Φοβούμαι ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο πάσχει συνταγματικά και μάλιστα πολλαπλώς. Δεν πρόκειται να περάσει από το ΣτΕ, τον Άρειο Πάγο και τα άλλα δικαστήρια . Ειδικώτερα:
A.1. Κατά το άρθρο 4 παρ.1 και 2 του Συντάγματος "οι ΄Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου....( και) έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις"
2. Κατά το άρθρο 9Α " ο καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση ...των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει". Στο άρθρο 7 του εκτελεστικού νόμου 2472/97 προβλέπονται επί λέξει "1. Απαγορεύεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων.2. Κατ΄εξαίρεση επιτρέπεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων....ύστερα από άδεια της Αρχής, όταν συντρέχουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις.....3. η επεξεργασία είναι απαραίτητη για την εξυπηρέτηση των αναγκών της εγκληματικής ή σωφρονιστικής πολιτικής...". Δεν αναφέρω τις άλλες περιπτώσεις διότι ακόμη περισσότερο δεν προσφέρονται προς εφαρμογή. Σημειώνω ότι κατά το άρθρο 2 στοιχείο β΄του ιδίου νόμου,"..οι θρησκευτικές πεποιθήσεις" και "η συμμετοχή σε ένωση" είναι "ευαίσθητα δεδομένα".
3. Το άρθρο 13 του Συντάγματος καθιερώνει το απαραβίαστο της θρησκευτικής συνείδησης το δε άρθρο 9 της Συνθήκης της Ρώμης (Ν. 2359/1953) που επιβάλλει την "ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας" ορίζει στην παράγραφο 2 ότι " Η ελευθερία εκδηλώσεως της θρησκείας ή των πεποιθήσεων δεν επιτρέπεται να αποτελέσει αντικείμενο ετέρων περιορισμών πέραν των προβλεπομένων υπό του νόμου και αποτελούντων αναγκαία μέτρα, εν δημοκρατική κοινωνία, διά την δημοσίαν ασφάλειαν, την προάσπισιν της δημοσίας τάξεως, υγείας και ηθικής, ή την προάσπισιν των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων".
Ομοίως, με το άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά κλπ δικαιώματα του ανθρώπου που κυρώθηκε με το νόμο 2462/1997"2. Κανείς δεν υπόκειται σε καταναγκασμό που θα μπορούσε να παρεμποδίσει την ελευθερία του να έχει ή να υιοθετήσει τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις της επιλογής του".
Β.α. Με το άρθρο 2 του νομοσχεδίου " Για να συσταθεί θρησκευτικό νομικό πρόσωπο χρειάζονται τριακόσια τουλάχιστον άτομα".
Στο άρθρο 12 προβλέπεται ότι αν θέλει το θρησκευτικό πρόσωπο να θεωρηθεί "Εκκλησία" πρέπει να συνεργασθεί με άλλα δύο τουλάχιστον θρησκευτικά πρόσωπα της αυτής θρησκείας (προφανώς εννοεί"ομολογίας"). Πρέπει δηλαδή να υπάρχει η υπογραφή για τη δικαστική σύστασή τους (αρ. 3), τουλάχιστον 900 ατόμων των οποίων τα ονόματα θα έχει πλέον στη διάθεσή του το Κράτος αλλά και οποιοσδήποτε άλλος.
β. Με το άρ. 13 αναγνωρίζονται εκ προοιμίου ως ίδια(;) θρησκευτικά νομικά πρόσωπα, "χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς την τήρηση των διαδικασιών που ορίζονται στα άρθρα 3 και 12. έστω και αν δεν υφίαστανται οι ελάχιστοι αριθμοί πιστών ή θρησκευτικών νομικών προσώπων....οι κάτωθι Εκκλησίες και οι θρηκευτικές κοινότητές τους.... 1. Αγγλικανική Εκκλησία της Ελλάδος ,2.Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, 3. Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία ,4.Κοπτορθόδοξη Εκκλησία της Αιγύπτου και 5. Μητρόπολη Ορθοδόξων Αρμενίων Ελλάδας. Επιπλέον, με το άρθρο 16, οι διατάξεις του νόμου αυτού (εάν καταστεί νόμος), δεν εφαρμόζονται ως προς την οργάνωσή τους και τους λειτουργούς για α)την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος β) τους Ιουδαίους της Ελλάδος και γ) τους Μουσουλμάνους της Ελλάδος.
