Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης2. Μεταθέσεις και ΑποσπάσειςΣχόλιο του χρήστη ομαδα εκπαιδευτικων και διοικητικων | 30 Νοεμβρίου 2009, 09:02
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητή κυρία Υπουργέ, θα αναφερθούμε στο θέμα των αποσπάσεων εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις των υπουργείων και υπηρεσιών. Ζητούμε την κατάργηση των αποσπάσεων διορισμένων εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις. Αιτιολόγηση 1. Ο Νομος 3528/2007 προβλέπει την απόσπαση εκπαιδευτικών για μια διετία με το μέγιστο χρονικό όριο τα 4 χρόνια. Αυτά λέει ο Νόμος, που από μόνος του είναι αναχρονικός καθώς έγινε σε εποχές που δεν υπήρχε η πληθώρα πτυχιούχων που υπάρχει σήμερα πολλοι εκ των οποίων είναι άνεργοι, υποαπασχολούμενοι ή ετεροαπασχολούμενοι. Επιπλέον ο νόμος ο ίδιος είναι άδικος καθώς νομιμοποιεί τη διπλοθεσία και τριπλοθεσία σε περιπτώσεις. Τέλος, ο νόμος ευνοεί το κομματικό κράτος, τη συναλλαγή και τη διαφθορά. Αλλα αυτό είναι πλέον θέμα του νομοθέτη και της πολιτικής βούλησης της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που μας έχει υποσχεθεί και γιαυτό την εκλέξαμε κοινωνική δικαιοσύνη, την κατάργηση του κομματικού κράτους και την οικοδόμιση σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτικών ή μηχανισμών εξουσίας. 2. Η πραγματικότητα Στο Υπουργείο Παιδείας σήμερα υπάρχουν 1300 περίπου αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί και συνολικά σε υπηρεσίες 10.000 (συμφωνα με τα λεγόμενά σας, κυρία Υπουργέ). Αυτοί οι άνθρωποι παίρνουν επιπλέον επίδομα απόσπασης στην Αθήνα περί των 350 ευρό. Ανήκουν στις ηλικίες των 23-42 και πολλοί είναι ανύπανδροι. Μερικοί είναι διορισμένοι στην Αττική. Πολλοί επίσης είναι αποσπασμένοι για χρόνια: 5, 6, 7, 17, 30. Άρα υπάρχει παρανομία ως προς την εκτέλεση του νόμου. Επίσης, οι περισσότεροι αποσπασμένοι στην Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ είναι περιττοι καθώς υποαπασχολούνται ή απλά δεν έχουν καθήκοντα, διότι δεν υπάρχουν περισσότερα για ένα κράτος του μεγέθους της Ελλάδας. Εν τούτοις πληρώνονται, ενώ υπάρχει η μεγάλη πλειοψηφία των μάχημων εκπαιδευτικών που προσπαθούν συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες (βλέπε Ευρυτανία, σχολικά κτήρια) να προσφέρουν στην εκπαίδευση. Αυτοί λοιπόν "οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας" που αμοίβονται με χρήματα όλων εμάς των φορολογουμένων αρκετές φορές έρχονται για λίγο στην εργασία τους το πρωί, για την οποία συμφώνησαν, και μετά εξαφανίζονται και επανακάμπτουν το μεσημέρι. Επιπλέον είναι και αλαζόνες. Ενώ έχουν στηριχθεί στη συναλλαγή και δωροδοκία βουλευτών και διοικητικών για να έλθουν ή να παραμείνουν στο Υπουργείο, υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητοι στη διοίκηση. Και γιατί; Διότι η πλειοψηφία είναι ζωγράφοι, μουσικοί, γυμναστές, καθηγητές Γαλλικών, Αγγλικών και δασκαλοι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε διοίκηση. Σ' αυτό το σημείο το φαιδρό μας έχει οδηγήσει το κομματικό κράτος. Πιστεύουμε λοιπόν, κυρία Υπουργέ, ότι αυτό πρέπει να σταματήσει. Προσλήψεις είτε μόνιμες είτε εποχιακές πτυχιούχων διοικητικών σε υπηρεσίες πρέπει να γίνονται μόνον μέσω ΑΣΕΠ. Στους ΝΥΝ "πτωχούς τεμπέληδες" αποσπασμένους του δημοσίου ας δοθεί η επιλογή της μετάταξης, ώστε να σταματήσουμε εμείς οι πολλοί να τους πληρώνουμε και επίδομα "τεμπελιάς". Τους φόρους μας, κυρία Υπουργέ, τους πληρώνουμε για να έχουμε καλοσυντηρημένα πεζοδρόμια και δρόμους στις πόλεις και τα χωριά μας, για να μην σπάμε τα πόδια μας. Τους πληρώνουμε για να υπάρχει δημόσια καθαριότητα. Τους πληρώνουμε για να επισκευάζονται τα λεωφορειά μαζικής μεταφοράς και να μην είναι κουρελιασμένα τα καθίσματά τους. Δεν είμαστε παραγκούπολη, είμαστε κράτος της ΕΟΚ. ΑΙΔΩΣ!!! Τους πληρώνουμε για να έχουμε σχολικά κτήρια, για να έχουμε πάρκα, να έχουμε νοσοκομεία κπλ. ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ και γιαυτό μιλούμε και σας θυμίζουμε την αποστολή σας. ΕΜΕΙΣ θα σας επιβραβεύσουμε όταν δούμε πράξεις. Αλλά θα σας τιμωρήσουμε, αν όλα μείνουν λόγια!