Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΤΤΑΛΙΩΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ. ΣΧ ΣΥΜ. ΕΑΕ' | 5 Μαΐου 2014, 10:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμοι αναγνώστες, πολίτες αυτής της χώρας Οι Σχολικοί Σύμβουλοι ΕΑΕ, με μεγάλη μας απορία και λύπη διαπιστώσαμε ότι, παρόλο που, εδώ και χρόνια, καθημερινά, διαχειριζόμαστε τα δύσκολα θέματα της Ειδικής Αγωγής στις τεράστιες περιφέρειές μας, τόσο στις αυτοτελείς Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής (ειδικά νηπιαγωγεία, ειδικά δημοτικά, ΕΕΕΕΚ, ΤΕΕ Α΄και Β’ βαθμίδας, Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια, Ειδικά Γυμνάσια και Λύκεια) όσο και στη γενική εκπαίδευση (Τμήματα Ένταξης, Παράλληλη Στήριξη, Διδασκαλία στο Σπίτι, μαθητές με γνωματεύσεις που φοιτούν σε γενικές τάξεις), επίσημα, δεν κληθήκαμε σε καμία φάση προετοιμασίας του προσχεδίου να συζητήσουμε και να μεταφέρουμε την εμπειρία και τους προβληματισμούς μας. Προφανώς, η πολιτεία, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, δεν εμπιστεύεται τα θεσμικά όργανα, που η ίδια έχει επιλέξει να προωθήσουν τα θέματα της ειδικής αγωγής στη χώρα μας. και δεν χρειάζεται τις απόψεις μας. Ελπίζοντας ότι, ίσως κάποιος τελικά να ενδιαφέρεται για τις απόψεις των ανθρώπων που μοχθούν καθημερινά για την Ειδική Αγωγή στη χώρα μας, καταθέτω κάποιες σκέψεις σχετικά με το προσχέδιο νόμου, που έγινε χωρίς εμάς για εμάς, και το οποίο χαρακτηρίζεται, κατά τη γνώμη μου, από έλλειψη σαφούς κατεύθυνσης και προσανατολισμού, αντιγραφή του 3699/2008, επανάληψη ρυθμίσεων αμφίβολης αποτελεσματικότητάς που κατά καιρούς παρουσιάστηκαν σε άλλα νομοθετήματα, αποσπασματικότητα σωρείας «νέων» νομοθετικών διατάξεων που δημιουργούν απορία και σύγχυση και ταυτόχρονα αγνόηση σημαντικών θεμάτων. Συγκεκριμένα στο προσχέδιο νόμου: 1. δεν αντιμετωπίζεται η ένταξη των μαθητών ΑΜΑ και ΑΜΕΑ μέσα από τη συστημική προσέγγιση, που λαμβάνει υπόψη της τα εμπλεκόμενα υποσυστήματα (σχολείο, οικογένεια μαθητή, διαγνωστικούς και υποστηρικτικούς φορείς, κοινότητα). Στο πλαίσιο του συστημικού μοντέλου θα έπρεπε να μιλήσουμε για υποχρεωτική επιμόρφωση-μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή για τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, περιοδική επικαιροποίηση των γνώσεων, αξιοποίηση των ΠΕΚ κλπ. 2. αγνοείται επιδεικτικά ότι οι δομές της ειδικής εκπαίδευσης πρέπει να αποτελούν κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης και ότι η ειδική παιδαγωγική είναι προέκταση της γενικής εκπαίδευσης. Υιοθετείται μια στρεβλή διάκριση, κατά τη γνώμη μας, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές και διακριτές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, την ίδια στιγμή που η πολιτεία ζητά από τον εκπαιδευτικό του γενικού σχολείου να εντάσσει στην εκπαιδευτική διαδικασία και να εκπαιδεύει μαθητές ΑΜΑ και ΑΜΕΑ μέσω διαφοροποιημένης διδασκαλίας. Η πολιτεία κάνοντας αρχικά ένα τεράστιο λάθος (να βγαίνουν από διαφορετικές σχολές εκπαιδευτικοί γενικής και ειδικής αγωγής) προσπαθεί, τώρα, να το αντιμετωπίσει με σωρεία νέων λαθών-ρυθμίσεων (διορισμοί, μεταθέσεις, αποσπάσεις κλπ). Τελικά έχουμε και ποιο είναι το σχέδιο για την Ειδική Αγωγή στη χώρα μας; Και ποιο μοντέλο εκπαιδευτικού το εξυπηρετεί καλύτερα; 3. υπάρχει ανησυχητική ρύθμιση με την οποία αλλάζουν οι εργασιακές μας σχέσεις, στο πλαίσιο του (παραπάνω) μοντέλου του διαχωρισμού και της κατηγοριοποίησης των εργαζομένων στις δομές της ΕΑΕ. Η προσθήκη «0.50» στους ήδη κατέχοντες οργανική θέση στην ΕΑΕ, παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις από το Υπουργείο ότι προσδίδει το «επιπλέον», μας κατατάσσει σε μία άκρως ευάλωτη κατηγορία. 4. χωρίς να γίνει η παραμικρή προσπάθεια να επιλυθούν τα χρόνια θέματα της λειτουργίας του Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού (ΕΕΠ) στις αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ και στις συστεγαζόμενές τους, τα μέλη του ΕΕΠ καλούνται να στελεχώσουν τις ΕΔΕΑΥ, όργανο με προβληματική λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα, χωρίς να έχει προηγηθεί η οποιαδήποτε πιλοτική εφαρμογή και χωρίς τα ΣΔΕΥ και οι ΕΔΕΑΥ να τίθεται υπό την εποπτεία των Σχολικών Συμβούλων (προβλέπονται ως αδιαβάθμητα όργανα). 