Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Κοντουδάκη' | 29 Νοεμβρίου 2009, 14:19

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ: Το ζητούμενο παραμένει πάντα μια ποιοτική, υψηλών προδιαγραφών εκπαίδευση που παρέχει ουσιαστική παιδεία στα παιδιά και τους νέους αυτής της χώρας.Αυτό όμως χρειάζεται χρόνο για να φανεί. Κατά συνέπεια, ο νόμος που θα θεσπιστεί και θα αφορά στο διορισμό των εκπαιδευτικών θα πρέπει να "βλέπει" σε βάθος χρόνου, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος θα αξιολογηθεί σε βάθος χρόνου. ΕΡΩΤΗΜΑ: Το ισχύον σύστημα διορισμών (με όλα τα παράθυρα και τις υποκατηγορίες, τροποποιήσεις, κτλ) οδηγεί στο καθολικά ζητούμενο της ουσιαστικής παιδείας; Αν ναι, τότε δεν έχει λόγο να αλλάξει. Αν όχι, χρειάζεται σοβαρή αναθεώρηση. Το μεταβατικό στάδιο εφαρμογής του νέου νόμου θα το αποφασίσει η κυβέρνηση αξιολογώντας το πολιτικό κόστος της όποιας επιλογής, αλλά και δείχνοντας το μέγεθος των τομών, αλλαγών και συγκρούσεων που είναι διατεθειμένη να κάνει. (Αν κάτι προσφέρει αυτή η δημόσια διαβούλευση είναι, μεταξύ άλλων, και η αξιολόγηση των αντιδράσεων ενός μέρους της κοινής γνώμης). ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: 1. Ενιαίο σύστημα διορισμών (πέραν της μεταβατικής φάσης). Διασφαλίζει ισοτιμία. 2. Αναθεώρηση ή τροποποίηση του ισχύοντος τρόπου εξετάσεων μέσω ΑΣΕΠ. Γιατί η μέχρι τώρα λειτουργία του ΑΣΕΠ: α) απαξιώνει τα Πανεπιστήμια, αμφισβητώντας στην ουσία τη γνωστική επάρκεια που αυτά παρέχουν στους φοιτητές τους β) κατά κύριο λόγο όμως, δεν εξασφαλίζει στη δημόσια εκπαίδευση τους πιο κατάλληλους να υπηρετήσουν τη βασική αρχή της ουσιαστικής παιδείας και να οδηγήσουν τα παιδιά και τους νέους αυτού του τόπου σε ουσιαστικές γνώσεις και δεξιότητες. - Κατά πόσο το τεστ δεξιοτήτων εξασφαλίζει ικανότητες διαχείρησης τάξης, οργάνωσης και προγραμματισμού δράσεων πέραν των αποκλειστικά διδακτικών, συνεργασίας, ενδιαφέροντος για τα κοινά, τη γνώση, για τους ίδιους τους μαθητές σε τελική ανάλυση; - Πώς αξιολογείται η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού και ο τρόπος που έχει -μέσα από προσωπικές επιλογές και ικανότητες- πορευτεί στο κόσμο της γνώσης; 3. Αναβάθμιση του ρόλου των Πανεπιστημίων Δημιουργία ετήσιων εκπαιδευτικών κύκλων από τα ίδια τα Πανεπιστήμια, τους οποίους θα παρακολουθούν όσοι ενδιαφέρονται να ασκήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση μετά την απόκτηση του πτυχίου τους. Αυτό θα παρέχει "εκπαιδευτική επάρκεια" τουλάχιστον σε θέματα διδακτικής του γνωστικού αντικειμένου και λοιπών γνώσεων που απαιτούνται για να διδάξει κάποιος σε μια τάξη. (Τα παιδαγωγικά τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης και Προσχολικής Αγωγής είναι ήδη προσανατολισμένα στην εφαρμογή της εκπαίδευσης στη συγκεκριμένη βαθμίδα, κάτι που δε συμβαίνει με τους πτυχιούχους που θα εργασθούν στη Δ/θμια Εκπ/ση και ειδικά όσους προέρχονται από τις λεγόμενες καθηγητικές σχολές, όπου η ΑΣΠΑΙΤΕ ή άλλες διδακτικές εξειδικεύσεις δεν κρίνονται απαραίτητες). Η Παιδεία για να αποδώσει καρπούς χρειάζεται σοβαρότητα και σταθερότητα. Έχει επίσης ανάγκη να κοιτάμε πάντα μπροστά και πάντα ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ. Έχουμε σταματήσει πια να κοιτάμε την ουσία, το κυριότερο και το σημαντικότερο στην εκπαίδευση. Βολευόμαστε, αδιαφορούμε, συνηθίζουμε, αφηνόμαστε σε άλλους να κάνουν τη δουλειά για μας, παρασυρόμαστε από το περιτύλιγμα, από την κοντόφθαλμη σκοπιμότητα. Η παιδεία θέλει ΟΡΑΜΑ. Όποιος δεν το έχει, μπορεί απλά να κάνει μια άλλη δουλειά!