Σκέψεις επί της πρότασης για το νομοσχέδιο της ειδικής αγωγής.
Κούγκουλος Χρήστος , δάσκαλος με μετεκπαίδευση στην ειδική αγωγή.
Για να γνωρίσει και να σπουδάσει κανείς την απόκλιση , πρέπει πρώτα να γνωρίσει και να σπουδάσει την κανονικότητα.
Παντού , σ’ όλο τον κόσμο , ακολουθούν αυτή την ορθολογική πορεία. Γιατί εμείς εδώ στην Ελλάδα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο δεν είναι εύκολο να το εξηγήσει κανείς. Βέβαια εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε πολύ καλά γιατί ιδρύθηκε το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Βόλου , αλλά είναι αδιανόητο το Υπουργείο Παιδείας να επιμένει σ’ αυτό το λάθος.
Παντού θεωρούν ότι η αγωγή και η εκπαίδευση είναι ενιαία και φυσικά η αγωγή και η εκπαίδευση των μαθητών που παρουσιάζουν διαφόρων μορφών δυσκολίες είναι αναπόσπαστο μέρος της γενικής αγωγής.
Αυτό ακριβώς πρεσβεύει και ο όρος «ενσωμάτωση».
Δεν προσπαθούμε να διαχωρίσουμε και να απομονώσουμε τα παιδιά με δυσκολίες ή ανεπάρκειες , αλλά να τα εντάξουμε στο γενικότερο σύνολο , να τα ενσωματώσουμε.
Για ποιο λόγο εδώ στην Ελλάδα το Υπουργείο Παιδείας θέλει να εισάγει διαχωρισμούς είναι επίσης κάτι το δυσεξήγητο.
Συνεχίζουμε να δίνουμε βασικό πτυχίο και να προετοιμάζουμε ανθρώπους , οι οποίοι θα ασχοληθούν αποκλειστικά με την εκπαίδευση ενός υποσυνόλου του γενικού μαθητικού πληθυσμού , χωρίς να γνωρίζουν ποια είναι η εκπαίδευση που δέχονται αυτά τα παιδιά στα πλαίσια της γενικής αγωγής στην οποία εξακολουθούν να ανήκουν. Αυτό αποτελεί σαφέστατο διαχωρισμό και προσβολή αυτών των μαθητών. Αυτός ο διαχωρισμός , είναι επιστημονικά διαπιστωμένο ότι , δεν βοηθάει καθόλου στην ολοκληρωμένη και ουσιαστική εκπαίδευσή τους , αλλά απεναντίας την υποβαθμίζει. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και είναι να απορεί κανείς γιατί εμμένουμε σ’ αυτή την παραδοξότητα.
Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας είναι , ότι ο χώρος της αγωγής και της εκπαίδευσης είναι πολύ ευαίσθητος και δεν αντέχει συντεχνιακές διαμάχες και εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων.
Το Υπουργείο Παιδείας φέρει ακέραια την ευθύνη , να δημιουργήσει ένα πλαίσιο με βάση τις διεθνείς και επικρατούσες παιδαγωγικές αντιλήψεις και πρακτικές και να αφήσει στην άκρη τους διαχωρισμούς.
Διαφορετικά σε λίγα χρόνια θα αντιμετωπίσουμε δυσεπίλυτα προβλήματα και οι μαθητές μας με τις οικογένειές τους δεν μπορούν να περιμένουν πότε θα αποφασίσει το Υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσει την κοινή λογική.
Σκέψεις επί της πρότασης για το νομοσχέδιο της ειδικής αγωγής. Κούγκουλος Χρήστος , δάσκαλος με μετεκπαίδευση στην ειδική αγωγή. Για να γνωρίσει και να σπουδάσει κανείς την απόκλιση , πρέπει πρώτα να γνωρίσει και να σπουδάσει την κανονικότητα. Παντού , σ’ όλο τον κόσμο , ακολουθούν αυτή την ορθολογική πορεία. Γιατί εμείς εδώ στην Ελλάδα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο δεν είναι εύκολο να το εξηγήσει κανείς. Βέβαια εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε πολύ καλά γιατί ιδρύθηκε το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Βόλου , αλλά είναι αδιανόητο το Υπουργείο Παιδείας να επιμένει σ’ αυτό το λάθος. Παντού θεωρούν ότι η αγωγή και η εκπαίδευση είναι ενιαία και φυσικά η αγωγή και η εκπαίδευση των μαθητών που παρουσιάζουν διαφόρων μορφών δυσκολίες είναι αναπόσπαστο μέρος της γενικής αγωγής. Αυτό ακριβώς πρεσβεύει και ο όρος «ενσωμάτωση». Δεν προσπαθούμε να διαχωρίσουμε και να απομονώσουμε τα παιδιά με δυσκολίες ή ανεπάρκειες , αλλά να τα εντάξουμε στο γενικότερο σύνολο , να τα ενσωματώσουμε. Για ποιο λόγο εδώ στην Ελλάδα το Υπουργείο Παιδείας θέλει να εισάγει διαχωρισμούς είναι επίσης κάτι το δυσεξήγητο. Συνεχίζουμε να δίνουμε βασικό πτυχίο και να προετοιμάζουμε ανθρώπους , οι οποίοι θα ασχοληθούν αποκλειστικά με την εκπαίδευση ενός υποσυνόλου του γενικού μαθητικού πληθυσμού , χωρίς να γνωρίζουν ποια είναι η εκπαίδευση που δέχονται αυτά τα παιδιά στα πλαίσια της γενικής αγωγής στην οποία εξακολουθούν να ανήκουν. Αυτό αποτελεί σαφέστατο διαχωρισμό και προσβολή αυτών των μαθητών. Αυτός ο διαχωρισμός , είναι επιστημονικά διαπιστωμένο ότι , δεν βοηθάει καθόλου στην ολοκληρωμένη και ουσιαστική εκπαίδευσή τους , αλλά απεναντίας την υποβαθμίζει. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και είναι να απορεί κανείς γιατί εμμένουμε σ’ αυτή την παραδοξότητα. Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας είναι , ότι ο χώρος της αγωγής και της εκπαίδευσης είναι πολύ ευαίσθητος και δεν αντέχει συντεχνιακές διαμάχες και εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων. Το Υπουργείο Παιδείας φέρει ακέραια την ευθύνη , να δημιουργήσει ένα πλαίσιο με βάση τις διεθνείς και επικρατούσες παιδαγωγικές αντιλήψεις και πρακτικές και να αφήσει στην άκρη τους διαχωρισμούς. Διαφορετικά σε λίγα χρόνια θα αντιμετωπίσουμε δυσεπίλυτα προβλήματα και οι μαθητές μας με τις οικογένειές τους δεν μπορούν να περιμένουν πότε θα αποφασίσει το Υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσει την κοινή λογική.