Παρατηρώντας με αρκετή προσοχή την επιχειρηματολογία των υποστηρικτών ΠΕ 71, 61 παρατηρεί κανείς ότι στην κυριολεξία δεν έχουν να παρουσιάσουν σχεδόν κανένα επιχείρημα βασισμένο στη λογική, ούτε τεκμήριο για τις θέσεις τους ως προς την πρόταξη του ενός πτυχίου έναντι των περισσοτέρων. Το μόνο που αναφέρθηκε είναι ότι κάπου, κάπως, κάποια λίγα προπτυχιακά σαν και το δικό τους υπάρχουν και έξω. Εξαιρέσεις βέβαια που απλά επιβεβαιώνουν ότι τέτοιες σχολές δεν αποτελούν τον κανόνα της εκπαίδευσης των Ειδικών Παιδαγωγών. Αντίθετα, επειδή δεν μπορούν να αντικρούσουν το αυτονόητο, αποκλειστικά και μόνο βασιζόμενοι στο συναίσθημα κομπορρημονούν, ηθικολογούν, λαϊκίζουν, συκοφαντούν, ελεεινολογούν, κόπτονται και ζητούν ή επικαλούνται πιστοποιητικά φιλοαναπηρικών φρονημάτων τα οποία οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν σε αντίθεση με τους υπόλοιπους. Όταν επίσης έρχεται η συζήτηση στο δια ταύτα των προσόντων περιπτωσιολογούν με επίκληση στην αυθεντία της μαμάς του Κωστάκη, που είχε δασκάλα ΠΕ71 και την αγαπούσε πολύ. Μια ανάγνωση ακριβώς στις ίδιες τους τις δηλώσεις πείθει και τον πλέον συμπαθούντα. Στο κατεξοχήν ερώτημα όμως αν θα ισχύσει στην Ελλάδα ό, τι ισχύει διεθνώς, να προτάσσονται οι αντικειμενικά καλύτεροι, οι περισσότερο προσοντούχοι και οι ακαδημαϊκά ανώτεροι τα μέλη της επιτροπής του υπουργείου φαίνεται να δημιουργούν νέφη, αντί να προωθούν την αρχή της αριστείας. Πάνω στην αρχή της παλαιότητας και της «ευγενικής καταγωγής» του ενός πτυχίου τους, που θυμίζει στρατόπεδο και παλάτι: «εγώ είμαι ο παλιός, από το Βόλο», καταργούν την πρόταξη των αρίστων διά της επιβολής της γνώμης του όχλου. Ζητούν στην πράξη μια επετηρίδα μόνο για αυτούς. Κυριαρχεί στην Παιδεία η ηθική της ουράς «εγώ ήρθα πρώτος» και όχι της απόκτησης επιπλέον εφοδίων. Σαν οι μαθητές του 15, επειδή μαζεύτηκαν πολλοί να καθαιρούν τον απουσιολόγο με την αμφισβήτηση του βαθμού του, ή ακόμη και τον ίδιο τον καθηγητή επειδή νιώθουν αδικημένοι.
Ό, τι δε χάος έχει δημιουργηθεί στον εμφύλιο της πρωτοβάθμιας το υπουργείο το περνάει και στη δευτεροβάθμια πηγαίνοντας στο άλλο άκρο του παραλογισμού με κατάργηση της πρόταξης και με μοριοδότηση- αλχημειοδότηση. Πριμοδοτώντας και οτιδήποτε άλλο μπορεί να διανοηθεί κανείς εκτός από τα στοιχειώδη που είναι τα πτυχία στην αυστηρή ιεραρχία πτυχίο- μεταπτυχιακό- διδακτορικό (με το υπο- κριτήριο της προϋπηρεσίας, που την υποβιβάζει στην ουσία και αυτή) , στα οποία δίνει ψίχουλα, δημιουργούν εκτρώματα εκπαίδευσης και ακαδημαϊκής αξιοκρατίας όπου ο σεμιναριούχος περνάει τον μεταπτυχιακό και ο μεταπτυχιακός τον διδάκτορα, αν συνδυάσει βαθμούς, δεύτερα μεταπτυχιακά (τα οποία διεθνώς και 15 να έχεις στην ίδια κλίμακα μένεις), σεμινάρια και δεύτερα σεμινάρια, κοινωνικά κριτήρια, μπαλέτο, καράτε και ό, τι έχει ο καθένας και προτείνει για τον εαυτό του στις απανταχού διαβουλεύσεις, αφού πρώτα και επί μακρόν έχει πετάξει λάσπη σε όσους έχουν παραπάνω ακαδημαϊκά προσόντα στην ιεραρχία. Ποιος αφελής πλέον θα πάει για διδακτορικό πέντε ετών , ενώ παίρνει τα ίδια μόρια με άλλο μεταπτυχιακό και σεμινάριο σε ένα έτος. Όλοι πλέον οι καθηγητές θα κυνηγήσουν δεύτερα και τρίτα προσόντα που ήδη έχουν με άλλο όνομα, αντί να στραφούν στην έρευνα. Αφού λοιπόν γεννηθεί το έρεβος στους πίνακες μετά από κάποια χρόνια και αφού όλοι ανεξαιρέτως θα έχουν ταλαιπωρηθεί, θα έρθουμε ξανά στον ίδιο παρανομαστή εφόσον θα ξαναέχουν όλοι τα ίδια, μετά από κατασπατάληση χρόνου, κόπου και χρημάτων. Πραγματικά και όπως έχει δηλωθεί αλλού η επιτροπή του υπουργείου δεν έχει μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Δείχνει να μην έχει γνώση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το πώς λειτουργεί. Δείχνουν να μην γνωρίζουν τι θα πει διδακτορική διατριβή και εν ολίγοις φαίνεται ότι οι του ενός πτυχίου σαν να συμμάχησαν μεταξύ τους για να καταργήσουν την πρόταξη των προσόντων των άλλων ως αυτόκλητοι «άγγελοι» της δικαιοσύνης. Όπως έχει ειπωθεί άλλωστε «εγώ θα αποκαταστήσω την αδικία με τον Βόλο». Και ποια είναι η αδικία;
«Κύριοι πήρα πρώτος πτυχίο από το Βόλο και διορίστηκα κατευθείαν, αφού δεν με μονιμοποιείτε και με αδικείτε θα με παίρνετε τουλάχιστον κάθε χρόνο κοντά στο σπίτι μου γιατί είμαι έμπειρος. Να πάει ο διδάκτορας στο νησί, δεν θα μετακινηθώ επειδή τώρα αυτός πήρε διδακτορικό. Αγαπώ τα παιδιά με αναπηρία, η παλαιότητά μου το αποδεικνύει, ενώ οι αντίπαλοί μου είναι πονηροί που επιβουλεύονται αυτά τα παιδιά για δικό τους συμφέρον, για αυτό απέκτησαν προσόντα. Έχουν πάρει για παράδειγμα τα πτυχία τους από πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα, τα οποία ωχριούν μπροστά στο δικό μου, το λέει άλλωστε ο τίτλος του «τμήματος ειδικής αγωγής». Επειδή όμως αγαπώ την εκπαίδευση επιτρέπω, αφού τοποθετηθώ εγώ να μπουν και οι υπόλοιποι δίκαια και σωστά κάπου. Επειδή σέβομαι δε και τους άξιους, γιατί δεν μπορώ να τους βγάλω με λάσπη άχρηστους συλλήβδην, αφού και κάποιοι δικοί μου έχουν μάστερ πλέον, θα δώσω και μόρια στους διδάκτορες και στους μεταπτυχιακούς τα οποία βέβαια δεν θα με ξεπερνάνε. Νομίζω ότι 2-3 μόρια είναι καλά. Στο τι μπάχαλο θα γίνει εξαιτίας των αλλαγών αυτών στη δευτεροβάθμια θα βγάλω την ουρά μου από έξω, δεν με αφορά. Η ευαισθησία μου για τα παιδιά με αναπηρία είναι αποκλειστικά πρωτοβάθμιας φύσεως. Τα αγαπώ όσο είναι στο σχολείο μου. Θα βγάλουμε και από κοινού μετά με το υπουργείο και ένα σλόγκαν «μοριοδότηση για όλους» για να μην έχουμε αντιδράσεις από την κοινή γνώμη και την κοινή λογική και μας πάρουν με τις πέτρες. «Μα εμείς κάναμε το δίκαιο και δώσαμε μόρια σε όλους». Ίσως τους δώσουμε και ένα μπαλόνι δώρο στους διδάκτορες για τον κόπο τους και τις σπουδές τους
… άλλωστε κάποιοι από αυτούς, κάποτε μας δίδαξαν… ».
ΥΓ: για τους παλαιούς παροικούντες… η Σουζάνα που θα τελειώσει σε δύο μήνες θα προτάσσεται της Σουζάνας που την δίδαξε
Παρατηρώντας με αρκετή προσοχή την επιχειρηματολογία των υποστηρικτών ΠΕ 71, 61 παρατηρεί κανείς ότι στην κυριολεξία δεν έχουν να παρουσιάσουν σχεδόν κανένα επιχείρημα βασισμένο στη λογική, ούτε τεκμήριο για τις θέσεις τους ως προς την πρόταξη του ενός πτυχίου έναντι των περισσοτέρων. Το μόνο που αναφέρθηκε είναι ότι κάπου, κάπως, κάποια λίγα προπτυχιακά σαν και το δικό τους υπάρχουν και έξω. Εξαιρέσεις βέβαια που απλά επιβεβαιώνουν ότι τέτοιες σχολές δεν αποτελούν τον κανόνα της εκπαίδευσης των Ειδικών Παιδαγωγών. Αντίθετα, επειδή δεν μπορούν να αντικρούσουν το αυτονόητο, αποκλειστικά και μόνο βασιζόμενοι στο συναίσθημα κομπορρημονούν, ηθικολογούν, λαϊκίζουν, συκοφαντούν, ελεεινολογούν, κόπτονται και ζητούν ή επικαλούνται πιστοποιητικά φιλοαναπηρικών φρονημάτων τα οποία οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν σε αντίθεση με τους υπόλοιπους. Όταν επίσης έρχεται η συζήτηση στο δια ταύτα των προσόντων περιπτωσιολογούν με επίκληση στην αυθεντία της μαμάς του Κωστάκη, που είχε δασκάλα ΠΕ71 και την αγαπούσε πολύ. Μια ανάγνωση ακριβώς στις ίδιες τους τις δηλώσεις πείθει και τον πλέον συμπαθούντα. Στο κατεξοχήν ερώτημα όμως αν θα ισχύσει στην Ελλάδα ό, τι ισχύει διεθνώς, να προτάσσονται οι αντικειμενικά καλύτεροι, οι περισσότερο προσοντούχοι και οι ακαδημαϊκά ανώτεροι τα μέλη της επιτροπής του υπουργείου φαίνεται να δημιουργούν νέφη, αντί να προωθούν την αρχή της αριστείας. Πάνω στην αρχή της παλαιότητας και της «ευγενικής καταγωγής» του ενός πτυχίου τους, που θυμίζει στρατόπεδο και παλάτι: «εγώ είμαι ο παλιός, από το Βόλο», καταργούν την πρόταξη των αρίστων διά της επιβολής της γνώμης του όχλου. Ζητούν στην πράξη μια επετηρίδα μόνο για αυτούς. Κυριαρχεί στην Παιδεία η ηθική της ουράς «εγώ ήρθα πρώτος» και όχι της απόκτησης επιπλέον εφοδίων. Σαν οι μαθητές του 15, επειδή μαζεύτηκαν πολλοί να καθαιρούν τον απουσιολόγο με την αμφισβήτηση του βαθμού του, ή ακόμη και τον ίδιο τον καθηγητή επειδή νιώθουν αδικημένοι. Ό, τι δε χάος έχει δημιουργηθεί στον εμφύλιο της πρωτοβάθμιας το υπουργείο το περνάει και στη δευτεροβάθμια πηγαίνοντας στο άλλο άκρο του παραλογισμού με κατάργηση της πρόταξης και με μοριοδότηση- αλχημειοδότηση. Πριμοδοτώντας και οτιδήποτε άλλο μπορεί να διανοηθεί κανείς εκτός από τα στοιχειώδη που είναι τα πτυχία στην αυστηρή ιεραρχία πτυχίο- μεταπτυχιακό- διδακτορικό (με το υπο- κριτήριο της προϋπηρεσίας, που την υποβιβάζει στην ουσία και αυτή) , στα οποία δίνει ψίχουλα, δημιουργούν εκτρώματα εκπαίδευσης και ακαδημαϊκής αξιοκρατίας όπου ο σεμιναριούχος περνάει τον μεταπτυχιακό και ο μεταπτυχιακός τον διδάκτορα, αν συνδυάσει βαθμούς, δεύτερα μεταπτυχιακά (τα οποία διεθνώς και 15 να έχεις στην ίδια κλίμακα μένεις), σεμινάρια και δεύτερα σεμινάρια, κοινωνικά κριτήρια, μπαλέτο, καράτε και ό, τι έχει ο καθένας και προτείνει για τον εαυτό του στις απανταχού διαβουλεύσεις, αφού πρώτα και επί μακρόν έχει πετάξει λάσπη σε όσους έχουν παραπάνω ακαδημαϊκά προσόντα στην ιεραρχία. Ποιος αφελής πλέον θα πάει για διδακτορικό πέντε ετών , ενώ παίρνει τα ίδια μόρια με άλλο μεταπτυχιακό και σεμινάριο σε ένα έτος. Όλοι πλέον οι καθηγητές θα κυνηγήσουν δεύτερα και τρίτα προσόντα που ήδη έχουν με άλλο όνομα, αντί να στραφούν στην έρευνα. Αφού λοιπόν γεννηθεί το έρεβος στους πίνακες μετά από κάποια χρόνια και αφού όλοι ανεξαιρέτως θα έχουν ταλαιπωρηθεί, θα έρθουμε ξανά στον ίδιο παρανομαστή εφόσον θα ξαναέχουν όλοι τα ίδια, μετά από κατασπατάληση χρόνου, κόπου και χρημάτων. Πραγματικά και όπως έχει δηλωθεί αλλού η επιτροπή του υπουργείου δεν έχει μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Δείχνει να μην έχει γνώση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το πώς λειτουργεί. Δείχνουν να μην γνωρίζουν τι θα πει διδακτορική διατριβή και εν ολίγοις φαίνεται ότι οι του ενός πτυχίου σαν να συμμάχησαν μεταξύ τους για να καταργήσουν την πρόταξη των προσόντων των άλλων ως αυτόκλητοι «άγγελοι» της δικαιοσύνης. Όπως έχει ειπωθεί άλλωστε «εγώ θα αποκαταστήσω την αδικία με τον Βόλο». Και ποια είναι η αδικία; «Κύριοι πήρα πρώτος πτυχίο από το Βόλο και διορίστηκα κατευθείαν, αφού δεν με μονιμοποιείτε και με αδικείτε θα με παίρνετε τουλάχιστον κάθε χρόνο κοντά στο σπίτι μου γιατί είμαι έμπειρος. Να πάει ο διδάκτορας στο νησί, δεν θα μετακινηθώ επειδή τώρα αυτός πήρε διδακτορικό. Αγαπώ τα παιδιά με αναπηρία, η παλαιότητά μου το αποδεικνύει, ενώ οι αντίπαλοί μου είναι πονηροί που επιβουλεύονται αυτά τα παιδιά για δικό τους συμφέρον, για αυτό απέκτησαν προσόντα. Έχουν πάρει για παράδειγμα τα πτυχία τους από πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα, τα οποία ωχριούν μπροστά στο δικό μου, το λέει άλλωστε ο τίτλος του «τμήματος ειδικής αγωγής». Επειδή όμως αγαπώ την εκπαίδευση επιτρέπω, αφού τοποθετηθώ εγώ να μπουν και οι υπόλοιποι δίκαια και σωστά κάπου. Επειδή σέβομαι δε και τους άξιους, γιατί δεν μπορώ να τους βγάλω με λάσπη άχρηστους συλλήβδην, αφού και κάποιοι δικοί μου έχουν μάστερ πλέον, θα δώσω και μόρια στους διδάκτορες και στους μεταπτυχιακούς τα οποία βέβαια δεν θα με ξεπερνάνε. Νομίζω ότι 2-3 μόρια είναι καλά. Στο τι μπάχαλο θα γίνει εξαιτίας των αλλαγών αυτών στη δευτεροβάθμια θα βγάλω την ουρά μου από έξω, δεν με αφορά. Η ευαισθησία μου για τα παιδιά με αναπηρία είναι αποκλειστικά πρωτοβάθμιας φύσεως. Τα αγαπώ όσο είναι στο σχολείο μου. Θα βγάλουμε και από κοινού μετά με το υπουργείο και ένα σλόγκαν «μοριοδότηση για όλους» για να μην έχουμε αντιδράσεις από την κοινή γνώμη και την κοινή λογική και μας πάρουν με τις πέτρες. «Μα εμείς κάναμε το δίκαιο και δώσαμε μόρια σε όλους». Ίσως τους δώσουμε και ένα μπαλόνι δώρο στους διδάκτορες για τον κόπο τους και τις σπουδές τους … άλλωστε κάποιοι από αυτούς, κάποτε μας δίδαξαν… ». ΥΓ: για τους παλαιούς παροικούντες… η Σουζάνα που θα τελειώσει σε δύο μήνες θα προτάσσεται της Σουζάνας που την δίδαξε