• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα' | 28 Νοεμβρίου 2009, 22:21

    Αξιότιμη κ. Υπουργέ, Σε γενικές γραμμές το προσχέδιο των αλλαγών που ετοιμάζεται έχει πολλά θετικά σημεία αλλά κατά τη γνώμη μου και ένα αρνητικό, το οποίο προκαλεί δικαιολογημένα τεράστια αγανάκτηση σε χιλιάδες αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς. Πώς είναι δυνατόν να ισοπεδώνονται τα πάντα;Δίνεται βαρύτητα στους "νέους επιστήμονες" και προωθείται ως κριτήριο επιλογής για διορισμό ή αναπλήρωση μόνο το ασεπ. Καισας ερωτώ κ. Υπουργέ με τους "παλιούς" τι γίνεται; Εννοώ αυτούς που δεν το έβαλαν κάτω και δεν άλλαξαν επάγγελμα,αλλά σε πείσμα των αντίξοων συνθηκών της επαγγελματικής τους αποκατάτασης συνέχισαν να μαζεύουν ώρα με την ώρα, διαγωνισμό με διαγωνισμό την πολυπόθητη προϋπηρεσία διανύοντας αμέτρητες χιλιομετρικές αποστάσεις. Τώρα που είναι, μετά από τόση προσπάθεια , κοντά στον πολυπόθητο διορισμό ετοιμάζεται πάλι μια αλλαγή που θα φέρει τη ζωή τους πάνω κάτω και θα αγνοήσει την προσπάθεια τόσων χρόνων. Κυρία Διαμαντοπούλου, ίσως σας φανούν γραφικά αυτά που σας περιγράφω, αλλά μήπως τελικά το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι κυνήγησαν το όνειρό τους φανερώνει ότι διαθέτουν το ύψιστο χάρισμα που πρέπει να διαθέτει ένας εκπαιδευτικός το οποίο δεν είναι άλλο από την αγάπη; Γιατί ποιος άλλος θα κατέβαλε τόση προσπάθεια να διοριστεί αν δεν αγαπούσε πραγματικά το επάγγελά του;Και ένας που αγαπάει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού σημαίνει ότι αγαπάει και το μαθητή. Εντάξει να μπουν οι νέοι με το νέο σύστημα, αλλά και οι προηγούμενοι έχουν κι αυτοί όνειρα που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους τα στερήσει. Συμπερασματικά προτείνω: 1)Το ισχύον σύστημα(60-40) να διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο.Ένας χρόνος δε φτάνει να διοριστούν άνθρωποι που πάλεψαν χρόνια και χρόνια.Πέντε χρόνια θα έκαναν πιο ομαλή τη μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο. 2)Όσοι έχουν επιτυχίες προηγούμενων ασεπ να μοριοδοτούνται. Αλλιώς να βρεθεί άλλος τρόπος επιλογής, λιγότερο ψυχοφθόρος ,γιατί θα καταντήσουμε όλοι όσοι θα διορίζονται με το νέο σύστημα θα έχουν κερδίσει βέβαια ένα διορισμό θα έχουν όμως χάσει κάτι πολυτιμότερο : τον εαυτό τους. Σκεφτείτε λοιπόν τι παιδεία θα παράγεται. Ευχαριστώ