Πραγματικά τώρα, σε ποια χώρα πανευρωπαϊκά ακριβώς θεωρείται περισσότερο καταρτισμένος ένας απόφοιτος με βασικό τίτλο σπουδών (σε μια ειδικότητα η οποία έτσι, ξεκρέμαστη, χωρίς προπτυχιακό βασικό παιδαγωγικό υπόβαθρο και μετέπειτα μεταπτυχιακή / διδακτορική εξειδίκευση δεν ισχύει ΠΟΥΘΕΝΑ, πρωτοτυπήσαμε πάλι...) από έναν άλλο απόφοιτο, του ίδιου ή άλλου ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ τμήματος ΜΕ επιπλέον ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ / ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΤΙΤΛΟ ΣΠΟΥΔΩΝ;!
Δηλαδή, από τα παραπάνω προκύπτει ότι στην περίπτωση που έχουμε έναν απόφοιτο (Α) με προϋπηρεσία τριών ετών και βαθμό πτυχίου 8, κι έναν απόφοιτο (Β) του ίδιου τμήματος, κάτοχο μεταπτυχιακού, με προϋπηρεσία τριών ετών παρά μίας μέρας και ίδιο βαθμό, ο (Α) θα "καπελώσει" τον (Β) λόγω μιας μέρας προϋπηρεσία παραπάνω, από τη στιγμή που βγαίνει άχρηστος ουσιαστικά ο μεταπτυχιακός τίτλος του Β.
Και τώρα, αυτό το θεωρείτε λογικό ή δίκαιο; Θεωρείτε πως δεν είναι μικροπρεπές ή δεν κρύβονται ατομικά συμφέροντα, με βάση το τι σας βολεύει; Γιατί έχουμε τόσα κόμπλεξ, νέοι συνάδελφοι, και γιατί δε μπορούμε να δεχτούμε και να παραδεχτούμε την "ανωτερότητα" κάποιων συναδέλφων που μπορεί να είναι, ξαναλέω, απόφοιτοι της ίδιας σχολής με μας, με την ίδια περίπου προϋπηρεσία, και που μπόρεσαν και έκαναν κι ένα διδακτορικό/μεταπτυχιακό;
Απευθύνομαι κυρίως στους αποφοίτους και μέλη των Σ.Α.Τ.Ε.Α., που θεωρούν ότι τα ακαδημαϊκά κριτήρια δεν πρέπει να παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο - έχω παρακολουθήσει σχετικές συζητήσεις εντός του Φόρουμ.
Οπότε για ποια ακριβώς διά βίου μάθηση μιλάμε, συνάδελφοι;
Πώς να αποκτήσεις κίνητρο για συνέχιση των σπουδών σου (και δε χρειάζεται να στριφογυρίσουμε την ίδια καραμέλα του τύπου "εγώ δεν έχω χιλιάδες ευρώ να δώσω για μεταπτυχιακό" - εντάξει, όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μεταπτυχιακά που γίνονται δωρεάν από ελληνικά πανεπιστήμια ή ότι μπορούμε πάντα να κάνουμε αιτήσεις για υποτροφίες στο ΙΚΥ ή αλλού, έλεος με τα παπαγαλάκια)
Κωνσταντίνος Σ. (απόφοιτος ΠΑΜΑΚ - ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ)
Πραγματικά τώρα, σε ποια χώρα πανευρωπαϊκά ακριβώς θεωρείται περισσότερο καταρτισμένος ένας απόφοιτος με βασικό τίτλο σπουδών (σε μια ειδικότητα η οποία έτσι, ξεκρέμαστη, χωρίς προπτυχιακό βασικό παιδαγωγικό υπόβαθρο και μετέπειτα μεταπτυχιακή / διδακτορική εξειδίκευση δεν ισχύει ΠΟΥΘΕΝΑ, πρωτοτυπήσαμε πάλι...) από έναν άλλο απόφοιτο, του ίδιου ή άλλου ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ τμήματος ΜΕ επιπλέον ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ / ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΤΙΤΛΟ ΣΠΟΥΔΩΝ;! Δηλαδή, από τα παραπάνω προκύπτει ότι στην περίπτωση που έχουμε έναν απόφοιτο (Α) με προϋπηρεσία τριών ετών και βαθμό πτυχίου 8, κι έναν απόφοιτο (Β) του ίδιου τμήματος, κάτοχο μεταπτυχιακού, με προϋπηρεσία τριών ετών παρά μίας μέρας και ίδιο βαθμό, ο (Α) θα "καπελώσει" τον (Β) λόγω μιας μέρας προϋπηρεσία παραπάνω, από τη στιγμή που βγαίνει άχρηστος ουσιαστικά ο μεταπτυχιακός τίτλος του Β. Και τώρα, αυτό το θεωρείτε λογικό ή δίκαιο; Θεωρείτε πως δεν είναι μικροπρεπές ή δεν κρύβονται ατομικά συμφέροντα, με βάση το τι σας βολεύει; Γιατί έχουμε τόσα κόμπλεξ, νέοι συνάδελφοι, και γιατί δε μπορούμε να δεχτούμε και να παραδεχτούμε την "ανωτερότητα" κάποιων συναδέλφων που μπορεί να είναι, ξαναλέω, απόφοιτοι της ίδιας σχολής με μας, με την ίδια περίπου προϋπηρεσία, και που μπόρεσαν και έκαναν κι ένα διδακτορικό/μεταπτυχιακό; Απευθύνομαι κυρίως στους αποφοίτους και μέλη των Σ.Α.Τ.Ε.Α., που θεωρούν ότι τα ακαδημαϊκά κριτήρια δεν πρέπει να παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο - έχω παρακολουθήσει σχετικές συζητήσεις εντός του Φόρουμ. Οπότε για ποια ακριβώς διά βίου μάθηση μιλάμε, συνάδελφοι; Πώς να αποκτήσεις κίνητρο για συνέχιση των σπουδών σου (και δε χρειάζεται να στριφογυρίσουμε την ίδια καραμέλα του τύπου "εγώ δεν έχω χιλιάδες ευρώ να δώσω για μεταπτυχιακό" - εντάξει, όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μεταπτυχιακά που γίνονται δωρεάν από ελληνικά πανεπιστήμια ή ότι μπορούμε πάντα να κάνουμε αιτήσεις για υποτροφίες στο ΙΚΥ ή αλλού, έλεος με τα παπαγαλάκια) Κωνσταντίνος Σ. (απόφοιτος ΠΑΜΑΚ - ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ)