Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο ο πίνακας Α’ καταργείται και οι όλοι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής με Αναπηρία και μη μπαίνουμε σ’ έναν ενιαίο πίνακα. Κατ’ αυτό τον τρόπο οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής με αναπηρία πλήττομαστε άμεσα και ολοσχερώς. Με τη νέα μοριοδότηση οι περισσότεροι από μας θα βρεθούμε σε πολύ χαμηλές θέσεις στον ενιαίο πίνακα, πράγμα που συνεπάγεται ότι θα καταλήξουμε είτε να μη διοριστούμε καθόλου, είτε να διοριστούμε κάπου πολύ μακριά από την ιδιαίτερη πατρίδα μας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβιώσουμε μακριά από τους ανθρώπους που μας στηρίζουν καθώς και μακριά από τους γιατρούς που μας παρακολουθούν, αμειβόμενοι με ένα μισθό της πείνας που μετά βίας θα φτάνει για τα βασικά. Πολλοί από μας θα αναγκαστούμε να αρνηθούμε τη θέση λόγω των παραπάνω πρακτικών δυσκολιών και κατ’ επέκταση να μείνουμε άνεργοι. Ουσιαστικά εξαναγκαζόμαστε σε ανεργία.
Οι εκπαιδευτικοί ΠΕ71 του Α΄ πίνακα έχουμε να αντιπροτείνουμε τα εξής:
Α)Η αναπηρία δεν είναι προσόν και επομένως δε μπορεί να μοριοδοτείται και πόσο μάλλον να εξομοιώνεται με ένα μεταπτυχιακό(3 μόρια και στις 2 περιπτώσεις!)
Β)Κανείς δε θα πρέπει να μπορεί να μπει στους πινακες ειδικής αγωγής χωρίς τα τυπικά προσόντα και φυσικά χωρίς το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής. (εκπαιδευτικοί πε70 με αναπηρία ή και γονείς παιδιών με αναπηρια,δεν μπορούν να είναι το ίδιο με εμάς τους ΠΕ71) Έτσι υποβαθμίζονται οι σπουδές μας.
Γ)Να μπαίνουμε μεν όλοι σ’ έναν ενιαίο πίνακα, ΑμεΑ και μη , ο καθένας στη σειρά του με την αντίστοιχη μοριοδότηση για τα επιπλέον προσόντα, αλλά να υπάρχει ποσόστωση για τα ΑμεΑ 30%. Να τρέχει δηλαδή ο ενιαίος πίνακας δίνοντας το 70% των θέσεων εκαστου νομού στους εκπαιδευτικούς (ΠΕ 71) χωρίς αναπηρία και το υπόλοιπο 30% στους εκπαιδευτικούς ΠΕ71 ΑμεΑ (με αναπηρία).
Αν επιτραπεί εν τέλει στους 70.50 να μπουν στους πίνακες, οι δικές τους προσλήψεις να λαμβάνουν χώρα , αφού ολοκληρωθούν οι προσλήψεις όλων των ΠΕ 71 ΑμεΑ και μη.
Δ)Σε ό, τι αφορά στις τοποθετήσεις, η τοποθέτηση καθενός σε σχολείο αντίστοιχο με αυτό της αναπηρίας του συνιστά ρατσισμό!! Πέρα δε από αυτό υπάρχουν και οι πρακτικές δυσκολίες του όλου εγχειρήματος. Ας υποθέσουμε πως ένας συνάδελφος έχει κινητικά προβλήματα και δεν υπάρχει αντίστοιχο σχολείο στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Πώς θα μετακινηθεί για να πάει εκεί που θα τον στείλει η υπηρεσία του; Κι αν το εν λόγω σχολείο βρίσκεται πολύ μακριά τι θα γίνει; Ή ενας συνάδελφος με κώφωση ,είναι περιορισμένος να τοποθετηθεί σε σχολείο Κωφών? Ακόμα και αν ο ίδιος δε γνωρίζει την Ε.Ν.Γ. ? Δεν χρησιμοποιούν όλοι οι Κωφοί την Ε.Ν.Γ.
Το πού θα τοποθετηθεί κάθε εκπαιδευτικός θα πρέπει να αποτελεί μέριμνα της εκάστοτε πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η επιλογή για την τοποθέτηση του είναι ανάγκη να λαμβάνει υπ’ όψιν το είδος της αναπηρίας του καθενός καθώς και το πού θα μπορούσε να αποδώσει ο εκπαιδευτικός τα μέγιστα και όχι να γίνεται ελαφρά τη καρδία. Χρειαζόμαστε μια ποιοτική προσέγγιση της αναπηρίας μας.
Τελειώνοντας να ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι άμεσα για το θέμα της προσβασιμότητας τόσο στο σχολικό χώρο ,όσο και στην προσβασιμότητα στην πληροφορία απ’ ΟΛΟΥΣ. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ειδική αγωγή και να μην εξασφαλίζουμε την πρόσβαση στους μαθητές μας. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε πως εκτός από μαθητές με Αναπηρία, υπάρχουν εκπαιδευτικοί με Αναπηρία αλλά και γονείς με Αναπηρία.
Σας παρακαλούμε θερμά να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν και να μελετήσετε τις προτάσεις μας , έτσι ώστε να πετύχουμε όλοι μαζί το καλύτερο δυνατό για τον τόσο ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης γενικότερα αλλά και ειδικότερα της ΕΑ.
Σας ευχαριστούμε.
