Πιστεύω ότι κακώς αφαιρέθηκε η πρόβλεψη ορίου ηλικίας για τον Διευθυντή του Κέντρου όπως και του Ινστιτούτου. Προτείνω να μπει και πάλι το 62ο έτος κατά τη στιγμή της υποψηφιότητάς του (όπως υπήρχε στο Ν. 1514, άρθρ. 9, παρ.6δ, και μάλιστά μόνο για 3ετή θητεία τότε και όχι για 5ετή όπως τώρα).
Παράγρ.8:
Νομίζω ότι η πρόβλεψη ότι, ελλείψει Διευθυντού Ινστιτούτου, αναλαμβάνει τα καθήκοντά του ο Διευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου, είναι μη ρεαλιστική.
Δεν μπορεί ένας ιστορικός, όσο έξυπνος, φιλότιμος και ικανός και αν είναι, να διευθύνει το Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, ούτε βεβαίως και το αντίστροφο. Και δεν μιλάμε για ολιγοήμερη αντικατάσταση, καθώς η πρόσφατη πείρα μας έχει διδάξει ότι ένα τέτοιο κενό μπορεί να ξεπεράσει και το έτος.
Πιστεύω ότι η ορθή λύση είναι να ασκήσει τα καθήκοντα διευθυντεύοντος ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Ινστιτούτου, που είναι κατά τεκμήριο ένας έμπειρος διευθυντής ερευνών ειδικός στο αντικείμενο, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του Δ.Σ. Το σύστημα αυτό απεδείχθη στην πράξη ότι λειτουργεί ικανοποιητικά.
Παράγρ. 15:
Νομίζω ότι η πρόβλεψη ότι «οι αποδοχές του Διευθυντή του Ερευνητικού Κέντρου και του Διευθυντή Ινστιτούτου καθορίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του ΥΠΑΙΘ», ακούγεται λίαν αδιαφανής και αφήνει περιθώρια ικασιών και παρεξηγήσεων, σε μια εποχή που η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια.
Η γνώμη μου είναι ότι η αμοιβή πρέπει να προσδιορίζεται ρητά στο Νόμο, όχι υποχερωτικά ως απόλυτος αριθμός, αλλά τουλάχιστον ως ποσοστό των αποδοχών της Α’ βαθμίδας.
Λεωνίδας Καλλιβρετάκης
Διευθυντής Ερευνών/ Μέλος ΔΣ Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Πιστεύω ότι κακώς αφαιρέθηκε η πρόβλεψη ορίου ηλικίας για τον Διευθυντή του Κέντρου όπως και του Ινστιτούτου. Προτείνω να μπει και πάλι το 62ο έτος κατά τη στιγμή της υποψηφιότητάς του (όπως υπήρχε στο Ν. 1514, άρθρ. 9, παρ.6δ, και μάλιστά μόνο για 3ετή θητεία τότε και όχι για 5ετή όπως τώρα). Παράγρ.8: Νομίζω ότι η πρόβλεψη ότι, ελλείψει Διευθυντού Ινστιτούτου, αναλαμβάνει τα καθήκοντά του ο Διευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου, είναι μη ρεαλιστική. Δεν μπορεί ένας ιστορικός, όσο έξυπνος, φιλότιμος και ικανός και αν είναι, να διευθύνει το Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, ούτε βεβαίως και το αντίστροφο. Και δεν μιλάμε για ολιγοήμερη αντικατάσταση, καθώς η πρόσφατη πείρα μας έχει διδάξει ότι ένα τέτοιο κενό μπορεί να ξεπεράσει και το έτος. Πιστεύω ότι η ορθή λύση είναι να ασκήσει τα καθήκοντα διευθυντεύοντος ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Ινστιτούτου, που είναι κατά τεκμήριο ένας έμπειρος διευθυντής ερευνών ειδικός στο αντικείμενο, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του Δ.Σ. Το σύστημα αυτό απεδείχθη στην πράξη ότι λειτουργεί ικανοποιητικά. Παράγρ. 15: Νομίζω ότι η πρόβλεψη ότι «οι αποδοχές του Διευθυντή του Ερευνητικού Κέντρου και του Διευθυντή Ινστιτούτου καθορίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του ΥΠΑΙΘ», ακούγεται λίαν αδιαφανής και αφήνει περιθώρια ικασιών και παρεξηγήσεων, σε μια εποχή που η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια. Η γνώμη μου είναι ότι η αμοιβή πρέπει να προσδιορίζεται ρητά στο Νόμο, όχι υποχερωτικά ως απόλυτος αριθμός, αλλά τουλάχιστον ως ποσοστό των αποδοχών της Α’ βαθμίδας. Λεωνίδας Καλλιβρετάκης Διευθυντής Ερευνών/ Μέλος ΔΣ Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών