Πρόσφατα, εισήχθη σε δηµόσια διαβούλευση νέο Νοµοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή. Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας η ισχύουσα νομοθεσία έπρεπε να τροποποιηθεί ώστε να διορθωθεί η αδικία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και οι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην Ειδική Αγωγή να προτάσσονται έναντι των υπολοίπων αναγνωρίζοντας ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα πρέπει να κατοχυρώνονται στο βασικό πτυχίο. Όμως το συγκεκριμένο πρόβλημα θα έπρεπε να επιλυθεί και όχι να μετακυλιθεί σε άλλη ομάδα εκπαιδευτικών.
Με την ίδια λογική με την οποία θα προτάσσεται το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή (Πρωτοβάθμια), θα έπρεπε εν απουσία του (Δευτεροβάθμια) να προτάσσονται οι Μεταπτυχιακοί και Διδακτορικοί Τίτλοι όπως προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος σύμφωνα με το Εθνικό και Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. Απρίλιος 2014) και την παγκόσμια αποδεκτή ιεράρχηση των ακαδημαϊκών τίτλων, η οποία ισχύει από τον 12ο αιώνα.
Αντ'αυτού, ο νομοθέτης προβαίνει σε μια ελληνική εφεύρεση συμψηφίζοντας ανόμοια στοιχεία (Τίτλοι Σπουδών-Σεμινάρια-Προϋπηρεσία) ανάγοντας τα σε μια κοινή μοριοδότηση που είναι εξαρχής αδόκιμη. Διαβάζοντας το άρθρο 22 του νέου Νομοσχεδίου διαπιστώνει κανείς ότι ο Νομοθέτης αξιολογεί τα 3 έτη προϋπηρεσίας (30μήνες*0,2 = 6 μόρια) ισάξια με την κατοχή ενός Μεταπτυχιακού Τίτλου και ενός Διδακτορικού Διπλώματος (συνολικά 5 χρόνια σπουδών = 6 μόρια). Σε ποιά άλλη χώρα το ανώτατο ακαδημαϊκό πτυχίο που μπορεί να αποκτήσει κανείς (Διδακτορικό Δίπλωμα) ισοδυναμεί με 30 μήνες προϋπηρεσίας και το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα με 15 μήνες προϋπηρεσίας ή δύο σεμινάρια;
Δηλαδή ο κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος στην Ειδική Αγωγή ο οποίος είναι άξιος να διδάξει σε ένα Πανεπιστήμιο και σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο κρίνεται ως ο μόνος ειδικός να διδάξει στα σεμινάρια πιστοποιημένης ετήσιας επιμόρφωσης στην ΕΑΕ [απαραίτητο κριτήριο για να αναγνωριστούν τα σεμινάρια πιστοποιημένης επιμόρφωσης στην ΕΑΕ: τουλάχιστον το 70% των μαθημάτων του προγράμματος να διδάσκονται από μέλη ΔΕΠ ή διδάκτορες που το γνωστικό αντικείμενό τους ή το διδακτορικό τους (στην περίπτωση των διδακτόρων) είναι απόλυτα σχετικό με την ΕΑΕ], στους επόμενους Πίνακες Κατάταξης αναπληρωτών Ειδικής Αγωγής θα υπολείπεται από όσους φοιτητές του έχουν 30 μήνες προϋπηρεσίας την οποία απέκτησαν χάρις σε ένα απλό σεμινάριο που έστειλε πολλούς "ειδικούς" στα σχολεία προικίζοντάς τους με διδακτική εμπειρία και εξακολουθεί να προμοτάρεται με το νέο νομοσχέδιο.
Επιπλέον στο νέο Νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία αναφορά στην Πιστοποιημένη Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια η οποία σύμφωνα με το ν. 38/48/2010 αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση διορισμού στη δημόσια Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Σε μια εποχή που η πολιτική ηγεσία του Υ.Π.Θ. προωθεί δομές εκπαιδευτικής αξιολόγησης στο όνομα της ποιοτικής αναβάθμισης του διδακτικού έργου, η προτεινόμενη αλλαγή του νέου Νομοσχεδίου καταργεί την αξιοκρατία, υποβαθμίζει τη σημασία της επιμόρφωσης του εκπαιδευτικού και ακυρώνει τις όποιες προσπάθειες για την αναβάθμιση των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων του διδακτικού προσωπικού της Ειδικής Αγωγής.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας θα επικυρώσει αυτήν την ελληνική εφεύρεση;
Πρόσφατα, εισήχθη σε δηµόσια διαβούλευση νέο Νοµοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή. Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας η ισχύουσα νομοθεσία έπρεπε να τροποποιηθεί ώστε να διορθωθεί η αδικία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και οι κάτοχοι βασικού πτυχίου στην Ειδική Αγωγή να προτάσσονται έναντι των υπολοίπων αναγνωρίζοντας ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα πρέπει να κατοχυρώνονται στο βασικό πτυχίο. Όμως το συγκεκριμένο πρόβλημα θα έπρεπε να επιλυθεί και όχι να μετακυλιθεί σε άλλη ομάδα εκπαιδευτικών. Με την ίδια λογική με την οποία θα προτάσσεται το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή (Πρωτοβάθμια), θα έπρεπε εν απουσία του (Δευτεροβάθμια) να προτάσσονται οι Μεταπτυχιακοί και Διδακτορικοί Τίτλοι όπως προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος σύμφωνα με το Εθνικό και Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. Απρίλιος 2014) και την παγκόσμια αποδεκτή ιεράρχηση των ακαδημαϊκών τίτλων, η οποία ισχύει από τον 12ο αιώνα. Αντ'αυτού, ο νομοθέτης προβαίνει σε μια ελληνική εφεύρεση συμψηφίζοντας ανόμοια στοιχεία (Τίτλοι Σπουδών-Σεμινάρια-Προϋπηρεσία) ανάγοντας τα σε μια κοινή μοριοδότηση που είναι εξαρχής αδόκιμη. Διαβάζοντας το άρθρο 22 του νέου Νομοσχεδίου διαπιστώνει κανείς ότι ο Νομοθέτης αξιολογεί τα 3 έτη προϋπηρεσίας (30μήνες*0,2 = 6 μόρια) ισάξια με την κατοχή ενός Μεταπτυχιακού Τίτλου και ενός Διδακτορικού Διπλώματος (συνολικά 5 χρόνια σπουδών = 6 μόρια). Σε ποιά άλλη χώρα το ανώτατο ακαδημαϊκό πτυχίο που μπορεί να αποκτήσει κανείς (Διδακτορικό Δίπλωμα) ισοδυναμεί με 30 μήνες προϋπηρεσίας και το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα με 15 μήνες προϋπηρεσίας ή δύο σεμινάρια; Δηλαδή ο κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος στην Ειδική Αγωγή ο οποίος είναι άξιος να διδάξει σε ένα Πανεπιστήμιο και σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο κρίνεται ως ο μόνος ειδικός να διδάξει στα σεμινάρια πιστοποιημένης ετήσιας επιμόρφωσης στην ΕΑΕ [απαραίτητο κριτήριο για να αναγνωριστούν τα σεμινάρια πιστοποιημένης επιμόρφωσης στην ΕΑΕ: τουλάχιστον το 70% των μαθημάτων του προγράμματος να διδάσκονται από μέλη ΔΕΠ ή διδάκτορες που το γνωστικό αντικείμενό τους ή το διδακτορικό τους (στην περίπτωση των διδακτόρων) είναι απόλυτα σχετικό με την ΕΑΕ], στους επόμενους Πίνακες Κατάταξης αναπληρωτών Ειδικής Αγωγής θα υπολείπεται από όσους φοιτητές του έχουν 30 μήνες προϋπηρεσίας την οποία απέκτησαν χάρις σε ένα απλό σεμινάριο που έστειλε πολλούς "ειδικούς" στα σχολεία προικίζοντάς τους με διδακτική εμπειρία και εξακολουθεί να προμοτάρεται με το νέο νομοσχέδιο. Επιπλέον στο νέο Νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία αναφορά στην Πιστοποιημένη Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια η οποία σύμφωνα με το ν. 38/48/2010 αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση διορισμού στη δημόσια Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Σε μια εποχή που η πολιτική ηγεσία του Υ.Π.Θ. προωθεί δομές εκπαιδευτικής αξιολόγησης στο όνομα της ποιοτικής αναβάθμισης του διδακτικού έργου, η προτεινόμενη αλλαγή του νέου Νομοσχεδίου καταργεί την αξιοκρατία, υποβαθμίζει τη σημασία της επιμόρφωσης του εκπαιδευτικού και ακυρώνει τις όποιες προσπάθειες για την αναβάθμιση των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων του διδακτικού προσωπικού της Ειδικής Αγωγής. Το Συμβούλιο της Επικρατείας θα επικυρώσει αυτήν την ελληνική εφεύρεση;