Η εφαρμογή του νέου νόμου ΕΑΕ αδικεί κατάφωρα και περιθωριοποιεί τους εκπαιδευτικούς ΑμεΑ και αυτό γιατί:
- Η αναπηρία ενός εκπαιδευτικού εντάσσεται στα κοινωνικά κριτήρια και προσμετρείται με τρεις (3) μονάδες, ίδιο μόριο με ένα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ειδική Αγωγή. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ η αναπηρία να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης με κάποιο ακαδημαϊκό προσόν είτε αυτό είναι διδακτορικό, είτε είναι μεταπτυχιακό είτε είναι σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή. Η μακροχρόνια αναπηρία ενός ατόμου είναι μη αναστρέψιμη και ΔΕΝ υφίσταται να μετρηθεί σε μονάδες. Η αναπηρία είναι μια αυτόνομη και μόνιμη βλάβη που δεν αλλάζει και πρέπει να μεταχειριστεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο: ένας άνθρωπος ΑμεΑ καταβάλλει περισσότερες και συνεχείς προσπάθειες για τα αυτονόητα στη ζωή όπως είναι η μόρφωση, η εκπαίδευση, η εργασία, οι κοινωνικές συναναστροφές. Για αυτό η μόνη λογική και σωστή καταμέτρηση των μορίων είναι η διατήρηση του πίνακα Α που ξεχωρίζει τους εκπαιδευτικούς ΑμεΑ από τους εκπαιδευτικούς του πίνακα Β που διαθέτουν τα τυπικά προσόντα πρόσληψης στην ΕΑΕ.
- Πολλοί εκπαιδευτικοί ΑμεΑ χάνοντας την προτεραιότητα θα βρεθούν σε χαμηλή θέση στον ενιαίο πίνακα και θα αντιμετωπίσουν την μακροχρόνια ανεργία μιας και δεν διαθέτουν πολλά χρόνια προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
- Πολλοί εκπαιδευτικοί ΑμεΑ με κινητικά προβλήματα, αν καταφέρουν να προσληφθούν και χάνοντας την προτεραιότητα της πρώτης επιλογής της περιοχής της προτίμησης τους, θα αναγκαστούν να μην δεχτούν την πρόσληψη τους λόγω της δυσκολίας μετακίνησης από τον ένα τόπο στον άλλον, με συνέπεια να μείνουν άνεργοι.
- Εκπαιδευτικοί ΑμεΑ ακόμα και αν δεχτούν την πρόσληψη τους σε περιοχή μακριά από το μόνιμο τόπο της διαμονής τους, θα αντιμετωπίσουν επιπλέον προβλήματα στη διαβίωση τους καθώς ο μισθός δεν επαρκεί για να ζουν με αξιοπρέπεια.
Το νέο σχέδιο νόμου της ΕΑΕ έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ) και με το άρθρο 21 παρ. 6 του αναθεωρημένου Συντάγματος της Ελλάδας όπου αναφέρεται ρητά ότι "Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας".
Η εφαρμογή του νέου νόμου ΕΑΕ αδικεί κατάφωρα και περιθωριοποιεί τους εκπαιδευτικούς ΑμεΑ και αυτό γιατί: - Η αναπηρία ενός εκπαιδευτικού εντάσσεται στα κοινωνικά κριτήρια και προσμετρείται με τρεις (3) μονάδες, ίδιο μόριο με ένα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ειδική Αγωγή. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ η αναπηρία να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης με κάποιο ακαδημαϊκό προσόν είτε αυτό είναι διδακτορικό, είτε είναι μεταπτυχιακό είτε είναι σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή. Η μακροχρόνια αναπηρία ενός ατόμου είναι μη αναστρέψιμη και ΔΕΝ υφίσταται να μετρηθεί σε μονάδες. Η αναπηρία είναι μια αυτόνομη και μόνιμη βλάβη που δεν αλλάζει και πρέπει να μεταχειριστεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο: ένας άνθρωπος ΑμεΑ καταβάλλει περισσότερες και συνεχείς προσπάθειες για τα αυτονόητα στη ζωή όπως είναι η μόρφωση, η εκπαίδευση, η εργασία, οι κοινωνικές συναναστροφές. Για αυτό η μόνη λογική και σωστή καταμέτρηση των μορίων είναι η διατήρηση του πίνακα Α που ξεχωρίζει τους εκπαιδευτικούς ΑμεΑ από τους εκπαιδευτικούς του πίνακα Β που διαθέτουν τα τυπικά προσόντα πρόσληψης στην ΕΑΕ. - Πολλοί εκπαιδευτικοί ΑμεΑ χάνοντας την προτεραιότητα θα βρεθούν σε χαμηλή θέση στον ενιαίο πίνακα και θα αντιμετωπίσουν την μακροχρόνια ανεργία μιας και δεν διαθέτουν πολλά χρόνια προϋπηρεσία στην ΕΑΕ. - Πολλοί εκπαιδευτικοί ΑμεΑ με κινητικά προβλήματα, αν καταφέρουν να προσληφθούν και χάνοντας την προτεραιότητα της πρώτης επιλογής της περιοχής της προτίμησης τους, θα αναγκαστούν να μην δεχτούν την πρόσληψη τους λόγω της δυσκολίας μετακίνησης από τον ένα τόπο στον άλλον, με συνέπεια να μείνουν άνεργοι. - Εκπαιδευτικοί ΑμεΑ ακόμα και αν δεχτούν την πρόσληψη τους σε περιοχή μακριά από το μόνιμο τόπο της διαμονής τους, θα αντιμετωπίσουν επιπλέον προβλήματα στη διαβίωση τους καθώς ο μισθός δεν επαρκεί για να ζουν με αξιοπρέπεια. Το νέο σχέδιο νόμου της ΕΑΕ έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ) και με το άρθρο 21 παρ. 6 του αναθεωρημένου Συντάγματος της Ελλάδας όπου αναφέρεται ρητά ότι "Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας".