• Σχόλιο του χρήστη 'Τ. Σ.' | 27 Απριλίου 2014, 11:51

    Η ελληνική πολιτεία αποφάσισε λανθασμένα κάποια στιγμή να δημιουργήσει ειδικό τμήμα ειδικής αγωγής, όπου η κίνηση αυτή δεν αποτελεί διεθνής κανόνας. Αντίστοιχα, για σχολεία ΖΕΠ και ενισχυτικής διδασκαλίας θα δημιουργούσε Διαπολιτισμικούς εκπαιδευτικούς. Προφανώς το σχήμα λειτουργεί στη βάση των παιδαγωγικών σπουδών και στη συνέχεια στην (μεταπτυχιακή) εξειδίκευση. ( επισήμανση η σύγκριση με το διεθνές πρότυπο είναι τυπική είναι όμως απαραίτητη γιατί πάντα δείχνει τις αντιφάσεις των ελληνικών αποφάσεων και τις ενδεχόμενες σκοπιμότητες). Ωστόσο, αφού η ελληνική κοινωνία έπραξε είναι απαραίτητο, όχι δίκαιο, να εξασφαλίζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών ΠΕ71/61. Άδικο να μην αναγνωρίζονται οι επιπλέον σπουδές τους. Όμως οφείλουν οι συνάδελφοι ΠΕ71/61 να μας πουν πώς κρίνουν μια μοριοδότηση 0,2 ενός εκπαιδευτικού, χωρίς επιπλέον εξειδίκευση. Είναι υπερβολική και εξισωτική με εκπαιδευτικούς με μεταπτυχιακές σπουδές; Μήπως η αποκατάσταση της δικαιοσύνης είναι επιλεκτική και εάν λάβουμε υπόψη και την ΞΑΦΝΙΚΗ μοριοδότηση της επιμόρφωσης των 300 ωρών είναι εκ του πονηρού; Πρέπει ο νόμος να μην είναι μόνο η κειμενική διατύπωση μιας απόφασης και να μας εξηγήσουν γιατί η τόσο υψηλή μοριοδότηση του 0,2 αλλιώς φαίνεται να είναι κάπως τεχνοκρατική και όχι ευεξήγητη. Σχετικά με το διδακτορικό γιατί όχι πρόταξη στους πίνακες; Εκείνος που αφιέρωσε το χρόνο του στην έρευνα της ειδικής αγωγής είναι ύπο- από έναν με πτυχίο; Τι αντίφαση, επίσης, να είσαι δικακτορικός και να παίρνεις μόρια εάν έχει επιμόρφωση 300 ωρών και όχι από το μεταπτυχιακό. Η αναπηρία συγκρινόμενη με ακαδημαϊκά κριτήρια είναι ο πιο αυστηρός τρόπος να υποδείξετε ότι είμαστε όλοι ίσοι αντί να εξασφαλίζετε συνεχώς εναλλακτικά πλαίσια για να υπάρχει ισότητα. Η εξισωτική μοριοδότηση δεν προσφέρει ευκαιρίες ισότητας. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε πτυχιούχοι ή μη της ειδικής αγωγής, μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί. Έχοντας πτυχίο 9+, άλλωστε η διασταύρωση από το mail αποτελεί εγγύηση των λόγων μου, παρατηρώ ότι έχω «προίκα» και για την ειδική αγωγή. Προφανώς με ευνοεί αλλά δεν το προτιμώ αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα όταν ο νόμος έχει τόσες αντιφάσεις, συντάχθηκε χωρίς τη συμμετοχή φορέων και εργαζομένων και δίνει, πιθανόν, αρκετά παιδαγωγικά, νομικά και πολιτικά επιχειρήματα για την αμεσότερη, σε πραγματικές συνθήκες, διαβούλευση του. Ο προηγούμενος νόμος, ο οποίος δεν έφερε μεταρρυθμιστικές αλλαγές παρά μόνο βελτιώσεις άφησε κενά όπως επί παραδείγματι το επαγγελματικό δικαίωμα των ΠΕ71/ΠΕ61…ο καινούριος νόμος, οποίος εάν δε λάβει υπόψη τη διαβούλευση έχει καταφανώς προσχηματικές προθέσεις, θα αφήσει νέα κενά όπως το επαγγελματικό δικαίωμα των μεταπτυχιακών ΠΕ70/60, τα άτομα με αναπηρία, η σχετική μοριοδότηση του διδακτορικού…δηλαδή δεν θα υπάρξει ομαλοποίηση και ο νόμος θα έχει σταθερά στο χρόνο ομάδες διαμαρτυρίας που θα απαιτούν την απόσυρσή του οι δομικές τροποποιήσεις. Με πραγματικό σεβασμό, ο νόμος αυτός έχει θνησιμότητα όχι με την έννοια της επόμενης δημιουργικής ανανέωσης αλλά με την έννοια της καταδίκης