Στο άρθρο 2 αναφέρεται ότι για να συσταθεί ένα θρησκευτικό νομικό πρόσωπο, χρειάζονται τριακόσια τουλάχιστον πρόσωπα. Αυτό όμως αδικεί τις θρησκευτικές κοινότητες οι οποίες είναι μικρές και δεν συμπληρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό. Στο άρθρο 2 παρ.1 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο Κυρώθηκε με το Ν.2462/1997 (ΦΕΚ Α' 25/26.2.97),(εφεξής Δ.Σ.Α.Π.Δ.) αναφέρεται ότι τα Συμβαλλόμενα Κράτη δεν πρέπει να επιτρέπουν μέσα στην επικράτειά τους οποιαδήποτε διάκριση, ιδίως φυλής, χρώματος, γένους, γλώσσας, θρησκεύματος, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, περιουσίας, γέννησης ή κάθε άλλης κατάστασης. Αυτό όμως αποτελεί διάκριση απέναντι στις μικρές θρησκευτικές κοινότητες, τα μέλη των οποίων δεν θα μπορούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα, το οποίο θα μπορούν να ασκήσουν μέλη μεγαλύτερων θρησκευτικών κοινοτήτων. Αυτό είναι διάκριση με βάση την αριθμητική τους κατάσταση. Επίσης στο Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 4 παρ. 1 και 2, λέει ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, και έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Έτσι όμως ένας Έλληνας πολίτης που ανήκει σε μία μικρή θρησκευτική ομάδα δεν έχει τα ίδια δικαιώματα που έχει ένας άλλος που ανήκει σε μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα. Εγώ προτείνω Θρησκευτικό Νομικό Πρόσωπο να μπορεί να συσταθεί από ένωση προσώπων της αυτής θρησκευτικής κοινότητας, εφόσον το επιθυμούν, ανεξαρτήτως αριθμού προσώπων. Άλλωστε ο νόμος πρέπει να δείχνει την ευαισθησία του ακριβώς εκεί, στις μικρές και αδύνατες θρησκευτικές ομάδες.
Στο άρθρο 2 αναφέρεται ότι για να συσταθεί ένα θρησκευτικό νομικό πρόσωπο, χρειάζονται τριακόσια τουλάχιστον πρόσωπα. Αυτό όμως αδικεί τις θρησκευτικές κοινότητες οι οποίες είναι μικρές και δεν συμπληρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό. Στο άρθρο 2 παρ.1 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο Κυρώθηκε με το Ν.2462/1997 (ΦΕΚ Α' 25/26.2.97),(εφεξής Δ.Σ.Α.Π.Δ.) αναφέρεται ότι τα Συμβαλλόμενα Κράτη δεν πρέπει να επιτρέπουν μέσα στην επικράτειά τους οποιαδήποτε διάκριση, ιδίως φυλής, χρώματος, γένους, γλώσσας, θρησκεύματος, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, περιουσίας, γέννησης ή κάθε άλλης κατάστασης. Αυτό όμως αποτελεί διάκριση απέναντι στις μικρές θρησκευτικές κοινότητες, τα μέλη των οποίων δεν θα μπορούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα, το οποίο θα μπορούν να ασκήσουν μέλη μεγαλύτερων θρησκευτικών κοινοτήτων. Αυτό είναι διάκριση με βάση την αριθμητική τους κατάσταση. Επίσης στο Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 4 παρ. 1 και 2, λέει ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, και έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Έτσι όμως ένας Έλληνας πολίτης που ανήκει σε μία μικρή θρησκευτική ομάδα δεν έχει τα ίδια δικαιώματα που έχει ένας άλλος που ανήκει σε μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα. Εγώ προτείνω Θρησκευτικό Νομικό Πρόσωπο να μπορεί να συσταθεί από ένωση προσώπων της αυτής θρησκευτικής κοινότητας, εφόσον το επιθυμούν, ανεξαρτήτως αριθμού προσώπων. Άλλωστε ο νόμος πρέπει να δείχνει την ευαισθησία του ακριβώς εκεί, στις μικρές και αδύνατες θρησκευτικές ομάδες.