• Σχόλιο του χρήστη 'Θεόδωρος' | 4 Μαΐου 2014, 14:11

    Καταρχήν να πω ότι γίνεται μια καλή προσπάθεια από το Υπουργείο να αναγνωριστούν τα ακαδημαϊκά προσόντα του καθενός υποψηφίου εκπαιδευτικού. Επίσης είναι σωστή και η μοριοδότηση των κοινωνικών κριτηρίων, όπως και της προϋπηρεσίας του κάθε εκπαιδευτικού που για να την αποκτήσει έχει υπηρετήσει σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Όμως ,υπάρχουν και κάποιες ρυθμίσεις στο άρθρο 22 που είναι άδικες ή και κάποιες που είναι υπερβολικές. 1) Ο βαθμός πτυχίου δεν μπορεί να είναι κριτήριο κατάταξης. Δεν είναι σωστό απόφοιτοι του ίδιου τμήματος διαφορετικού πανεπιστημίου να συγκριθούν ως προς το βαθμό. Η βαθμολόγηση στα κεντρικά πανεπιστήμια σε σχέση με τα περιφερειακά είναι διαφορετική π.χ. μαθηματικό Αθηνών με το μαθηματικό Σάμου. Οι απόφοιτοι τμημάτων που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση δεν γνώριζαν ότι κάποια στιγμή ένας βαθμός πτυχίου θα μπορούσε να ισοδυναμεί με 5 μήνες προϋπηρεσίας. Επίσης οι φοιτητές και νέοι απόφοιτοι των τμημάτων γνωρίζοντας αυτή τη ρύθμιση θα μπαίνουν στη διαδικασία της απόκτησης όσο το δυνατόν μεγαλύτερου βαθμού με πολλούς και όχι πάντα ορθούς και νόμιμους τρόπους. 2) Η απόκτηση και δεύτερου μεταπτυχιακού τίτλου στην ΕΑΕ και η μοριοδότηση του δεν χρειάζεται. Ένας μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών στην ΕΑΕ ή στη σχολική ψυχολογία, ένα διδακτορικό δίπλωμα στην ΕΑΕ είναι προσόντα υπεραρκετά για έναν εκπαιδευτικό ΕΑΕ. 3) Η απόκτηση πιστοποιητικού παρακολούθησης πιστοποιημένης ετήσιας επιμόρφωσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια και η μοριοδότηση του δεν χρειάζεται . Έχουν υλοποιηθεί και συνεχίζεται να υλοποιούνται σεμινάρια ετήσιας διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων ωρών στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια. Ένα δεύτερο σεμινάριο( ίδιο με το πρώτο) και η αντίστοιχη μοριοδότηση του δεν είναι απαραίτητη.