Αρχική Ειδική ΑγωγήΆρθρο 01: Έννοιες – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Ανδρέας Δημητρόπουλος | 3 Μαΐου 2014, 09:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Δημητρόπουλος' | 3 Μαΐου 2014, 09:13

    Η αγωνία μερικών εκατοντάδων νέων ανθρώπων που ονειρεύτηκαν να εργαστούν και να προσφέρουν τον κόπο και τις ιδέες τους για την αναπηρία αποτελεί ένα κεφάλαιο ιερό, πάνω στο οποίο θα πρέπει να σκύψει η Πολιτεία. Η επιθυμία κάποιων άλλων, ίσως χιλιάδων, νέων επιστημόνων να εργαστούν σε χώρους ΕΑΕ, για βιοπορισμό ή γιατί εκεί τους οδήγησε το σύστημα επιλογής προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, επίσης δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορους όλους/όλες όσοι/όσες συμμετέχουν στον σχεδιασμό και στην πρακτική της ΕΑΕ. Ένας νόμος όμως που φιλοδοξεί να αποτελέσει το θεσμικό πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής για τα παιδιά, τις νέες και τους νέους με αναπηρία δεν επιτρέπεται να διαμορφώνεται πάνω στις ανάγκες επαγγελματικής αποκατάστασης των θέσει ή δυνάμει εργαζομένων στην ΕΑΕ, αλλά πάνω στις ανάγκες των παιδιών και των νέων αυτών. Η ΕΑΕ δεν υπάρχει για να προσφέρει επαγγελματική αποκατάσταση στις/στους απόφοιτους κάποιων σχολών, αλλά για να προσφέρει το αγαθό της αγωγής και της μόρφωσης στα παιδιά και στις/στους νέες/νέους με αναπηρία. Η επαγγελματική αποκατάσταση των επιστημόνων του χώρου αποτελεί το αποτέλεσμα και όχι τον σκοπό του κύριου αντικειμένου της ΕΑΕ. Έτσι, ένα νομοθέτημα του 21ου αιώνα θα μπορούσε να ασχοληθεί περισσότερο και σαφέστερα με τις έννοιες της Συνεκπαίδευσης και του Καθολικού Σχεδιασμού οι οποίες εμφανίζονται μεν το κείμενο του προσχεδίου, εξαφανίζονται όμως στη συνέχεια από την ουσία του. Είναι προφανής η σύγχυση που υπάρχει ανάμεσα στη Συνεκπαίδευση και σε παλαιότερες έννοιες και πρακτικές, όπως η Ένταξη. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η απουσία από τις πρόνοιες του σχεδίου για την επιμόρφωση και τον ρόλο ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών και των τριών βαθμίδων, ώστε στη συνέχεια να στελεχώσουν σχολεία που διαπνέονται από τη φιλοσοφία της Συνεκπαίδευσης; Είναι προφανές ότι μια τέτοια στόχευση δεν μπορεί να «βλέπει» στον Σεπτέμβριο του 2014, αφού πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστούν ορισμοί, προσδιορισμοί, καθυστερήσεις, στρεβλώσεις και πρακτικές που βασανίζουν την κοινωνία και το περιβάλλον της ΕΑΕ. Μπορεί όμως, και αυτό εισηγούμαι, να διατυπώνει το όραμα και να δρομολογεί τις εξελίξεις που θα μας οδηγήσουν σ’ αυτό. Το σχέδιο νόμου που διάβασα δεν κάνει αυτό. Πηγές: - Για τη Συνεκπαίδευση μπορείτε να συμβουλευτείτε ένα σχετικό κείμενο του Γραφείου Εκπαίδευσης της UNESCO στη διεύθυνση: http://unesdoc.unesco.org/images/0018/001868/186807e.pdf - Για τη σχέση Συνεκπαίδευσης και Σχολικής Ένταξης μπορείτε να συμβουλευτείτε ένα συνοπτικό, αλλά περιεκτικό κείμενο της Καναδικής Οργάνωσης για το Σύνδρομο Down, στη διεύθυνση: http://www.cdss.ca/images/pdf/general_information/integration_vs_inclusion.pdf - Για την Καθολική Σχεδίαση είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις αρχές της και η καλύτερη πηγή εκκίνησης είναι το σχετικό Κέντρο (Τhe Center for Universal Design) του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας: http://www.ncsu.edu/ncsu/design/cud/ - Για την Καθολική Σχεδίαση στη Μάθηση συστήνουμε το σχετικό Κέντρο στην Μασαχουσέτη που εργάζεται για την ιδέα αυτή από τη δεκαετία του ’90.http://www.udlcenter.org/ Απορία: Το ICF πώς παρεισέφρησε στο εδάφιο Ιβ του άρθρου 4; Έχει υιοθετηθεί η Ιnternational Classification of Functioning, Disability and Health και δεν το γνωρίζουμε; Αν «ναι», επικροτώ και χαίρομαι!