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΕ71 ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο ο πίνακας Α’ καταργείται και οι όλοι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής με Αναπηρία και μη μπαίνουμε σ’ έναν ενιαίο πίνακα. Κατ’ αυτό τον τρόπο οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής με αναπηρία πλήττομαστε άμεσα και ολοσχερώς. Με τη νέα μοριοδότηση οι περισσότεροι από μας θα βρεθούμε σε πολύ χαμηλές θέσεις στον ενιαίο πίνακα, πράγμα που συνεπάγεται ότι θα καταλήξουμε είτε να μη διοριστούμε καθόλου, είτε να διοριστούμε κάπου πολύ μακριά από την ιδιαίτερη πατρίδα μας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβιώσουμε μακριά από τους ανθρώπους που μας στηρίζουν καθώς και μακριά από τους γιατρούς που μας παρακολουθούν, αμειβόμενοι με ένα μισθό της πείνας που μετά βίας θα φτάνει για τα βασικά. Πολλοί από μας θα αναγκαστούμε να αρνηθούμε τη θέση λόγω των παραπάνω πρακτικών δυσκολιών και κατ’ επέκταση να μείνουμε άνεργοι. Ουσιαστικά εξαναγκαζόμαστε σε ανεργία. Οι εκπαιδευτικοί ΠΕ71 του Α΄ πίνακα έχουμε να αντιπροτείνουμε τα εξής: Α)Η αναπηρία δεν είναι προσόν και επομένως δε μπορεί να μοριοδοτείται και πόσο μάλλον να εξομοιώνεται με ένα μεταπτυχιακό(3 μόρια και στις 2 περιπτώσεις!) Β)Κανείς δε θα πρέπει να μπορεί να μπει στους πινακες ειδικής αγωγής χωρίς τα τυπικά προσόντα και φυσικά χωρίς το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής. (εκπαιδευτικοί πε70 με αναπηρία ή και γονείς παιδιών με αναπηρια,δεν μπορούν να είναι το ίδιο με εμάς τους ΠΕ71) Έτσι υποβαθμίζονται οι σπουδές μας. Γ)Να μπαίνουμε μεν όλοι σ’ έναν ενιαίο πίνακα, ΑμεΑ και μη , ο καθένας στη σειρά του με την αντίστοιχη μοριοδότηση για τα επιπλέον προσόντα, αλλά να υπάρχει ποσόστωση για τα ΑμεΑ 30%. Να τρέχει δηλαδή ο ενιαίος πίνακας δίνοντας το 70% των θέσεων εκαστου νομού στους εκπαιδευτικούς (ΠΕ 71) χωρίς αναπηρία και το υπόλοιπο 30% στους εκπαιδευτικούς ΠΕ71 ΑμεΑ (με αναπηρία). Αν επιτραπεί εν τέλει στους 70.50 να μπουν στους πίνακες, οι δικές τους προσλήψεις να λαμβάνουν χώρα , αφού ολοκληρωθούν οι προσλήψεις όλων των ΠΕ 71 ΑμεΑ και μη. Δ)Σε ό, τι αφορά στις τοποθετήσεις, η τοποθέτηση καθενός σε σχολείο αντίστοιχο με αυτό της αναπηρίας του συνιστά ρατσισμό!! Πέρα δε από αυτό υπάρχουν και οι πρακτικές δυσκολίες του όλου εγχειρήματος. Ας υποθέσουμε πως ένας συνάδελφος έχει κινητικά προβλήματα και δεν υπάρχει αντίστοιχο σχολείο στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Πώς θα μετακινηθεί για να πάει εκεί που θα τον στείλει η υπηρεσία του; Κι αν το εν λόγω σχολείο βρίσκεται πολύ μακριά τι θα γίνει; Ή ενας συνάδελφος με κώφωση ,είναι περιορισμένος να τοποθετηθεί σε σχολείο Κωφών? Ακόμα και αν ο ίδιος δε γνωρίζει την Ε.Ν.Γ. ? Δεν χρησιμοποιούν όλοι οι Κωφοί την Ε.Ν.Γ. Το πού θα τοποθετηθεί κάθε εκπαιδευτικός θα πρέπει να αποτελεί μέριμνα της εκάστοτε πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η επιλογή για την τοποθέτηση του είναι ανάγκη να λαμβάνει υπ’ όψιν το είδος της αναπηρίας του καθενός καθώς και το πού θα μπορούσε να αποδώσει ο εκπαιδευτικός τα μέγιστα και όχι να γίνεται ελαφρά τη καρδία. Χρειαζόμαστε μια ποιοτική προσέγγιση της αναπηρίας μας. Τελειώνοντας να ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι άμεσα για το θέμα της προσβασιμότητας τόσο στο σχολικό χώρο ,όσο και στην προσβασιμότητα στην πληροφορία απ’ ΟΛΟΥΣ. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ειδική αγωγή και να μην εξασφαλίζουμε την πρόσβαση στους μαθητές μας. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε πως εκτός από μαθητές με Αναπηρία, υπάρχουν εκπαιδευτικοί με Αναπηρία αλλά και γονείς με Αναπηρία. Σας παρακαλούμε θερμά να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν και να μελετήσετε τις προτάσεις μας , έτσι ώστε να πετύχουμε όλοι μαζί το καλύτερο δυνατό για τον τόσο ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης γενικότερα αλλά και ειδικότερα της ΕΑ. Σας ευχαριστούμε. ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΕ71 ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