• Σχόλιο του χρήστη 'Στούρης Σπύρος, Μαθηματικός' | 29 Νοεμβρίου 2009, 14:07

    Αναζητούμε τη λύση με τις ιδέες που δημιούργησαν την κρίση.Τα συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτήρια που φαντάζουν αποτελεσματικά και δίκαια μαζί με την έλλειψη αξιολόγησης και τη γελοιότητα της κομματοκρατιας είναι αυτά που μας έφεραν σ"αυτό το χάλι. Που είναι η λύση.Στα μαθηματικά λέμε ότι η λύση στα μεγάλα προβλήματα είναι συνήθως απλή άλλα δύσκολο να την δούμε. Η απλή λύση που κατά τη γνώμη μου,υπάρχει στο πρόβλημά της παιδείας(μιλάω για τη μέση εκπαίδευσή) είναι να ανοίξει το σχολείο στη κοινωνία.Κάθε τοπική κοινωνία είναι ικανή και δίκαιη να αξιολογήσει τα σχολεία της.Κανένας γονιός δεν βάζει το κομματικό συμφέρον η τις προσωπικές του σχέσεις η τα οικονομικά του μικροσυμφέροντα πάνω από τη μόρφωση των παιδιών του. Για να μην κουράζω καταθέτω κάποιες ιδέες: .Οι μαθητές να μπορούν να επιλεγούν οποίο σχολείο θέλουν και όχι της περιοχής τους υποχρεωτικά(αξιολόγηση διευθυντών) .οι διευθυντές να επιλέγουν τους καθηγητές, η μέρος τους,να εχουν την ευθυνη της επιλογής,να παύονται όταν το σχολείο συρρικνώνεται,και να αμείβονται όταν ευημερεί .οι μαθητές να επιλέγουν τους καθηγητές τους .να συνδεθεί η αμοιβή του εκπαιδευτικού με την ποιότητα της δουλειάς του και την απήχηση της στην κοινωνία .να λειτουργήσουν σχολειά άλλου τύπου για παιδιά που προσλαμβάνουν τη γνώση με άλλους τρόπους(υποτίθεται μαθησιακά προβλήματα)και να τερματισθεί αυτή ντροπή για την εκπαίδευση που λέγεται ΕΠΑΛ (όπου και υπηρετώ) θα μπορούσα να παραθέσω και άλλες προτάσεις άλλα νομίζω ότι ο πυρήνας της σκέψης μου για ένα δυναμικό σχολείο απαλλαγμένο από τεμπέληδες βολεμένους και ανάξιους έχει "αποκαλυφθεί" Κλείνοντας θα ήθελα να πω τούτο:έχουμε ένα σχολείο όπου είναι υποχρεωτική η παρακολούθηση και προαιρετική η γνώση. Μήπως θα έπρεπε να αντιστρέψουμε τα πράγματα?