Με μια ψύχραιμη οπτική, και μακριά από υστερικές και μη, αντιδράσεις και επιφυλάξεις, άλλες λογικές άλλες όχι, η αρχική βούληση του κράτους να δώσει νομική υπόσταση σε συλλογικές θρησκευτικές εκφράσεις χαρακτηρίζεται οπωσδήποτε θετική, μια που αποτελούσε πάγιο αίτημα διαφόρων θρησκευτικού χαρακτήρα συλλόγων (όπως για παράδειγμα της Ελληνικής Πατρώας – Πολυθεϊστικής – Θρησκείας). Η ανάγνωση όμως των άρθρων του προτεινόμενου νομοσχεδίου, μάλλον προβληματίζει, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα δίχως να δίνει διεξόδους και λύσεις.
Το άρθρο 1 για παράδειγμα αναφέρεται σε ορισμένη γεωγραφική περιοχή. Τι ακριβώς εννοείται; Δήμος; Νομός; Επαρχία; Το δε άρθρο 2 αναφέρεται στην ύπαρξη 300 ατόμων. Δηλαδή 300 άτομα από έναν Δήμο, 300 από έναν Νομό, 300 από μιαν Επαρχία..; Όπως ορθώς αναφέρεται σε προηγούμενη ανάρτηση, για τη δημιουργία πολιτικού κόμματος απαιτούνται 200 υπογραφές, για τη δε δημιουργία συλλόγου 20. Δεν κατανοούμε λοιπόν, τη λογική πίσω από τα συγκεκριμένα αυτά κριτήρια.
Στο άρθρο 3 διαβάζουμε ακόμα πιο περίεργες (..;) προτάσεις. Γίνεται αναφορά περί καταθέσεως «ομολογίας πίστεως»! Αυτό μας παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε άλλες τακτικές, καθόλου κολακευτικές για τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα μας. Και βεβαίως η οποιαδήποτε … ομολογία πίστεως αποτελεί μάλλον θεολογικό – θρησκευτικό ζήτημα και όχι βεβαίως νομικό και ούτε μπορεί βάσει αυτής της … ομολογίας να κριθεί η όποια θρησκευτική ομάδα / κοινότητα από το κράτος. Στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά για «θρησκευτικό λειτουργό». Υποθέτουμε πως ο συντάκτης / συντάκτες αυτού του νομοσχεδίου είχαν υπ’ όψιν τους μόνο τις μονοθεϊστικές καθιερωμένες θρησκείες (Χριστιανισμός, Μουσουλμανισμός, Ιουδαϊσμός) στις οποίες ο θρησκευτικός λειτουργός είναι επαγγελματίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει στην Ελληνική Πατρώα Πολυθεϊστική Παράδοση. Οι πολίτες της Ελλάδος που ακολουθούν την Πατρώα Πολυθεϊστική Παράδοση εκλέγουν και εκλέγονται ιερείς και ιέρειες, δηλαδή μπορεί ο κάθε πολίτης να ιερουργήσει – εφ’ όσον βεβαίως δεν έχει καταδικαστεί για συγκεκριμένα αδικήματα (φόνο, προδοσία κατά της Πατρίδας, ιεροσυλία). Οπότε – και σύμφωνα με το άνω σκεπτικό – θα πρέπει αυτές οι θρησκευτικές κοινότητες να καταγράψουν όλα τα μέλη τους και να καταθέσουν όλοι και όλες τα βιογραφικά τους; Αυτό δεν είναι αντίθετο με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία; Γιατί εδώ διακρίνεται ξεκάθαρα παραβίαση ατομικών ελευθεριών. Στο ίδιο άρθρο γίνεται λόγος για «θρησκευτικές σπουδές» του θρησκευτικού λειτουργού. Και πάλι για τις συγκεκριμένες ομάδες πολιτών που ακολουθούν την Ελληνική Πατρώα θρησκεία, πώς είναι δυνατόν να προσκομίσουν τέτοιες .. βεβαιώσεις σπουδών;