Γ. Η αντιπαραβολή των συνταγματικών και νομικών διατάξεων που παρατέθηκαν (και δεν είναι οι μόνες) προς τις παραπάνω διτάξεις του νομοσχεδίου, θα αρκούσε στον μέσο νου, για την ανάδειξη του εώλου των τελευταίων.
΄Ομως απευθύνω συνοπτικά τα εξής προκύπτοντα ερωτήματα.
1. Αν οι εξαιρέσεις του άρθρου 13 έχουν ως λόγο το γεγονός ότι υφίστανται ήδη, τότε δεν υπάρχει ανισότητα στην αντιμετώπιση των πολιτών που θα θέλουν στο μέλλον να οργανωθούν θρησκευτικά; Δεν θα υπήρχε ανισότητα αν προβλεπόταν μεταβατικό στάδιο για τις υφιστάμενες θρησκευτικές κοινότητες.Και γιατί δεν συμπεριλαβάνονται στις εξαιρέσεις και όλες οι υπόλοιπες (πάμπολλες) υφιστάμενες θρησκευτικές κοινότητες, μερικές εκ των οποίων (π.χ. Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής) είναι πολλαπλάσιες σε αριθμό πιστών;
Αν πάλι οι εξαιρέσεις οφείλονται στο ολιγάνθρωπο ορισμένων Εκκλησιών, δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται σε αυτές και οι λοιπές ολιγάνθρωπες θρησκευτικές ομάδες, πολύ δε περισσότερο οι πολυάνθρωπες;
2. Δεν παραβιάζεται η προστασία των "ευαισθήτων δεδομένων" των πολιτών από το ίδιο το Κράτος που θα έπρεπε να την εξασφαλίζει; Δεν θα περιέλθει , μέσω της δικαστικής διαδικασίας, σε γνώση του κράτους και όποιου άλλου επιθυμεί, η θρησκευτική ιδιαιτερότητά τους, με τις εντεύθεν,εν δυνάμει, παρενέργειες;
3. Δεν είναι αποτρεπτικό για τον πολίτη η συμμετοχή του σε μη αρεστή στην "επικρατούσα θρησκεία" θρησκευτική ομάδα, όταν γνωρίζει ότι το όνομά του θα δημοσιοποιηθεί διότι τα απαιτηθεί , πιθανώς, και η υπογραφή του για τη συμπλήρωση των τριακοσίων μελών;
Είναι αφύσικο να φοβάται δυσμενείς εξελίξεις στη σταδιοδρομία του ή στην ηρεμία του κοκ όταν στην "επικρατούσα θρησκεία" υφίσταται επίσημη οργάνωση "αντιαιρετικού αγώνα" αλλά και κρατούσα εντός των κόλπων της άποψη ότι κάθε μη ορθόδοξος χριστιανός είναι αιρετικός;Δεν θα έχει να αντιμετωπίσει τη δυσπιστία ή προκατάληψη γενικά που υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας;
Δεν καταργείται έτσι, έμμεσα, το απαραβίαστο της θρησκευτικής συνειδήσεως καθώς και η ελευθερία άσκησης της θρησκευτικής λατρείας;
Ποια από τις εξαιρέσεις του άρθρου 9 της συνθήκης της Ρώμης μπορεί να δικαιολογήσει τη θέσπιση τέτοιων περιορισμών που αναμφίβολα φαλκιδεύουν την θρησκευτική ελευθερία και γιατί η προϋπόθεση των τριακοσίων ατόμων;
Και άλλα ερωτήματα μπορούν να τεθούν που πιθανώς θα καλυφθούν από άλλους, λόγω της σπουδαιότητας του νομοσχεδίου.
