η διδασκαλία όλο και περισσότερο απο ιδέες που πλάθονται με το να μοιράζονται απο άνθρωπο σε άνθρωπο,μετατρέπονται σε ιδέες-εμπορέυματα που πουλιούνται και αγοράζονται.
Και τα εμπορέυματα δεν είναι κάτι που μοιράζονται, αλλά κάτι που αποτελούν "πνευματική ιδιοκτησία". Έτσι η τέχνη αν πρέπει να πουλιέται θα αγοράζεται μόνο απο αυτούς που έχουν λεφτά. Η επιστήμη θα αναπτύσσεται μόνο απο μεγαλοεπενδυτές που οι έρευνες θα τους αποδώσουν την αυτοαναπαραγωγή του κεφαλαίου που επένδυσαν. Η διδασκαλία θα στοχέυει σε μια αυστηρή εξειδίκευση, η οποία με τους ρυθμούς παραγωγής ιδεών ίσως και να είναι άχρηστη με το τέλος των σπουδών, αφού η διαδασκαλία αυτή θα θεωρείτε απαρχαιωμένη πιά.
Το Σύνταγμα θα είχε ουσία αν εφαρμόζονταν πολιτικές που όντως άφηναν την ιδέα να διακινείτε και "χτίζεται" ελεύθερα, κάτι που δεν συνάδει με τις οικονομικές πολιτικές που προτείνουν τα μνημόνια που προωθούν κυρίως "ιδιωτικοποίησεις" ακόμα και της ιδέας!
Η υλοποίηση των ορισμών των Άρθρων 5Α και 16 του Συντάγματος, σύμφωνα με τα οποία «… η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες, η δε ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελούν υποχρέωση του Kράτoυς ». [Το σύνταγμα μπορεί να το γράφει αλλά στη πραγματικότητα η τέχνη, η επιστήμη η έρευνα και η διδασκαλία όλο και περισσότερο απο ιδέες που πλάθονται με το να μοιράζονται απο άνθρωπο σε άνθρωπο,μετατρέπονται σε ιδέες-εμπορέυματα που πουλιούνται και αγοράζονται. Και τα εμπορέυματα δεν είναι κάτι που μοιράζονται, αλλά κάτι που αποτελούν "πνευματική ιδιοκτησία". Έτσι η τέχνη αν πρέπει να πουλιέται θα αγοράζεται μόνο απο αυτούς που έχουν λεφτά. Η επιστήμη θα αναπτύσσεται μόνο απο μεγαλοεπενδυτές που οι έρευνες θα τους αποδώσουν την αυτοαναπαραγωγή του κεφαλαίου που επένδυσαν. Η διδασκαλία θα στοχέυει σε μια αυστηρή εξειδίκευση, η οποία με τους ρυθμούς παραγωγής ιδεών ίσως και να είναι άχρηστη με το τέλος των σπουδών, αφού η διαδασκαλία αυτή θα θεωρείτε απαρχαιωμένη πιά. Το Σύνταγμα θα είχε ουσία αν εφαρμόζονταν πολιτικές που όντως άφηναν την ιδέα να διακινείτε και "χτίζεται" ελεύθερα, κάτι που δεν συνάδει με τις οικονομικές πολιτικές που προτείνουν τα μνημόνια που προωθούν κυρίως "ιδιωτικοποίησεις" ακόμα και της ιδέας!