5. πρακτικά, σχεδόν καταργείται ο θεσμός της Παράλληλης Στήριξης-Συνεκπαίδευσης (καθώς όπου λειτουργεί Τ.Ε., δεν θα χορηγείται Π.ΣΤ, άρθρο 6. παράγραφος 1β ), χωρίς μέχρι σήμερα να έχει αποσαφηνιστεί το βασικότερο θέμα, αυτό που έχει ζητηθεί από τα ΚΕΔΔΥ και από τους Σχ. Συμβούλους, δηλαδή, το προφίλ των μαθητών που μπορούν να επωφεληθούν από τον συγκεκριμένο θεσμό. 6. υπάρχουν πάμπολλες ρυθμίσεις τεράστιας αντιφατικότητας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μείωση της διδακτικής ώρας στα 40 λεπτά στις αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης -άρθρο 9, παράγραφος 2β- τη στιγμή που οι μαθητές στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ακολουθούν το Ωρολόγιο Πρόγραμμα του γενικού σχολείου με συνεχόμενα δίωρα των 45΄λεπτών. Αυτό, στην πράξη σημαίνει μείωση του συνολικού διδακτικού εβδομαδιαίου ωραρίου του μαθητή ΑΜΑ και ΑΜΕΑ κατά 150 λεπτά (5 λεπτά επί 30 διδακτικές ώρες την εβδομάδα), δηλαδή πάνω από 3 διδακτικές ώρες των 45 λεπτών, καθώς και μείωση της διάρκειας της υποστηρικτικών ωρών του ΕΕΠ !!!. Ποια ερευνητικά δεδομένα επιβάλλουν αυτή την αλλαγή ΜΟΝΟ για τους μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης; Την ίδια ακριβώς στιγμή που μιλάμε για επαγγελματικά δικαιώματα των μαθητών αυτών (επιπέδου 2,3 κλπ) και για ένταξή τους στην παραγωγική διαδικασία !!! 7. ενώ επαναλαμβάνονται ρυθμίσεις από τον 3699/2008 που, στην πράξη, δεν μπορούν να εφαρμοστούν (π.χ. πώς θα λειτουργήσουν οι προκαταρκτικές τάξεις Ειδικού Γυμνασίου και Λυκείου χωρίς ταυτόχρονη αλλαγή του επίσημου βιβλίου Μητρώου και Προόδου των Μαθητών, πώς θα γίνει μία μετεγγραφή) δεν υπάρχει πρόβλεψη για την καθιέρωση του Ολοήμερου στα Ειδικά Δημοτικά Σχολεία. Άραγε οι γονείς (βλέπε μητέρες των ΑΜΕΑ) δεν έχουν δικαίωμα να εργαστούν; Πώς στηρίζεται η οικογένεια των ΑΜΕΑ; 8. αυξάνεται η γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Ενδεικτικά και πάλι αναφέρουμε τη σύνταξη των εξαμηνιαίων εκθέσεων των Σχολικών Συμβούλων ΕΑΕ προς τη Δ/νση ΕΑ του ΥΠΑΙΘ (άρθρο 14) , τη στιγμή που προβλέπεται σπό άλλο νομοθέτημα η αποστολή τριμηνιαίου προγραμματισμού στην Περιφερειακή Δ/νση και η αποστολή της ετήσιας αξιολογικής έκθεσής μας (Υ.Α. 1340/2002). Ταυτόχρονα, για τα προγράμματα ΕΣΠΑ προβλέπονται εκθέσεις κατά ομάδα επιμόρφωσης. Όλα αυτά όταν οι Σχολικοί Σύμβουλοι εργαζόμαστε σε τεράστιες περιφέρειες με υπερπληθώρα θεμάτων, με ελάχιστη έως καθόλου γραμματειακή υποστήριξη. 9. δεν επιλύεται με σαφή και ρητό θεσμικό τρόπο το τι γίνεται εάν ο μαθητής έχει γνωμάτευση για φοίτηση σε Ειδικό σχολείο και ο γονέας δεν θέλει να την εφαρμόσει. Ποιες είναι οι αρμοδιότητες, σε μια τέτοια περίπτωση (που είναι εξαιρετικά συχνή), των οργάνων διοίκησης (δ/ντές σχολείων κλπ) και των λοιπών εμπλεκομένων εκπαιδευτικών (δάσκαλος τάξης, ένταξης); 10. δεν επιλύεται το θέμα της διδασκαλίας στο σπίτι. Μέχρι σήμερα από τύχη και μόνο μπορεί να σταλεί εκπαιδευτικός/οί σε μαθητή που δικαιούται διδασκαλία στο σπίτι. Δεν αναφέρεται πουθενά η υποχρέωση της πολιτείας να εξασφαλίζει εκπαιδευτικό στις περιπτώσεις των μαθητών αυτών. Συμπερασματικά, δυστυχώς, το παρόν προσχέδιο νόμου δεν απαντά στα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται σε σχέση με την κατεύθυνση της Ειδικής Αγωγής στη χώρα μας σε μία εξαιρετικά δύσκολη ιστορική συγκυρία. Εξαντλείται σε σωρεία ρυθμίσεων, αντιφατικών και αποσπασματικών, οι οποίες καθώς δεν στηρίζονται σε κανένα θεωρητικό υπόβαθρο τελικά καταλήγουν να διαχειρίζονται την καθημερινότητα δημιουργώντας, εάν τελικά ψηφιστούν, νέο πλήθος «καθημερινών και πρακτικών» ερωτημάτων. Θεωρούμε ότι τόσο η γενική όσο και η ειδική αγωγή αξίζουν κάτι πολύ καλύτερο, όλοι μας αξίζουμε κάτι πολύ καλύτερο. Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ 3ΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΕΑΕ ΑΤΤΑΛΙΩΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