Ο κ. Υπουργός, αν απαντά καταφατικά στα παραπάνω, οφείλει να αποσύρει το σχέδιο νομοθετήματος που του εισηγούνται κάποιοι. Εάν όχι, τότε θα πρέπει να δικαιολογήσει την άρνησή του αυτή με νομική πειστικότητα.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΑΝΤΣΗΣ
Βαλαωρίτου 7-ΤΚ 54626-Θεσσαλονίκη
Φοβούμαι ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο πάσχει συνταγματικά και μάλιστα πολλαπλώς. Δεν πρόκειται να περάσει από το ΣτΕ, τον Άρειο Πάγο και τα άλλα δικαστήρια . Ειδικώτερα: A.1. Κατά το άρθρο 4 παρ.1 και 2 του Συντάγματος "οι ΄Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου....( και) έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις" 2. Κατά το άρθρο 9Α " ο καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση ...των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει". Στο άρθρο 7 του εκτελεστικού νόμου 2472/97 προβλέπονται επί λέξει "1. Απαγορεύεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων.2. Κατ΄εξαίρεση επιτρέπεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων....ύστερα από άδεια της Αρχής, όταν συντρέχουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις.....3. η επεξεργασία είναι απαραίτητη για την εξυπηρέτηση των αναγκών της εγκληματικής ή σωφρονιστικής πολιτικής...". Δεν αναφέρω τις άλλες περιπτώσεις διότι ακόμη περισσότερο δεν προσφέρονται προς εφαρμογή. Σημειώνω ότι κατά το άρθρο 2 στοιχείο β΄του ιδίου νόμου,"..οι θρησκευτικές πεποιθήσεις" και "η συμμετοχή σε ένωση" είναι "ευαίσθητα δεδομένα". 3. Το άρθρο 13 του Συντάγματος καθιερώνει το απαραβίαστο της θρησκευτικής συνείδησης το δε άρθρο 9 της Συνθήκης της Ρώμης (Ν. 2359/1953) που επιβάλλει την "ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας" ορίζει στην παράγραφο 2 ότι " Η ελευθερία εκδηλώσεως της θρησκείας ή των πεποιθήσεων δεν επιτρέπεται να αποτελέσει αντικείμενο ετέρων περιορισμών πέραν των προβλεπομένων υπό του νόμου και αποτελούντων αναγκαία μέτρα, εν δημοκρατική κοινωνία, διά την δημοσίαν ασφάλειαν, την προάσπισιν της δημοσίας τάξεως, υγείας και ηθικής, ή την προάσπισιν των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων". Ομοίως, με το άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά κλπ δικαιώματα του ανθρώπου που κυρώθηκε με το νόμο 2462/1997"2. Κανείς δεν υπόκειται σε καταναγκασμό που θα μπορούσε να παρεμποδίσει την ελευθερία του να έχει ή να υιοθετήσει τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις της επιλογής του". Β.α. Με το άρθρο 2 του νομοσχεδίου " Για να συσταθεί θρησκευτικό νομικό πρόσωπο χρειάζονται τριακόσια τουλάχιστον άτομα". Στο άρθρο 12 προβλέπεται ότι αν θέλει το θρησκευτικό πρόσωπο να θεωρηθεί "Εκκλησία" πρέπει να συνεργασθεί με άλλα δύο τουλάχιστον θρησκευτικά πρόσωπα της αυτής θρησκείας (προφανώς εννοεί"ομολογίας"). Πρέπει δηλαδή να υπάρχει η υπογραφή για τη δικαστική σύστασή τους (αρ. 3), τουλάχιστον 900 ατόμων των οποίων τα ονόματα θα έχει πλέον στη διάθεσή του το Κράτος αλλά και οποιοσδήποτε άλλος. β. Με το άρ. 13 αναγνωρίζονται εκ προοιμίου ως ίδια(;) θρησκευτικά νομικά πρόσωπα, "χωρίς καμία άλλη διατύπωση και χωρίς την τήρηση των διαδικασιών που ορίζονται στα άρθρα 3 και 12. έστω και αν δεν υφίαστανται οι ελάχιστοι αριθμοί πιστών ή θρησκευτικών νομικών προσώπων....