Στο άρθρο 17 αναφέρεται ότι ως γνωστή θρησκεία ορίζεται κάθε θρησκεία και δόγμα που για την άσκηση της δημόσιας λατρείας της, τελεί σε ισχύ άδεια ίδρυσης και λειτουργίας ναού ή ευκτήριου οίκου της. Όμως για να ιδρύσει ευκτήριο οίκο, πρέπει να αποτελεί θρησκευτική ένωση, το οποίο καθεστώς για να αποκτηθεί πρέπει να ανήκει στις γνωστές θρησκείες, δηλαδή να έχει άδεια λειτουργίας ευκτήριου οίκου… Φαύλος κύκλος δηλαδή. Για την περίπτωση όμως των Ελλήνων Πολυθεϊστών υπάρχουν οι αρχαίοι ναοί, οι οποίοι οικοδομήθηκαν για λατρευτικούς σκοπούς. Σήμερα όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τέτοιοι για λόγους προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς - σύμφωνα με την κρίση της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Οπότε, ειδικά για τις θρησκευτικές κοινότητες που ακολουθούν την Ελληνική Πατρώα Πολυθεϊστική Θρησκεία, ή θα πρέπει να τους δοθεί άδεια για να χρησιμοποιήσουν ξανά τους χώρους αυτούς ως τόποι λατρείας ή να τους επιτραπεί η ίδρυση νέων λατρευτικών χώρων.
(Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε την υπ’ αρ. πρωτ. 33877/Α3/3.4.2006 αίτησή μας για χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ευκτήριου οίκου της Ελληνικής Πολυθεϊστικής Θρησκείας. Αίτηση που απορρίφθηκε το 2008.)
Σύμφωνα με τα παραπάνω, πιστεύουμε πώς αν και η πρόθεση της Ελληνικής Πολιτείας να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα κρίνεται αρχικώς ως θετική, εντούτοις απαιτείται πολύ μεγαλύτερη προσοχή στον όλον σχεδιασμό της συγκεκριμένης πρότασης και ενδεχομένως μεγαλύτερος χρόνος διαβούλευσης.
Με εκτίμηση
Κοινότητα Ελλήνων Πολυθεϊστών
ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ
Με μια ψύχραιμη οπτική, και μακριά από υστερικές και μη, αντιδράσεις και επιφυλάξεις, άλλες λογικές άλλες όχι, η αρχική βούληση του κράτους να δώσει νομική υπόσταση σε συλλογικές θρησκευτικές εκφράσεις χαρακτηρίζεται οπωσδήποτε θετική, μια που αποτελούσε πάγιο αίτημα διαφόρων θρησκευτικού χαρακτήρα συλλόγων (όπως για παράδειγμα της Ελληνικής Πατρώας – Πολυθεϊστικής – Θρησκείας). Η ανάγνωση όμως των άρθρων του προτεινόμενου νομοσχεδίου, μάλλον προβληματίζει, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα δίχως να δίνει διεξόδους και λύσεις. Το άρθρο 1 για παράδειγμα αναφέρεται σε ορισμένη γεωγραφική περιοχή. Τι ακριβώς εννοείται; Δήμος; Νομός; Επαρχία; Το δε άρθρο 2 αναφέρεται στην ύπαρξη 300 ατόμων. Δηλαδή 300 άτομα από έναν Δήμο, 300 από έναν Νομό, 300 από μιαν Επαρχία..; Όπως ορθώς αναφέρεται σε προηγούμενη ανάρτηση, για τη δημιουργία πολιτικού κόμματος απαιτούνται 200 υπογραφές, για τη δε δημιουργία συλλόγου 20. Δεν κατανοούμε λοιπόν, τη λογική πίσω από τα συγκεκριμένα αυτά κριτήρια. Στο άρθρο 3 διαβάζουμε ακόμα πιο περίεργες (..;) προτάσεις. Γίνεται αναφορά περί καταθέσεως «ομολογίας πίστεως»! Αυτό μας παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε άλλες τακτικές, καθόλου κολακευτικές για τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα μας. Και βεβαίως η οποιαδήποτε … ομολογία πίστεως αποτελεί μάλλον θεολογικό – θρησκευτικό ζήτημα και όχι βεβαίως νομικό και ούτε μπορεί βάσει αυτής της … ομολογίας να κριθεί η όποια θρησκευτική ομάδα / κοινότητα από το κράτος. Στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά για «θρησκευτικό λειτουργό». Υποθέτουμε πως ο συντάκτης / συντάκτες αυτού του νομοσχεδίου είχαν υπ’ όψιν τους μόνο τις μονοθεϊστικές καθιερωμένες θρησκείες (Χριστιανισμός, Μουσουλμανισμός, Ιουδαϊσμός) στις οποίες ο θρησκευτικός λειτουργός είναι επαγγελματίας. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει στην Ελληνική Πατρώα Πολυθεϊστική Παράδοση. Οι πολίτες της Ελλάδος που ακολουθούν την Πατρώα Πολυθεϊστική Παράδοση εκλέγουν και εκλέγονται ιερείς και ιέρειες, δηλαδή μπορεί ο κάθε πολίτης να ιερουργήσει – εφ’ όσον βεβαίως δεν έχει καταδικαστεί για συγκεκριμένα αδικήματα (φόνο, προδοσία κατά της Πατρίδας, ιεροσυλία). Οπότε – και σύμφωνα με το άνω σκεπτικό – θα πρέπει αυτές οι θρησκευτικές κοινότητες να καταγράψουν όλα τα μέλη τους και να καταθέσουν όλοι και όλες τα βιογραφικά τους; Αυτό δεν είναι αντίθετο με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία; Γιατί εδώ διακρίνεται ξεκάθαρα παραβίαση ατομικών ελευθεριών. Στο ίδιο άρθρο γίνεται λόγος για «θρησκευτικές σπουδές» του θρησκευτικού λειτουργού. Και πάλι για τις συγκεκριμένες ομάδες πολιτών που ακολουθούν την Ελληνική Πατρώα θρησκεία, πώς είναι δυνατόν να προσκομίσουν τέτοιες .. βεβαιώσεις σπουδών; Στο άρθρο 17 αναφέρεται ότι ως γνωστή θρησκεία ορίζεται κάθε θρησκεία και δόγμα που για την άσκηση της δημόσιας λατρείας της, τελεί σε ισχύ άδεια ίδρυσης και λειτουργίας ναού ή ευκτήριου οίκου της. Όμως για να ιδρύσει ευκτήριο οίκο, πρέπει να αποτελεί θρησκευτική ένωση, το οποίο καθεστώς για να αποκτηθεί πρέπει να ανήκει στις γνωστές θρησκείες, δηλαδή να έχει άδεια λειτουργίας ευκτήριου οίκου… Φαύλος κύκλος δηλαδή. Για την περίπτωση όμως των Ελλήνων Πολυθεϊστών υπάρχουν οι αρχαίοι ναοί, οι οποίοι οικοδομήθηκαν για λατρευτικούς σκοπούς. Σήμερα όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τέτοιοι για λόγους προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς - σύμφωνα με την κρίση της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Οπότε, ειδικά για τις θρησκευτικές κοινότητες που ακολουθούν την Ελληνική Πατρώα Πολυθεϊστική Θρησκεία, ή θα πρέπει να τους δοθεί άδεια για να χρησιμοποιήσουν ξανά τους χώρους αυτούς ως τόποι λατρείας ή να τους επιτραπεί η ίδρυση νέων λατρευτικών χώρων. (Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε την υπ’ αρ. πρωτ. 33877/Α3/3.4.2006 αίτησή μας για χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ευκτήριου οίκου της Ελληνικής Πολυθεϊστικής Θρησκείας. Αίτηση που απορρίφθηκε το 2008.) Σύμφωνα με τα παραπάνω, πιστεύουμε πώς αν και η πρόθεση της Ελληνικής Πολιτείας να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα κρίνεται αρχικώς ως θετική, εντούτοις απαιτείται πολύ μεγαλύτερη προσοχή στον όλον σχεδιασμό της συγκεκριμένης πρότασης και ενδεχομένως μεγαλύτερος χρόνος διαβούλευσης. Με εκτίμηση Κοινότητα Ελλήνων Πολυθεϊστών ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