Επιτέλους το Υπουργείο Παιδείας, με αυτό το νομοσχέδιο, μετά από χρόνια αποκαθιστά μια κατάφωρη αδικία προς τους απόφοιτους των 2 τμημάτων ειδικής αγωγής. Προσπαθεί να πραγματοποιήσει το αυτονόητο. Ότι δηλαδή ισχύει στο επάγγελμα του δασκάλου της γενικής αγωγής, να ισχύσει και στο επάγγελμα του δασκάλου της ειδικής αγωγής, δηλαδή το βασικό πτυχίο να είναι το κύριο προσόν. Βλέπω όμως σχόλια με συναδέλφους της γενικής αγωγής να ωρύονται πως αυτό δεν είναι σωστό καθώς οι κάτοχοι μεταπτυχιακών είναι περισσότεροι εξειδικευμένοι από εμάς και ότι θα έπρεπε να προηγούνται. 1) Αυτό θα επέκτεινε την αδικία των ΠΕ 71,61 που και οι ίδιοι έχουν αναγνωρίσει. 2) Ο κλάδος της ειδικής αγωγής δεν είναι ξεχωριστή οντότητα από τη γενική αγωγή. Το να υπάρχουν διαφορετικές ρυθμίσεις στο κάθε κλάδο είναι αντιεπιστημονικό. 3) Τα περισσότερα μεταπτυχιακά που αναγνωρίζονται είναι γενικής φύσης και δεν έχουν εξειδίκευση σε κάποια μορφή αναπηρίας. Κάνουν λοιπόν ότι κάνουμε και στα τμήματα ειδικής αγωγής με λιγότερα και πιο γενικά μαθήματα. 4) Όσοι έχουν κάνει εξειδίκευση σε κάποιο τομέα της ειδικής αγωγής με το σύστημα που επικρατεί θα κληθούν να εργαστούν όχι στον τομέα της εξειδίκευσης τους, αλλά σε κάποιο διαφορετικό τομέα της ειδικής αγωγής, χωρίς όμως να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Για να υπάρξουν αυτά θα πρέπει να αλλάξει λοιπόν ολόκληρο το σύστημα προσλήψεων και στην ειδική αγωγή αλλά και στην γενική αγωγή, ενώ αυτός ο νόμος όπως τον αντιλαμβάνομαι αναφέρεται μόνο στην ειδική αγωγή και είναι διορθωτικός προς τον προηγούμενο. Αδίκως λοιπόν κατά τη γνώμη μου εκπαιδευτικοί με ΠΕ70 ζητούν το σύστημα προσλήψεων στην ειδική αγωγή να παραμείνει ως έχει. Θεωρώ ότι προτάσσουν ατομικά συμφέροντα και όχι συναδελφικά και επιστημονικά.
Επιτέλους το Υπουργείο Παιδείας, με αυτό το νομοσχέδιο, μετά από χρόνια αποκαθιστά μια κατάφωρη αδικία προς τους απόφοιτους των 2 τμημάτων ειδικής αγωγής. Προσπαθεί να πραγματοποιήσει το αυτονόητο. Ότι δηλαδή ισχύει στο επάγγελμα του δασκάλου της γενικής αγωγής, να ισχύσει και στο επάγγελμα του δασκάλου της ειδικής αγωγής, δηλαδή το βασικό πτυχίο να είναι το κύριο προσόν. Βλέπω όμως σχόλια με συναδέλφους της γενικής αγωγής να ωρύονται πως αυτό δεν είναι σωστό καθώς οι κάτοχοι μεταπτυχιακών είναι περισσότεροι εξειδικευμένοι από εμάς και ότι θα έπρεπε να προηγούνται. 1) Αυτό θα επέκτεινε την αδικία των ΠΕ 71,61 που και οι ίδιοι έχουν αναγνωρίσει. 2) Ο κλάδος της ειδικής αγωγής δεν είναι ξεχωριστή οντότητα από τη γενική αγωγή. Το να υπάρχουν διαφορετικές ρυθμίσεις στο κάθε κλάδο είναι αντιεπιστημονικό. 3) Τα περισσότερα μεταπτυχιακά που αναγνωρίζονται είναι γενικής φύσης και δεν έχουν εξειδίκευση σε κάποια μορφή αναπηρίας. Κάνουν λοιπόν ότι κάνουμε και στα τμήματα ειδικής αγωγής με λιγότερα και πιο γενικά μαθήματα. 4) Όσοι έχουν κάνει εξειδίκευση σε κάποιο τομέα της ειδικής αγωγής με το σύστημα που επικρατεί θα κληθούν να εργαστούν όχι στον τομέα της εξειδίκευσης τους, αλλά σε κάποιο διαφορετικό τομέα της ειδικής αγωγής, χωρίς όμως να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Για να υπάρξουν αυτά θα πρέπει να αλλάξει λοιπόν ολόκληρο το σύστημα προσλήψεων και στην ειδική αγωγή αλλά και στην γενική αγωγή, ενώ αυτός ο νόμος όπως τον αντιλαμβάνομαι αναφέρεται μόνο στην ειδική αγωγή και είναι διορθωτικός προς τον προηγούμενο. Αδίκως λοιπόν κατά τη γνώμη μου εκπαιδευτικοί με ΠΕ70 ζητούν το σύστημα προσλήψεων στην ειδική αγωγή να παραμείνει ως έχει. Θεωρώ ότι προτάσσουν ατομικά συμφέροντα και όχι συναδελφικά και επιστημονικά.