οι κάτωθι Εκκλησίες και οι θρηκευτικές κοινότητές τους.... 1. Αγγλικανική Εκκλησία της Ελλάδος ,2.Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, 3. Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία ,4.Κοπτορθόδοξη Εκκλησία της Αιγύπτου και 5. Μητρόπολη Ορθοδόξων Αρμενίων Ελλάδας. Επιπλέον, με το άρθρο 16, οι διατάξεις του νόμου αυτού (εάν καταστεί νόμος), δεν εφαρμόζονται ως προς την οργάνωσή τους και τους λειτουργούς για α)την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος β) τους Ιουδαίους της Ελλάδος και γ) τους Μουσουλμάνους της Ελλάδος. Γ. Η αντιπαραβολή των συνταγματικών και νομικών διατάξεων που παρατέθηκαν (και δεν είναι οι μόνες) προς τις παραπάνω διτάξεις του νομοσχεδίου, θα αρκούσε στον μέσο νου, για την ανάδειξη του εώλου των τελευταίων. ΄Ομως απευθύνω συνοπτικά τα εξής προκύπτοντα ερωτήματα. 1. Αν οι εξαιρέσεις του άρθρου 13 έχουν ως λόγο το γεγονός ότι υφίστανται ήδη, τότε δεν υπάρχει ανισότητα στην αντιμετώπιση των πολιτών που θα θέλουν στο μέλλον να οργανωθούν θρησκευτικά; Δεν θα υπήρχε ανισότητα αν προβλεπόταν μεταβατικό στάδιο για τις υφιστάμενες θρησκευτικές κοινότητες.Και γιατί δεν συμπεριλαβάνονται στις εξαιρέσεις και όλες οι υπόλοιπες (πάμπολλες) υφιστάμενες θρησκευτικές κοινότητες, μερικές εκ των οποίων (π.χ. Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής) είναι πολλαπλάσιες σε αριθμό πιστών; Αν πάλι οι εξαιρέσεις οφείλονται στο ολιγάνθρωπο ορισμένων Εκκλησιών, δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται σε αυτές και οι λοιπές ολιγάνθρωπες θρησκευτικές ομάδες, πολύ δε περισσότερο οι πολυάνθρωπες; 2. Δεν παραβιάζεται η προστασία των "ευαισθήτων δεδομένων" των πολιτών από το ίδιο το Κράτος που θα έπρεπε να την εξασφαλίζει; Δεν θα περιέλθει , μέσω της δικαστικής διαδικασίας, σε γνώση του κράτους και όποιου άλλου επιθυμεί, η θρησκευτική ιδιαιτερότητά τους, με τις εντεύθεν,εν δυνάμει, παρενέργειες; 3. Δεν είναι αποτρεπτικό για τον πολίτη η συμμετοχή του σε μη αρεστή στην "επικρατούσα θρησκεία" θρησκευτική ομάδα, όταν γνωρίζει ότι το όνομά του θα δημοσιοποιηθεί διότι τα απαιτηθεί , πιθανώς, και η υπογραφή του για τη συμπλήρωση των τριακοσίων μελών; Είναι αφύσικο να φοβάται δυσμενείς εξελίξεις στη σταδιοδρομία του ή στην ηρεμία του κοκ όταν στην "επικρατούσα θρησκεία" υφίσταται επίσημη οργάνωση "αντιαιρετικού αγώνα" αλλά και κρατούσα εντός των κόλπων της άποψη ότι κάθε μη ορθόδοξος χριστιανός είναι αιρετικός;Δεν θα έχει να αντιμετωπίσει τη δυσπιστία ή προκατάληψη γενικά που υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας; Δεν καταργείται έτσι, έμμεσα, το απαραβίαστο της θρησκευτικής συνειδήσεως καθώς και η ελευθερία άσκησης της θρησκευτικής λατρείας; Ποια από τις εξαιρέσεις του άρθρου 9 της συνθήκης της Ρώμης μπορεί να δικαιολογήσει τη θέσπιση τέτοιων περιορισμών που αναμφίβολα φαλκιδεύουν την θρησκευτική ελευθερία και γιατί η προϋπόθεση των τριακοσίων ατόμων; Και άλλα ερωτήματα μπορούν να τεθούν που πιθανώς θα καλυφθούν από άλλους, λόγω της σπουδαιότητας του νομοσχεδίου. Ο κ. Υπουργός, αν απαντά καταφατικά στα παραπάνω, οφείλει να αποσύρει το σχέδιο νομοθετήματος που του εισηγούνται κάποιοι. Εάν όχι, τότε θα πρέπει να δικαιολογήσει την άρνησή του αυτή με νομική πειστικότητα. ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΤΑΝΤΣΗΣ Βαλαωρίτου 7-ΤΚ 54626-Θεσσαλονίκη