Αγαπητή Φύλλια,
είναι εύλογο να έχεις απορίες όπως έχουμε όλοι μας αλλά εδώ πρόκειται για διαβούλευση και όχι για forum που θέτουμε ερωτήματα κ.λ.π.
Αν αρχίσουμε να υπολογίζουμε τα μόριά μας και να ρωτάμε πόσο από δω και πόσο από εκεί και πάψουμε να έχουμε άποψη επί του νομοσχεδίου, απλά εμείς θα χάσουμε......
Αγαπητή Χρύσα,
ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι εύκολο πεδίο και ένας κύριος λόγος είναι το γεγονός ότι ο φόβος της απόλυσης είναι πιο έντονος εκεί σε σχέση με το δημόσιο, όχι αποκλειστικά όμως επειδή κάποιος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του αλλά επειδή ζούμε σε μια εποχή που επιχειρήσεις - εταιρείες κλείνουν σε μια νύχτα. Αυτό και μόνο τον κάνει δύσκολο πεδίο.
Για την προϋπηρεσία από τον ιδιωτικό τομέα θα διαφωνήσω (αν και δεν με συμφέρει αλλά είπαμε ότι εδώ δε βάζουμε μπροστά τα συμφέροντά μας).
Υιοθετώντας την άποψη αυτή (της μοριοδότησης της προϋπηρεσίας του ιδιωτικού τομέα), θα έπρεπε να προσμετράται και η προϋπηρεσία των λοιπών εκπαιδευτικών, δηλ. του μαθηματικού, του φιλόλογου κ.λ.π. που δουλεύουν σε φροντιστήριο κι έχουν στις τάξεις τους παιδιά με δυσλεξία ή δυσορθογραφία (π.χ.), οι οποίες, κατά το άρθρο 3 του παρόντος, εντάσσονται στην ΕΑΕ. Αυτό όπως ξέρετε δε γίνεται, επομένως θεωρώ δίκαιο το να μην αναγνωρίζεται-μοριοδοτείται η προϋπηρεσία αυτή.
Άλλωστε, αν ο νομοθέτης ή "το κράτος" (γενικότερα) είχε "εμπιστοσύνη" στη βεβαίωση που εκδίδει ο κάθε ιδιωτικός φορέας για το αντικείμενο απασχόλησης του υπαλλήλου, θα αναγνώριζε την προϋπηρεσία αυτή και για μισθολογική - βαθμολογική εξέλιξη αναπληρωτών και μονίμων. Βλέπουμε ότι προϋπηρεσία ακόμη και από ερευνητικά προγράμματα Πανεπιστημίων, τα οποία έχουν σχέση με την ΕΑΕ, δύσκολα αναγνωρίζονται για μισθολογική - βαθμολογική εξέλιξη επειδή θα πρέπει σωρευτικά να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις, μολονότι, με την ευρύτερη έννοια, είναι κι αυτά "Δημόσιο".
[Όλοι μας θα έχουμε ακούσει κάποια στιγμή για περιπτώσεις που ο εργαζόμενος αλλιώς ήταν δηλωμένος στο ΙΚΑ (σε άλλο κωδικό) ενώ στην πραγματικότητα άλλη δουλειά έκανε στην επιχείρηση επειδή στην πορεία άλλαξαν ή προέκυψαν νέες ανάγκες.]
Αγαπητή Φύλλια, είναι εύλογο να έχεις απορίες όπως έχουμε όλοι μας αλλά εδώ πρόκειται για διαβούλευση και όχι για forum που θέτουμε ερωτήματα κ.λ.π. Αν αρχίσουμε να υπολογίζουμε τα μόριά μας και να ρωτάμε πόσο από δω και πόσο από εκεί και πάψουμε να έχουμε άποψη επί του νομοσχεδίου, απλά εμείς θα χάσουμε...... Αγαπητή Χρύσα, ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι εύκολο πεδίο και ένας κύριος λόγος είναι το γεγονός ότι ο φόβος της απόλυσης είναι πιο έντονος εκεί σε σχέση με το δημόσιο, όχι αποκλειστικά όμως επειδή κάποιος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του αλλά επειδή ζούμε σε μια εποχή που επιχειρήσεις - εταιρείες κλείνουν σε μια νύχτα. Αυτό και μόνο τον κάνει δύσκολο πεδίο. Για την προϋπηρεσία από τον ιδιωτικό τομέα θα διαφωνήσω (αν και δεν με συμφέρει αλλά είπαμε ότι εδώ δε βάζουμε μπροστά τα συμφέροντά μας). Υιοθετώντας την άποψη αυτή (της μοριοδότησης της προϋπηρεσίας του ιδιωτικού τομέα), θα έπρεπε να προσμετράται και η προϋπηρεσία των λοιπών εκπαιδευτικών, δηλ. του μαθηματικού, του φιλόλογου κ.λ.π. που δουλεύουν σε φροντιστήριο κι έχουν στις τάξεις τους παιδιά με δυσλεξία ή δυσορθογραφία (π.χ.), οι οποίες, κατά το άρθρο 3 του παρόντος, εντάσσονται στην ΕΑΕ. Αυτό όπως ξέρετε δε γίνεται, επομένως θεωρώ δίκαιο το να μην αναγνωρίζεται-μοριοδοτείται η προϋπηρεσία αυτή. Άλλωστε, αν ο νομοθέτης ή "το κράτος" (γενικότερα) είχε "εμπιστοσύνη" στη βεβαίωση που εκδίδει ο κάθε ιδιωτικός φορέας για το αντικείμενο απασχόλησης του υπαλλήλου, θα αναγνώριζε την προϋπηρεσία αυτή και για μισθολογική - βαθμολογική εξέλιξη αναπληρωτών και μονίμων. Βλέπουμε ότι προϋπηρεσία ακόμη και από ερευνητικά προγράμματα Πανεπιστημίων, τα οποία έχουν σχέση με την ΕΑΕ, δύσκολα αναγνωρίζονται για μισθολογική - βαθμολογική εξέλιξη επειδή θα πρέπει σωρευτικά να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις, μολονότι, με την ευρύτερη έννοια, είναι κι αυτά "Δημόσιο". [Όλοι μας θα έχουμε ακούσει κάποια στιγμή για περιπτώσεις που ο εργαζόμενος αλλιώς ήταν δηλωμένος στο ΙΚΑ (σε άλλο κωδικό) ενώ στην πραγματικότητα άλλη δουλειά έκανε στην επιχείρηση επειδή στην πορεία άλλαξαν ή προέκυψαν νέες ανάγκες.]