• Σχόλιο του χρήστη 'Μ. Γεωργίου' | 29 Νοεμβρίου 2009, 16:00

    Παρόλο που δεν υποστηρίζω πως οι εξετάσεις αναδεικνύουν απαραίτητα τους καλύτερους, το σύστημα προσλήψεων με κριτήριο την προϋπηρεσία πάλι δεν αναδεικνύει τους αξιολογότερους και περισσότερο υποβάλλει τους υποψηφίους σε μία ταλαιπωρία επί σειρά ετών, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι. Η πραγματική αξία του εκπαιδευτικού φαίνεται μόνο κατά την άσκηση του έργου του. Γι'αυτό προτείνω την επαναφορά της επετηρίδας αλλά έπειτα να δίνεται έμφαση στην επιμόρφωση κι αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, όχι μόνο κατά τη δοκιμαστική περίοδο, αλλά καθ'όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του. Το θέμα που τίθεται είναι: αξιολόγηση από ποιον; Ο διδάσκων δεν οφείλει να λογοδοτήσει ούτε στο Υπουργείο Παιδείας ούτε σε οποιαδήποτε επιτροπή. Σχολεία και εκπαιδευτικοί υπάρχουν για τους μαθητές, οι οποίοι πρέπει και θέλουν να έχουν ενεργητική συμμετοχή στα θέματα της σχολικής κοινότητας. Προτείνω, λοιπόν, κατά την αξιολόγηση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση να προσμετράται κυρίως η γνώμη των γονέων και κατά δεύτερον η γνώμη του συλλόγου διδασκόντων του σχολείου, ενώ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να υπολογίζεται κυρίως η γνώμη των μαθητών και έπειτα του συλλόγου διδασκόντων. Τα κριτήρια να είναι η συμπεριφορά, η συνέπεια στις υποχρεώσεις, το ενδιαφέρον του καθηγητή για διοργάνωση ή συμμετοχή σε διάφορες δραστηριότητες πέραν του μαθήματος και ο βαθμός που εκείνος έχει πετύχει τη μάθηση του γνωστικού του αντικειμένου από τους μαθητές.Θα μπορούσε να δοθεί συγκεκριμένη βαθμολογική κλίμακα (πχ από το 1 ως το 5)με δυνατότητα σχολιασμού από τους αξιολογητές. Η εκπαίδευση δεν πάσχει από έλλειψη ικανού διδακτικού προσωπικού αλλά από έλλειψη αξιολόγησης και ανάπτυξής του.