Είναι θέμα σοβαρό η δυνατότητα με μια απλή απόφαση πρωτοδικείου ηίδρυση "θρησκευτικής κοινότητας" τριακοσίων τουλάχιστον ατόμων εκ των οποίων ένας τουλάχιστον είναι ο θρησκευτικός λειτουργός, ιερουργός ή ποιμένας της θρησκευτικής κοινότητας, στον οποίο έχει ανατεθεί η τέλεση των θρησκευτικών τελετών και ο οποίος μπορεί να είναι ακόμη και αλλοδαπός με άδεια παραμονής στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει λόγος να ψηφιστεί τέτοιος νόμος. Μπορούν στην Ελλάδα όσοι θέλουν να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, αφού μπορούν ακόμη και να προσεύχονται δημοσίως σε πάρκα, πλατείες κ.λ.π., κυριολεκτικά "καταλαμβάνοντας" προσωρινά δημόσιους χώρους. Στη χώρα μας έχουμε θρησκευτική ελευθερία και μάλιστα με το παραπάνω καθ' υπέρβαση ακόμη και των νόμων του κράτους. Με το νόμο αυτό θα δύνανται κάνοντας κατάχρηση αυτού του ίδιου νόμου να αποκρυβούν κάτω από το πρόσχημα θρησκευτικής κοινότητας ακόμη και τρομοκρατικές οργανώσεις. Ψήφιση τέτοιου νόμου μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει και κανένα ουσιαστικό όφελος. Πρέπει να στραφούμε σε αναζήτηση νόμων που θα προάγουν τη δικαιοσύνη και την ισονομία των πολιτών, τη μείωση της ανεργίας και της ανέχειας, τη δίκαια φορολόγηση και το δίκαιο καταμερισμό των φορολογικών βαρών (δεν μπορεί οι βουλευτές να είναι αφορολόγητοι σαν να έχουμε καθεστώς τυρρανίας) και να θεσπίσουμε διαδικασίες παρέμβασης της Ελλάδας ως κράτους σε άλλα κράτη όπου διώκεται ο χριστιανισμός και οι θρησκευτικές ελευθερίες γενικότερα. Διαφωνούμε κάθετα με την ψήφιση αυτού του νόμου, ιδιαίτερα μάλιστα αυτή την κρίσιμη περίοδο.
Είναι θέμα σοβαρό η δυνατότητα με μια απλή απόφαση πρωτοδικείου ηίδρυση "θρησκευτικής κοινότητας" τριακοσίων τουλάχιστον ατόμων εκ των οποίων ένας τουλάχιστον είναι ο θρησκευτικός λειτουργός, ιερουργός ή ποιμένας της θρησκευτικής κοινότητας, στον οποίο έχει ανατεθεί η τέλεση των θρησκευτικών τελετών και ο οποίος μπορεί να είναι ακόμη και αλλοδαπός με άδεια παραμονής στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει λόγος να ψηφιστεί τέτοιος νόμος. Μπορούν στην Ελλάδα όσοι θέλουν να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, αφού μπορούν ακόμη και να προσεύχονται δημοσίως σε πάρκα, πλατείες κ.λ.π., κυριολεκτικά "καταλαμβάνοντας" προσωρινά δημόσιους χώρους. Στη χώρα μας έχουμε θρησκευτική ελευθερία και μάλιστα με το παραπάνω καθ' υπέρβαση ακόμη και των νόμων του κράτους. Με το νόμο αυτό θα δύνανται κάνοντας κατάχρηση αυτού του ίδιου νόμου να αποκρυβούν κάτω από το πρόσχημα θρησκευτικής κοινότητας ακόμη και τρομοκρατικές οργανώσεις. Ψήφιση τέτοιου νόμου μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει και κανένα ουσιαστικό όφελος. Πρέπει να στραφούμε σε αναζήτηση νόμων που θα προάγουν τη δικαιοσύνη και την ισονομία των πολιτών, τη μείωση της ανεργίας και της ανέχειας, τη δίκαια φορολόγηση και το δίκαιο καταμερισμό των φορολογικών βαρών (δεν μπορεί οι βουλευτές να είναι αφορολόγητοι σαν να έχουμε καθεστώς τυρρανίας) και να θεσπίσουμε διαδικασίες παρέμβασης της Ελλάδας ως κράτους σε άλλα κράτη όπου διώκεται ο χριστιανισμός και οι θρησκευτικές ελευθερίες γενικότερα. Διαφωνούμε κάθετα με την ψήφιση αυτού του νόμου, ιδιαίτερα μάλιστα αυτή την κρίσιμη περίοδο.